ว่าด้วยเรื่องความรักที่ไม่สมหวัง

1.1k

กู้เกียรติ์ แซ่ตั้ง

07 ส.ค. 2021|4 min read

อ่านบทความอื่นจาก กู้เกียรติ์ แซ่ตั้ง

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

ความรักคือสิ่งสวยงาม สามารถบันดาลความสุขไห้แก่คนสองคนได้ แต่มันก็เป็นดาบสองคม ที่สามารถทิ่มแทงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรืออาจทิ่มแทงได้ทั้งสองฝ่าย ดังเรื่องราวที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง กับเด็กหนุ่มวัยรุ่นธรรมดาคนหนึ่ง และแฟนคนแรกของเขา
ความรักสามารถเป็นดาบสองคมได้ เด็กหนุ่มคนนี้อายุ 19 ปีเป็นเด็กคนหนึ่งที่ทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย ผมขอแทนเขาว่า A ละกันครับ ส่วนอีกคนก็คือสาวรุ่นพี่ที่เด็กหนุ่มนั้นแอบปลื้ม ผมขอแทนว่าเธอชื่อ B ละกันครับ ทั้ง A และ B ได้มาเจอกันอยู่ที่ทำงานแห่งหนึ่ง เริ่มแรก A ก็ไม่ค่อยสน B หรอกครับ เพราะมัวแต่สนใจงาน เขาไม่ถนัดเรื่องความรักเท่าไหร่ แต่พอนานวันเขาด้วยความที่ A นั้นเป็นคนที่ดีกับคนอื่นพอควร โดยเฉพาะ B ที่ A มักทำดีด้วยเป็นพิเศษ อาจเพราะ B เป็นเด็กใหม่ A เลยคอยสอนงาน ทำให้ทั้งสองดูใกล้ชิดสนิทกันในสายตาผู้อื่นครับ คือต้องบอกไว้ตรงนี้ว่า B เข้ามาทำงานหลัง A นะครับ เผื่อใครงง มาต่อกันดีกว่า เพื่อนหลายคนต่างเริ่มแซวเริ่มยุ ให้ A และ B นั้นคบกัน ช่วงแรกทั้งสองอาจไม่รู้สึกอะไร แต่พอโดนแซวไปนานวันขึ้น ความรู้สึกจริงๆในใจขอทั้งสองก็เริ่มก่อตัวขึ้น ก่อกำเนิดเป็นความรัก ทั้งสองจึงเริ่มคบกัน

ความรักดำเนินของทั้งสองดำเนินไปได้ด้วยดี รักกันหวานจับใจแบบคู่ใหม่ปลามันทั่วไป A นั้นแทบจะถวายความรักและความซื่อสัตย์ให้ B ไม่ว่า B จะขออะไร A แทบไม่ขัดเว้นเสียแต่ว่าอะไรที่เกินกำลัง A ก็จะอธิบายตรงๆว่าเขาไห้ไม่ได้ ส่วน B ก็เข้าใจบ้างแต่ก็ใช่เวลานิดนึงเพราะ B เป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเอาใจยาก ช่วงเวลาทำงานกลายเป็นช่วงที่มีความสุข พอช่วงกลับบ้านไปก็รีบอาบน้ำกินข้าวแต่งตัวเพื่อมานอนวิดีโอคอลหากันและกัน เป็นแบบนี้ทุกวันเรื่อยมา ความรักนั้นไม่มีปัญหาแต่การงานกลับมีปัญหาเข้ามาแทน เมื่อ A เริ่มเบื่อกับงานที่ตนไม่ชอบอยู่แล้ว ซ้ำยังมาเจอเพื่อนร่วมงานที่มักเอาเปรียบ ช่วงแรก A ก็ยังทนและได้คำปลอบประโลมและคำสอนจาก B ซึ่งเป็นทั้งรุ่นพี่และแฟนเขา คำสอนต่างๆของ B เช่น การทำงานมันก็มักจะเป็นแบบนี้ เจอทั้งคนที่ถูกใจเราและไม่ถูกใจเรา มันทำไห้ A รู้สึกดีขึ้น แต่ A นั้นสุดท้ายก็อยู่กับงานนี้ไม่นาน เขาตัดสินใจลาออก เมื่อ A ลาออก B นั้นก็รู้สึกไม่มีความสุขกับงานอีกต่อไป สังคมการงานที่ทั้ง A และ B เจอนั้นคือการที่แทบทุกคนต่างก้มหัวเลียผู้เป็นหัวหน้า เพื่อไห้ตนได้ดี ต่างแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ซึ่ง A และ B ต่างไม่ใช่คนแบบนั้น ท้ายที่สุด B จึงตัดสินใจออกจากงานตาม A มาด้วย แต่ก่อนที่ B ออกนั้น B ได้แชทไปบอก A ว่าเธอปวดท้องและไม่มีเงินนั่งรถกลับบ้านช่วยมารับไปส่งบ้านหน่อย A ก็ยอมทำตามโดยดี

ทั้งสองได้มีโมเมนต์ความรักที่ลึกซึ้งที่ห้องของ B ความรักนั้นแน่นแฟ้นขึ้นไปอีกระดับ จากที่แค่เจอกันที่ที่ทำงาน ตอนนี้ทั้งสองแทบตัวติดกันตลอด เพราะ A นั้นตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่ห้องเช่าของ B แบบลับๆโดยที่ญาติที่คอยดูแล B ซึ่งอยู่อีกบ้านนั้นไม่รู้ ทั้งสองรู้ดีว่าการทำแบบนี้มันผิด เพราะฝ่ายผู้ใหญ่ที่คอยดูแล B นั้นไม่อณุญาติให้ B นั้นพาใครมาอยู่ด้วย แต่ทั้งสองนั้นกลับห้ามใจตัวเองไม่ได้ และเลือกที่จะเชื่อในความคิดของตัวเอง ว่าผู้ใหญ่นั้นไม่มีสิทธิ์มาห้ามความรักของพวกเขาทั้งสองได้ ความรักของทั้งคู่ดำเนินไปได้อย่างมีความสุข แต่เรื่องงานนั้นดูจะไม่ดีสักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะช่วงโควิดเลยทำไห้หางานยาก ทั้งสองก็ปลอบประโลมเติมเต็มความรักซึ่งกันและกันเรื่อยมา ท้ายที่สุดก็หนีไม่พ้นความจริง ที่เงินเดือนที่ได้จากที่ทำงานเก่าเริ่มร่อยหรอ ทั้งสองประสบปัญหาทางด้านการเงิน งานก็ไม่มีทำ ค่าเช่าห้องนั้นก็ยังเลื่อนเค้าจ่าย แต่ความรักก็ทำไห้พวกเขาดิ้นรนหาทางต่างๆ A นั้นเชื่อว่าความรักจะนำพาพวกเขาไปสู่หนทางแก้ไขในที่สุด ถึงตอนนี้มันไม่ดีแต่ถ้าเราพยายาม สักวันมันก็ดี ส่วน B นั้นเธอก็เชื่อคล้ายกับ A แต่เธอนั้นไม่ลำบากเท่าไหร่เพราะมีญาติคอยสนับสนุนอยู่ ต่างจาก A ที่เป็นเด็กหนุ่มที่เข้ามาสู้ชีวิตในกรุงเทพเพื่อพ่อแม่ ไม่มีแรงสนับสนุนจากใครทั้งสิ้น

แต่สุดท้ายความรักอันสวยงามของทั้งสองก็เริ่มดำเนินมาถึงจุดสิ้นสุด เมื่อ B นั้นบอกกับ A ว่าเธอต้องย้ายไปต่างจังหวัดกับญาติของเธอ เธอคงอยู่กับ A ไม่ได้อีกแล้ว ขอไห้ความสัมพันธ์ของเราจบลงตรงนี้ A ได้รับรู้ก็ใจสลาย เขารักผู้หญิงคนนี้มาก เขาไม่จากเธอไปไหน เวลาประมาณ 5 เดือนที่ทั้งสองคบกันคือช่วงเวลาที่มีความสุขมาก A นั้นพยายามหาหนทางเพื่อไม่ไห้ B ไปจากเขา เขาพยายามเสนอหลายหนทางไห้ B เช่น ไห้ B ไปคุยกับญาติเพื่ออธิบายเรื่องของเราเผื่อฝ่ายญาติจะยอมเห็นใจ ไห้ B อยู่กับเขาต่อ แต่ B นั้นก็เหมือนจะไม่สนใจแผนของ A สักเท่าไหร่ ทำไห้ A รู้สึกแปลกใจ ที่แทนที่ B จะลงมือทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ไขสถาการณ์นี้ แต่ B กลับเลือกนิ่งเฉยและทำตัวห่างเหินกับ A มากขึ้น เธอเริ่มไปใช้ชีวิตอยู่กับบ้านญาติใกล้ๆห้องพักมากขึ้น พอรุ่งเช้าเธอจึงกลับมา จากที่ทั้งสองเคยนอนกอดกันทั้งคืน ตอนนี้ไม่มีแล้ว B เริ่มมีแชทแปลกๆที่เด้งเขามาแทบทั้งวัน เธอยิ้มกับมัน ตอนแรก A ก็ไม่สงสัยเพราะเชื่อใจ B มาก แต่นานวันเข้าเขาก็เริ่มสงสัยและจับได้ในที่สุด B คุยกับคนที่อ้างว่าเป็นรุ่นพี่ ช่วงแรก A ก็เชื่อแต่นานวันเข้า B ก็ทำแบบนี้เรื่อยมา

ท้ายที่สุดจากแชทสีฟ้าธรรมดาที่อ้างเป็นรุ่นพี่ กลายเป็นสีชมพู A โกรธจัดเมื่อเห็นสิ่งนี้ แต่เธอก็ยังยืนกรานว่าเป็นรุ่นพี่ A นั้นรู้ความจริงดีแก่ใจเพราะหลักฐานมันขนาดนี้แล้ว แต่ไม่เข้าใจว่า B ยังหน้าด้านโกหกเขาต่อทำไม บอกความจริงสะยังดีกว่า ซ้ำยังมีคำๆนึงที่ทำไห้ A เข็ดหลาบจนเขาคิดว่าต่อไปนี้เขาคงไม่คบกับใครอีกแล้ว นั้นคือ B ได้พูดว่า "ก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ เธอไม่มีสิทธิ์มาห่วงฉัน จะไปไหนเธอก็ไปสิ" คำพูดนี้ทำไห้ A เจ็บจี๊ดถึงขั้วหัวใจ แล้วที่ผ่านมาคืออะไร ที่เธอบอกรักฉันแทบทุกวัน เสียงของ B ยังวนเวียนอยู่ในหัว A มาตลอด คำพูดที่ว่า "เขารักตัวเองมากๆๆๆๆๆนะ" มันไม่มีอีกแล้ว คำพูดที่ B เคยพูดไว้ว่าตัวเองไม่ใช่คนเจ้าชู้ นั้นคงไม่จริงสินะ B นั้นพูดเหมือน A ไม่มีตัวตนอยู่ในห้องของเธอ เธอคบหากับไอ้รุ่นพี่ที่แย่งของคนอื่นอย่างหน้าด้าน B ทำเหมือน A เป็นคนโง่ที่ไม่รู้อะไร ทั้งที่ลึกๆในใจ A ก็รู้ดีว่ามันคืออะไร A พยายามยื้อความรักนี้ไว้ แต่ท้ายที่สุดก็ไปไม่รอด ด้วยปัญหาหลายด้าน ห้องเช่าที่เคยมีความสุขก็อยู่ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เพราะ B ต้องย้ายไปต่างจังหวัดกับญาติของเธอ A แยกตัวออกมาโดยไม่เอ่ยคำล่ำลา ตอนก่อนที่จะเปิดประตูห้องออกไป B เหมือนยังอาลัยอาวรณ์ A เธอบอกกับ A ว่า "ถึงห้องแล้วโทรมาด้วยนะ เค้าเป็นห่วง" A ไม่พูดอะไร และเดินจากไป
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม และนี้คือคำพูดสรุปสั้นๆจาก A ครับ A บอกว่า "เหมือน B จริงๆเขาก็ยังรักผมอยู่ แต่ด้วยสาเหตุที่ต้องย้ายไปต่างจังหวัด เลยทำไห้คบกันไปต่อไม่ได้ ซึ่งเรื่องย้ายจังหวัดเนี่ย ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่ามันจริงมั้ย ผมยังแอบสงสัยเลยว่าเธอแต่งเรื่องมาหลอกผมครับ แต่ถึงเธอจะทำจริงผมก็เหนื่อยที่จะโกรธมากไปกว่านี้ละครับ แต่ผมก็ยังสงสัยว่าถ้าเธอต้องย้ายไปต่างจังหวัดจริงๆ ทำไมเธอจึงรีบคบกับผู้ชายอื่นเร็วขนาดนี้ ซ้ำยังโกหกผมอีก ผมไม่เข้าใจเธอจริงๆครับ ส่วนตัวผมมองว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ขี้เหงา เธอไม่ค่อยรักตัวเองสักเท่าไหร่ อีกสาเหตุที่เธอจำเป็นต้องทำเหมือนขับไล่ผมไปจากชีวิตเธอ อาจเป็นเพราะเธอเป็นห่วงผมละมั้ง เธอคงไม่อยากไห้ผมมาร่วมลำบากกับเธอ เพราะช่วงท้ายๆที่เราคบกันลำบากมากครับ เงินจะกินข้าวก็ไม่มี เธอเคยพูดหลายครั้งว่าไม่อยากเห็นผมลำบาก แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีครับ ถ้ามันลำบากก็ช่วยทำไห้มันดีสิ แต่ผมก็เหนื่อยจะคิดละครับ ผมไม่สนแล้วว่าความจริงทั้งหมดมันเป็นยังไง เราทั้งสองคนคงไปกันไม่ได้ คงเหลือไว้แค่ความสวยงามในวันวานก็พอแล้วครับ"