รีวิววิถีชีวิตชนบท อยู่อย่างพอเพียง

ปฐมฤกษ์ของการเขียนบทความของดิฉัน ก็เลยเลือกเรื่องราวในบ้านสวนมาเล่าสู่กันฟัง จริงๆแลัวดิฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาอยู่ในวิถีชีวิตแบบนี้เท่าไหร่ เรียกได้ว่าเป็นการโดนมัดมือชกจากคนในบ้านมากกว่า (แต่ก็ไม่ได้ความว่าวิถีชีวิตแบบนี้จะไม่ดี)

เพราะที่ผ่านมาในชีวิตก็จะอยู่แบบสังคมเมืองที่วุ่นวายและเป็นเวลามาตลอด ทัศนคติของดิฉันที่วาดฝันเกี่ยวกับชีวิตชนบทก็คงจะเป็นแบบในละครที่คิดว่าบ้านๆง่ายๆ สงบ สวยงาม น่ารัก เนิบช้า อะไรทำนองนั้น แต่พอได้มาอยู่จริงๆ.... ทัศนคติที่คิดไว้มันก็มี แต่ก็ไม่ได้สวยงามแบบทุ่งลาเวนเดอร์ขนาดนั้น

การจะมาอยู่แบบนี้ได้ ต้องพร้อมทั้งเรื่องเงินทุนซึ่งก็ไม่ใช่น้อยๆ(หลักแสนเลยด้วยซ้ำ) ต้องเรียนรู้พืชผลต้นไม้ที่ต้องการจะปลูก ต้องรู้จักวางแผนการใช้พื้นที่ในที่ดินของตนเองว่าจะทำอะไรได้บ้าง รวมถึงรู้จักดินในพื้นที่ที่ตัวเองอยู่ เพราะพื้นดินในแต่ละภาคของไทยมีความเหมาะสมกับการปลูกพืชแต่ละชนิดที่แตกต่างกัน พืชบางชนิดปลูกขึ้นแค่บางพื้นที่เท่านั้น และถ้าคิดจะเลี้ยงสิงสาราสัตว์เช่นเป็ด ไก่ ปลา ก็ต้องเรียนรู้วิธีการเลี้ยง การให้อาหาร รวมถึงการวางแผนการคำนวณค่าอาหารที่จะใช้เลี้ยงสัตว์เหล่านี้ สัตว์มันเหมือนคนอยู่อย่างหนึ่งก็คือ นิสัยของสัตว์แต่ละตัวจะต่างกัน บางตัวก็ซนเฮี้ยวนักเลงสุดสุด บางตัวก็นิ่งๆซื่อบื้อและค่อนข้างจะเชื่องพอสมควร และที่สำคัญ ร่างกายต้องพร้อมถ้าจะมามีชีวิตชนบทแบบนี้ ทั้งการออกแรง ขุดดิน พรวนดิน ยกนั่นยกนี่ไปวาง