ณ ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง

KCK

13 ม.ค. 2020|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก KCK

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

สวัสดีครับ ครั้งนี้ผมจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งปั๊มแห่งนี้เป็นปั๊มที่ใหญ่มาก ข้างหน้าจะมีสะพานลอยอยู่ข้างหน้าปั๊ม

สะพานลอย1 และที่น่าแปลกข้างหน้าถนนปั๊มนี้จะชอบเกิดอุบัติเหตุหลายครั้งหรือจะเป็นใต้สะพานลอยนี้ตลอดเลย จนเจ๊เจ้าของปั้มต้องให้ลูกจ้างนำของไปไหว้ตรงสะพานและหัวมุมทางเข้าปั๊มทุก 6 เช้าทุกวันไม่ขาดสาย และตรงข้ามของปั๊มนี้จะมีโรงงานหนึ่งตั้งอยู่ แต่เวลาตกกลางคืนทีไรจะไม่ค่อยเห็นคนข้ามสะพานลอยนี้ เพื่อมาซื้อของกินเลย แต่กลับไปข้ามอีกสะพานหนึ่งมากกว่า จนทำให้บรรยากาศบนสะพานนี้มันรู้สึกเปลี่ยวและวังเวงจนน่ากลัวตลอดเวลา

มีอยู่มาวันหนึ่งเจ๊เดินตามหลังเฮีย กลับมองเห็นเงาดำๆเดินตามหลังเฮียเป็นสิบตน เจ๊หยุดชะงักและได้แต่ยืนอึ้ง และเรียกสติตัวเองกลับคืนมา เช้าวันรุ่งขึ้นเจ๊ทำบุญปั๊มครั้งใหญ่เลยล่ะครับ และมีเรื่องเล่าจากปั๊มแห่งนี้อีกว่า ข้างหลังร้านสะดวกซื้อของปั๊มแห่งนี้จะมีต้นกล้วยอยู่ และเด็กปั๊มเองนั้นมักจะได้ยินเสียงเด็กร้องไห้หรือเด็กเดินรอบต้นกล้วย หรือเด็กที่ร้านสะดวกซื้อก็มักจะได้ยินเสียงเด็กหัวเราะหรือร้องไห้ และเวลาต่อมาจึงพบศพเด็กใต้ต้นกล้วย จึงได้ความว่าแม่เด็กที่นำเด็กมาฝังไว้ก็คือคนงานในปั๊มน้ำมันแห่งนี้

คราวนี้มาถึงตัวสะพานบ้างดีกว่าครับ

สะพาน2 เจ้านายผมเขามักจะชอบปั่นจักรยานในตอนเช้ามากครับ ตี 4 ก็ลุกขึ้นจากที่นอนเตรียมตัวปั่นจักรยานแล้ว มีอยู่วันหนึ่งแกก็ตื่นปกติของแก และแกได้อุ้มจักรยานคู่ใจขึ้นสะพานนี้ พอไปถึงกลางสะพาน แกนึกอยากถ่ายรูปวิวตอนตี 4 เกือบตี 5 พอแกถือโทรศัพท์ขึ้นมาจะถ่ายรูป ในกล้องโทรศัพท์ของแกเองนั้น แกได้เห็นอะไรบางอย่างไม่ใกล้ไม่ไกลจากตัวแกมากที่บนพื้นสะพาน แต่พอแกเอาโทรศัพท์ลง แกก็กลับพบว่ามีแต่ความว่างเปล่าบนสะพาน ไม่เห็นมีอะไรเลย แกก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมาจะถ่ายรูปอีก แกก็เห็นอีกแล้ว ด้วนความสงสัยและแกก็ไม่กลัวเรื่องแบบนี้ด้วย แกก็เดินเข้าไปใกล้ๆโดยถือโทรศัพท์ไว้อย่างนั้นแหละ แต่สิ่งแกเจอนั้นทำให้แกต้องประหลาดใจ เพราะสิ่งที่แกเจอนั้น มันเป็นเหมือนกับผ้าสีขาวๆ มัดด้วยเชือก รูปร่างคล้ายกับคนที่นอนอยู่ใต้ผ้าพื้นนั้น แกก็ตกใจจึงเอาโทรศัพท์ลง แต่พอเอาลงแกก็เห็นแต่ความว่างเปล่า แต่พอแกยกขึ้นตั้งกล้อง แกก็เห็นผ้าขาวที่เหมือนกับห่อคนไว้นี้อีก จากนั้นแกก็ถ่ายรูปไว้ แล้วแกก็เดินลงสะพานไป พอตอนเช้าแกก็มาเล่าให้พวกผมฟัง ตอนแรกพวกผมเหมือนจะไม่เชื่อ แต่แกก็เอารูปมายืนยัน สิ่งที่เห็นมันเหมือนกับผ้าขาวที่ห่อศพคนตายเลยล่ะครับ ผมเห็นภาพผมนี้ขนลุกซู่เลย และภาพก็ยังติดตาผมมาถึงทุกวันนี้.