อื่นๆ
สวัสดี "คนธรรมดา" (บทความ)

สวัสดีเราชื่อ "ธรรมดา" ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสา ที่สนุกกับการวิ่งเล่นท่ามกลางสายฝนหรือการวิ่งไล่จับผีเสื้อในช่วงฤดูร้อนที่บ้านคุณยาย ในระหว่างที่วิ่งไล่จับผีเสื้อแสนสวยไปเรื่อยๆ อยู่ๆเราก็สัมผัสได้ถึงความความเปลี่ยนแปลง
ความเปลี่ยนแปลงเล็กๆที่ส่งผลกระทบครั้งใหญ่ เราไม่ใช่เด็กน้อยอีกต่อไป... ตอนนี้เราโตเป็นผู้ใหญ่หรืออย่างน้อยคนอื่นก็มองว่าเราเป็นอย่างนั้น ความรู้สึกที่เหมือนเราค่อยๆวิ่งช้าลงเรื่อยๆ จนในที่สุดเราก็หยุดยืนอยู่กับที่

รอบตัวเราถูกรายล้อมไปด้วยกลุ่มคนที่เรียกว่า "คนพิเศษ" ไม่ว่าจะเป็นคนที่เรียนเก่งจนใครๆต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอนาคตสดใน คนที่ออกไปพรีเซนต์หน้าห้องและได้รับเสียงปรบมือล้นหลาม หรือแม้แต่คนที่มักจะเป็นจุดศูนย์กลางของงานปาร์ตี้
มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย ถึงแม้เราเลือกที่จะหยุดคิดเรื่องพวกนั้นและนอนดูวาไรตี้ชิลล์ๆอยู่ที่บ้านในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ แต่รายการวาไรตี้ส่วนใหญ่กลับเป็นการเอาคนที่มีพรสวรรค์มาแข่งกัน
Advertisement
Advertisement
เราอดทึ่งไปกับความสามารถของคนเหล่านั้นไม่ได้ ขนาดคณะกรรมการยังพากันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอัจฉริยะบ้างล่ะมีพรสวรรค์บ้างล่ะ นานหลายนาทีที่เราเพลิดเพลินไปกับความสามารถเหล่านั้น แต่ก็เหมือนเดิมเราเริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองค่อยๆวิ่งช้าลงจนในที่สุดเราก็หยุดยืนอยู่กับที่อีกครั้งหนึ่ง

เราเริ่มสงสัยว่าตัวเองทำอะไรผิดไปหรือเปล่า? ในตอนนั้นเองที่เราเริ่มกวาดสายตาไปมองรอบๆตัว เพื่อนที่นั่งถัดไปจากเราเธอไม่ได้มีความสามารถโดดเด่นอะไร แต่ก็ยังคงยิ้มและหัวเราะได้เหมือนคนเหล่านั้น
ถัดไปจากเธอเขาที่ดูธรรมดาพยายามที่จะจดเลคเชอร์ให้ทันอาจารย์ และถัดๆไปทุกคนดูเหมือนกับเรา มากกว่า 95% ของห้องนี้ทุกคนเป็นคนธรรมดาที่พยายามใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง
เราเริ่มตั้งคำถามว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เราถูกความพิเศษเหล่านั้นกดจมลงไปจนแทบจะไม่เหลือตัวตน ทั้งๆที่ประชากรส่วนใหญ่ของโลกใบนี้ล้วนเต็มไปด้วยความธรรมดา หรือเพราะว่าพวกเรามีจำนวนที่มากเกินไป?
Advertisement
Advertisement

ในที่สุดเราก็คิดได้ว่ามันไม่แปลกอะไรที่เราจะเป็นคนธรรมดา ใช้ชีวิตเรียบง่าย มีความคิดธรรมดาๆอย่างวันนี้จะทานอะไรเป็นมื้อกลางวันดี ชีวิตประจำวันของเราในแต่ละวันวนลูปจนน่าเบื่อ ถึงอย่างนั้นเราก็ยังมีความสุขจากสิ่งที่คนอื่นมองว่ามันธรรมดา
มันไม่ใช่เรื่องผิดหรือแปลกอะไรที่มนุษย์คนหนึ่งจะไม่ได้มีอะไรโดดเด่น เราเริ่มยอมรับกับความธรรมดาของเรา และไม่อายที่จะแนะนำตัวเองให้คนอื่นได้รู้ว่าเราก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ทุกคนมีคุณค่าในตัวเอง
หลังจากที่เราหยุดยืนอยู่กับที่มานานตอนนี้เราเริ่มออกวิ่งอีกครั้ง ด้วยขาที่ธรรมดาของเราความมุ่งมั่นในการใช้ชีวิตที่แสนจะธรรมดาและความฝันที่ธรรมดา ตลอดระยะทางที่เราเริ่มต้นวิ่งอีกครั้งเราพบว่ามันเต็มไปด้วยคนแบบเรา และอดที่จะทักทายคนเหล่านั้นไม่ได้ สวัสดี "คนธรรมดา"

เครดิตภาพปกจาก : Free-Photos /pixabay
Advertisement
Advertisement
เครดิตภาพที่ 1 จาก : Glavo /pixabay ภาพที่ 2 จาก : nguyendinhson067 /pixabay ภาพที่ 3 จาก : ManojBadola /pixabay ภาพที่ 4 จาก : pen_ash /pixabay
ร่วมเสพบทความ หนัง เพลง และซีรีส์ใหม่ ๆ สุดปัง โหลดเลยที่ App TrueID ฟรี !
ความคิดเห็น






