ชาวประมง ดำรงชีพ

     ทะเล คือ ชีวิต... ชีวิตซึ่งดำรงอยู่กลางท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาล ลำเรือลอยอยู่บนผิวน้ำ โต้คลื่นที่ซัดผ่านเข้ามาทีละลูก ทีละลูก ชีวิตผู้คนที่อาศัยอยู่บนลำเรือซึ่งออกเดินทางเพื่อประกอบอาชีพ แลกกับเงินที่นำมาใช้สำหรับภาระค่าใช้จ่ายในครอบครัว นี่คือชีวิตของชาวประมง

     เรือ คือพาหนะสำคัญในการประกอบอาชีพของชาวประมง เรือมีหน้าที่บรรทุกสิ่งของ และอุปกรณ์ที่จำเป็นต้องใช้ในการจับสัตว์ในท้องทะเล เป็นที่อยู่อาศัยให้กับชาวประมงทุกคนที่ออกเดินทางเพื่อไปทำหน้าที่ของตนเอง แม้จะเป็นที่พักอาศัยที่มีความเสี่ยง แต่การเลี้ยงชีพคนในครอบครัว มีความสำคัญ และจำเป็นมากสำหรับช้างเท้าหน้าที่อาศัยอยู่บนลำเรือนั้น เรือประมงมีขนาดที่แตกต่างกันตามประเภทของการเดินเรือ เรือขนาดเล็ก มีความจำเป็นต้องแล่นสู่ท้องทะเลในเวลากลางคืน และแล่นกลับเข้าชายฝั่งในตอนเย็น ไม่มีการพักค้างกลางทะเล เรือนี้สามารถบรรทุกคนได้ 1-7 คน เรือขนาดใหญ่ มีความจำเป็นต้องแล่นสู่ท้องทะเลในเวลากลางวัน สามารถพักค้างกลางทะเลได้เป็นเวลายาวนานตั้งแต่ 15 วันขึ้นไป เมื่อครบกำหนดจึงแล่นเข้าสู่ชายฝั่ง เรือนี้สามารถบรรทุกคนได้ 1-15 คน ทุกชีวิตบนลำเรือจึงมีความหมาย และความสำคัญกับคนที่รอคอยอยู่ด้านหลัง

ปลาลิ้นหมา (อ่านชื่อแล้วอาจจะไม่สุภาพ) แต่รสชาติอร่อยติดลิ้นของทุกคนที่ได้ลิ้มรส เพราะเนื้อปลาสดจากท้องทะเล มีความหวาน อร่อยนุ่มละมุนลิ้น ทอดกับน้ำมันเหลืองกำลังดี ชุบด้วยน้ำปลา คือความอร่อยที่หารับประทานได้ยาก ในเมนู “ปลาลิ้นหมาทอดน้ำปลา” กุ้งกุลาตัวใหญ่ เนื้อแน่น ๆ หอม หวาน สามารถเลือกปรุงรสได้ในหลายเมนูไม่ว่าจะเป็น กุ้งชุบแป้งทอด กุ้งเผา กุ้งอบเกลือ กุ้งแช่น้ำปลา แกงส้มกุ้ง หรือเมนูอื่น ๆ ที่ทุกคนต้องการลิ้มรสชาติเนื้อกุ้งตัวนี้ อร่อยไม่แพ้ปูม้า และปลาลิ้นหมาเลยนะคะ

ยังมีอาหารทะเลอีกหลายชนิดที่ชาวประมงนำมาจำหน่ายให้กับทุกคนที่ต้องการซื้อสด ๆ หรือร้านค้าที่ต้องการซื้อไปปรุงอาหารจานโปรดให้ลูกค้า แต่ทั้งหมดนี้ขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ ระดับน้ำขึ้น-ลง และความพร้อมของสัตว์น้ำในแต่ละช่วงที่เหมาะสม ใช่ว่าอาหารทะเลนั้นจะหารับประทานได้ตลอดเวลา เพราะเมื่อใดที่ฝนตก พายุเข้า ชาวประมงก็ไม่สามารถออกเรือเพื่อไปหาอาหารทะเลได้ นั่นก็หมายความว่ารายได้ของวันนั้น ๆ หายไป  ซึ่งคือความไม่แน่นอนของชีวิต แต่สิ่งที่เกิดขึ้นแน่นอนคือรายจ่ายในทุก ๆ วัน ความเหนื่อยล้าจากการหาอาหารในท้องทะเลจะลดลงไปเมื่อนำมา แปรค่าเป็นเงินสำหรับใช้ในการดำเนินชีวิต

     ชาวประมง ดำรงชีพได้อย่างไร ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินความพยายาม... ดูเหมือนเป็นอาชีพที่เหน็ดเหนื่อย รายรับไม่แน่นอน แต่รายจ่ายกลับมีทุกวัน ซึ่งชาวประมงต้องดำรงชีวิตอยู่ให้ได้บนความขยัน อดทน ซื่อสัตย์ต่อตนเอง โดยหาอาหารทะเลในพื้นที่ของตัวเองอาจจะได้มาก หรือได้น้อย แต่นั่นคือพื้นที่ของเรา ซื่อสัตย์ต่อท้องทะเล ในการหาอาหารทะเลเฉพาะที่ควรหา ไม่ลุกล้ำพื้นที่ และซื่อสัตย์ต่ออาชีพ ที่ตนเลือกประกอบอาชีพ อาชีพที่สร้างรายได้ให้กับครอบครัวชาวประมงได้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่สุขสบายในขอบเขตและวิถีชีวิตของอาชีพ ชาวประมง นั่นเอง

เครดิตภาพทั้งหมดโดย ผู้เขียน