อื่นๆ
ผีพรายน้ำ
ภาพโดยผู้เขียน
เรื่องนี่เป็นจริงที่เกิดขึ้นกับครอบครัวดิฉันเองเมื่อนานมาแล้วค่ะ คุณแม่เล่าให้ดิฉันฟังว่าสมัยก่อนที่บ้านของดิฉันไม่ได้มีถนนคอนกรีตเหมือนสมัยนี้จะมีก็เพียงลำคลองหน้าบ้านที่เอาไว้สัญจรไปมา สมัยนั้นมีข่าวการกระโดดน้ำตายและการจมน้ำตายบ่อยมาก ดิฉันเองซึ่งยังเป็นเด็กอยู่ก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องอะไรซักเท่าไหร่
พอถึงวันลอยกระทงชาวบ้านก็จะนำกระทงที่ทำไว้จากต้นกล้วยมาลอยกันที่บริเวณลำคลองหน้าบ้านกันเต็มไปหมด คืนนั้นในคลองจึงมีแต่เเสงเทียนมองไปทางไหนก็ดูสว่างสวยงามมาก คุณแม่พาดิฉันลอยกระทงเสร็จก็กำลังหันไปเก็บของ แต่พอหันกลับมาอีกทีก็เห็นดิฉันเดินตกน้ำไปซะแล้ว
ภาพโดย TheDigitalArtist จาก pixabay
คุณแม่ร้องตะโกนเรียกคุณพ่อให้มาช่วยดิฉันขึ้นจากน้ำ คุณพ่อเองก็รีบวิ่งมาและกระโดดลงไปช่วยดิฉันได้ทันหลังจากที่ดิฉันได้สติคุณแม่ก็ถามว่า "หนูลงน้ำไปทำไมลูก" และดิฉันเองก็ได้ตอบคุณแม่กลับไปว่า "พี่ผู้หญิงสวย ๆ เรียกให้หนูให้ลงไปหา " ดิฉันพูดจบก็ชี้มือไปที่กลางคลองให้คุณแม่ดู
Advertisement
Advertisement
ภาพโดยผู้เขียน
คุณแม่พอได้ยินแบบนั้นก็ถึงกลับย้ายที่นอนของดิฉันให้ไปนอนในห้องพระกับคุณแม่ในคืนนั้นทันที พอคุณปู่ได้รู้เรื่องเข้าก็คิดว่าคงเป็นผีพรายน้ำแน่นอน คุณปู่จึงเอาสายสิญจน์ที่ลงอาคมไว้มาพันบริเวณเสาสะพานริมคลองเพื่อเป็นการไล่วิญญาณและสิ่งที่ไม่ดีให้ถอยห่างออกจากบ้านไป
หลังจากนั้นไม่กี่วันดิฉันก็ป่วยเป็นไข้อยู่หลายวันเป็นหนักจนถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาลคุณปู่จึงมาเยี่ยมและเอาน้ำมนต์จากหลวงพ่อที่คุณปู่เคารพนำมาให้ดิฉันดื่มอาการก็เลยดีขึ้นมาเรื่อย ๆ และหายในที่สุดพอประมาณดิฉันอายุได้ 7 ขวบชาวบ้านในระแวกต่างก็รวมตัวกันมาทำบุญบริเวณชายคลองอีกฝั่งนึง เพื่อเป็นการปลดปล่อยดวงวิญญาณทั้งหลายที่สถิตอยู่ในลำคลองให้ไปผุดไปเกิดจะได้ไม่ต้องมาทนทุกข์ทรมานและมาหลอกหลอนผู้คนได้อีก....
Advertisement
Advertisement
ความคิดเห็น
