ต้นข้าวหนีไป จากลาเพื่อพบกันใหม่!

206

Callalily

22 ต.ค. 2021|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก Callalily

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

ต้นข้าวหนีไป.. จากลาเพื่อพบกันใหม่

วันนี้เรามีนิทานในความทรงจำของเราเรื่องหนึ่งมาเล่าให้ทุกคนฟัง นิทานเรื่องนี้มีชื่อเรื่องว่าต้นข้าวหนีไป นิทานเรื่องนี้คุ้นคุ้นมั้ยคะ คุ้นคุ้นกันใช่มั้ยละคะ เราว่าทุกคนที่มีอายุมากกว่า15ปีต้องเคยเรียนหรือเคยได้ยินเกี่ยวกับนิทานเรื่องนี้อย่างแน่นอน ตัวเราเองก็เคยอ่านนิทานเรื่องนี้ไม่สิต้องเป็นคุณครูอ่านให้ฟังเมื่อ10กว่าปีที่แล้ว เพราะนิทานเรื่องนี้มาจากบทเรียนตอนชั้นประถมศึกษาปีที่2 มองกลับไปแล้วเวลา10ปีผ่านไปเร็วเหมือนเกิดขึ้นเมื่อวานเลย

เข้าเรื่องดีกว่า นิทานเรื่องต้นข้าวหนีไป เล่าถึงสมัยก่อนที่มนุษย์ยังไม่รู้จักคำว่าข้าว สงสัยใช่มั้ย? ไม่มีข้าวแล้วคนเราจะรับประทานอะไรกัน ไม่ยากเลยก็รับประทานพวกสัตว์ พืช ผัก ผลไม้ ประทังชีวิตจนกระทั่งวันหนึ่งมีต้นพืชชนิดใหม่ที่งอกขึ้นมาแล้วเติบโตขึ้นอย่างโดดเด่นทรามกลางต้นหญ้าที่แสนธรรมดาทั่วไป ไม่ว่าจะดวงอาทิตย์หรือสายลมต่างฝ่ายรอคอยผลผลิตจากพืชชนิดนี้และตั้งใจดูแลเป็นอย่างดี พระอาทิตย์คอยส่องแสงให้ความอบอุ่น ส่วนสายลมก็แวะพัดมาเยี่ยมเยือนเสมอ ต้นพืชก็เติบโตขึ้นมาเรื่อยๆจนออกดอกส่งกลิ่นหอมละมุนไปทั่ว จนแล้วจนเล่าพืชชนิดนี้ก็ได้ออกผลผลิตเป็นเม็ดขาวกลมโตแถมสุกพร้อมรับประทานโดยไม่ต้องนำมาหุงให้ยุ่งยากอีกด้วย ชาวบ้านได้เก็บข้าวสุกมาแบ่งกันรับประทาน ถึงจะทานหมดไปต้นข้าวก็สามารถสร้างผลผลิตได้ใหม่ตลาดเวลา แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งก็มีชายหนุ่มผู้ดีเกียจคร้านได้เก็บเกี่ยวข้าวจนเกือบหมดแล้วรวบรวมเอาไว้ในบ้านของตน ต้นข้าวรู้สึกน้อยใจจึงบินหนีไปทั้งหมด ข้าวที่ชายหนุ่มผู้เห็นแก่ตัวผู้นั้นที่ได้เก็บรวบรวมไว้ก็กลายเป็นข้าวเปลือกทั้ง นับแต่นั้นมามนุษย์ที่อยากรับประทานข้าวก็ต้องนำข้าวไปหว่านเพื่อรอผลผลิต ส่วนคนที่ไม่อยากปลูกเองก็ต้องใช้เงินไปซื้อที่ตลาด

เช่นเดียวกับชายหนุ่มผู้หนึ่งที่ได้เกิดความรู้สึกดีกับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เพราะเหตุผลส่วนตัวจึงทำให้เขาไม่สามารถบอกความรู้สึกตัวเองกับผู้หญิงคนนั้นได้ ด้วยเพราะคิดว่าตัวเองยังไม่ดีพอที่จะดูแลใครสักคน เขาตั้งใจปลูกดอกไม้ด้วยมือของตัวแล้วส่งมอบให้กับผู้หญิงคนนั้นเพื่อเป็นของขัวญแห่งการจากลา ต้นไม้ที่เติบโตขึ้น แสดงถึงวันเวลาที่ต้องจากกันใกล้เข้ามาทุกที แต่ดอกไม่ที่เขาปลูกตัวมือของตัวเอวกลับเติบโตเพียงแต่ต้นแต่ยังไม่เคยผลิดอกให้เห็น จนถึงวันแห่งการจากลาเพื่อแยกย้ายกันไปเติบยังที่แห่งใหม่ กระทั่งต้นไม้ที่เข้าปลูกยังไม่แม้กระทั่งผลิดอกออกมา เข้าจึงตัดสินเก็บความทรงที่สวยงามเหล่านั้นเอาไว้ในใจตลอดไป

แต่สิ่งที่เขาไม่เคยรู้เลยคือเธอคนนั้นก็รอคำๆหนึ่งมาตลอด แม้เธอไม่ได้ยินเสียงที่ออกมาจากปากเขาโดยตรงแต่เธอสามารถสัมผัสความรู้สึกดีๆที่เขามีให้เธอได้ เธอเชื่อเสมอว่าการจากลาเป็นเพียงจุดเริ่มเพื่อให้พบกันใหม่ในอนาคตก็เท่านั้นแม้เขาและเธอจะหายไปจากสายตากันและกันแต่ความทรงจำที่สวยงามเหล่านั้นจะยังคงอยู่ในหัวใจตลอดไป ก็คงเป็นเหมือนต้นข้าวที่หนีไปแล้วแต่ต้นข้าวที่แสนดีก็ยังคงเหลือข้าวเปลือกเอาให้ให้มนุษย์ได้เพาะปลูกและรับประทานจนสืบมา

จากลาเพื่อรอวันที่จะได้พบกัน นิทานเรื่องต้นข้าวหนีไปสอนให้รู้ว่าบางทีอาจเพราะความเห็นแก่ตัวของคนคนเดียวอาจทำให้คนอื่นเดือดร้อนได้ แต่จริงๆแล้วมันอาจไม่ได้แย่ขนาดนั้นหากมองอีกมุมหนึ่ง เราว่ามันดีมากๆเลยที่ต้นข้าวได้หนีไปเพราะมันทำให้ชาวบ้านที่ต้องการรับประทานข้าวสวยต้องหันมาพึ่งตัวเองแทนที่จะรอแต่ผลผลิตข้าวอย่างเดียว ทำให้ชาวรู้จักการทำนา ปลูกข้าว ทำการค้าขายข้าวสวย ซึ่งไม่ต่างกันกับชายหญิงที่มีความรู้สึกดีๆต่อ แต่ก็ไม่สามรถเอยปากสารภาพต่อกันแต่ความรู้สึกดีเหล่าทั้งคู่ก็สามารถสัมผัสมันได้ด้วยความรู้สึก การจากลาสำหรับพวกเขาทั้งสองมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาทั้งสองได้กลับมาพบกันใหม่ ดังนั้นบางทีการจากลาอาจไม่ได้มีแต่ข้อเสียเสมอไป