"องค์กรเล็ก" vs "องค์กรใหญ่" แบบไหนเหมาะกับตัวเรา

เชื่อว่าหนึ่งในความฝันของใครหลายคน คือการได้เข้าไปอยู่ในองค์กรใหญ่ มีชื่อเสียงติดระดับท็อปเท็นของประเทศ แต่ทราบไหมว่าทั้งองค์กรใหญ่ และองค์กรเล็ก มีข้อดี-ข้อเสียต่างกัน จนอาจกล่าวได้ว่าบุคลิกของแต่ละคนอาจมีทั้งเหมาะ และไม่เหมาะกับสภาพขององค์กร , สังคม และวัฒนธรรมของแต่ละที่ ตัวผู้เขียนเองมีประสบการณ์ผ่านมาทั้งบริษัทระดับยักษ์ใหญ่ของประเทศ และบริษัทขนาดเล็ก มีเรื่องราวน่าสนใจหลายอย่างที่อยากนำมาถ่ายทอด เราจะมาใช้เวลาต่อจากนี้วิเคราะห์ดูว่า "องค์กรเล็ก" vs "องค์กรใหญ่" อย่างไหนกันนะที่เหมาะกับตัวเรา เลือกให้ถูก ชีวิตไม่หลงทาง

สภาพสังคม เพื่อนร่วมงาน องค์กรใหญ่คุณไม่มีทางที่จะรู้จักพนักงานในองค์กรนั้นหมดทุกคน เดินไปข้างนอกเห็นแขวนบัตรพนักงานที่เดียวกัน อาจจะรู้สึกว่าไม่เคยเห็นหน้าคนนี้มาก่อนเลย แล้วมันดี หรือไม่ดียังไง..? เรากำลังพูดถึงสังคมที่มันกว้าง แค่ในแผนกเดียวกัน เวลาพักเที่ยงเราจะเห็นว่ามีทั้งกลุ่มที่นั่งทานร้านหรู , มีกลุ่มที่ทานในศูนย์อาหารแบบง่าย ๆ หรือห่อข้าวกล่องจับกลุ่มนั่งทานเองก็มี ที่กล่าวมาทั้งหมดคือ เราสามารถเลือกสังคมที่เหมาะกับเรา ได้ในองค์กรนั้น ที่บอกว่าสังคมออฟฟิศต้องแข่งขันกันแต่งตัวหรู ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือยนี่ไม่จริง เพราะมันมีทั้งคนใช้ชีวิตอย่างที่ว่า กับใช้ชีวิตสมถะ อยู่ที่เราจะเลือกคบ พนักงานนับพันคนไม่มีทางใช้ชีวิตแบบเดียวกันหมด ความกดดันเรื่องเพื่อนฝูงจะค่อนข้างยืดหยุ่นกว่า สังคมมันกว้าง ไม่ค่อยจะมีใครมาโฟกัสที่ใครคนใดคนหนึ่ง

ลักษณะการทำงาน องค์กรขนาดเล็กจะมีระดับชั้นการทำงานที่น้อยกว่า พนักงานระดับปฏิบัติการสามารถถูกเจ้าของบริษัทเดินมาถามเรื่องรายละเอียดงานได้โดยตรง ต่างจากองค์กรใหญ่ที่ยากมาก หรือเป็นไปไม่ได้เลยที่พนักงานระดับล่างสุดจะได้มีโอกาสนั่งพูดคุยกับเจ้าของระดับกิจการหมื่นล้าน เพราะต้องผ่านหัวหน้าแผนก - ผู้ช่วยผู้จัดการ - ผู้จัดการ - หัวหน้าฝ่าย - ผู้จัดการสายงาน – กรรมการบริหาร – ผู้ช่วยประธาน - ที่ปรึกษา ฯลฯ หลายคนสงสัย มันดี หรือไม่ดีอย่างไร..? ระบบแบบที่ว่ามามันมีข้อดีนะ ไม่อย่างนั้นองค์กรใหญ่คงไม่เลือกใช้ ข้อดีของมันอยู่ตรงที่มันมีคนรับผิดชอบงานทุกขั้นตอน ระดับสายงานจะตรวจสอบกันเอง หากเกิดความเสียหายในระดับใด จะมีคนรับผิดชอบในระดับสูงกว่ามาอุดรอยรั่วทันที ต่างจากองค์กรเล็กที่ระดับหัวหน้าแผนกสามารถเข้าพบเจ้าของ หรือคนที่มีอำนาจสูงสุดในบริษัทถือเป็นเรื่องปกติ มันจะมีผลกับเราตรงที่หากอยู่องค์กรใหญ่ ความกดดันในการทำงานจะน้อยกว่า หัวหน้างานในแต่ละระดับมีหน้าที่ต้องนำเสนอผลงานตามลำดับชั้น เป็นเหมือนคนที่ต้องรับผิดชอบเป็นด่านแรก ความผิดพลาดให้น้ำหนักไปที่แม่ทัพนายกองที่ดูแล ต่างจากองค์กรเล็กใครทำอะไรพลาดต้องรับผิดชอบไปเต็ม ๆ ทุกอย่างจะโฟกัสมาที่เราโดยตรง เพราะคำสั่งจากข้างบนลงมาที่เราแบบแทบจะไม่ผ่านอะไรเลย

นั่นหมายความว่าองค์กรเล็กจะเหมาะสมหรับคนที่มีสไตล์การทำงานแบบชอบความคล่องตัว ขออะไรไปแล้วได้รับการตอบสนองทันที ไม่ต้องเสนออนุมัติตามลำดับชั้นให้วุ่นวาย แต่นั่นก็เป็นดาบสองคมเพราะความกดดันในงานเราจะมีมากขึ้นทันที จึงเหมาะกับบุคลิกคนที่ค่อนข้างไม่ชอบอะไรที่ช้า กระชับ ฉับไว ต่างจากองค์กรใหญ่ที่มักมีกรอบในการทำงานวางมาให้อยู่แล้ว การทำงานต้องคำนึงถึงภาพใหญ่ไม่แตกแถว เหมาะกับคนบุคลิกที่ชอบอะไรที่มันดูเป็นระบบ ขับเคลื่อนกันเป็นทีม ซึ่งทั้งสองแบบมีข้อดีข้อเสียตรงที่ด้วยองค์กรเล็กสังคมแคบ สามารถก้าวหน้าในหน้าที่การงานแบบก้าวกระโดดได้เร็วกว่าเพราะได้รับการโฟกัสงานจากผู้ใหญ่โดยตรง แต่ต้องไม่ลืมว่าถ้างานออกมาไม่ดีผลลัพธ์จะตรงข้ามกัน ส่วนองค์กรขนาดใหญ่ การขึ้นเงินเดือนจะได้รับการปรับประเมินจาก HR ตามรอบประจำปี ที่ต้องฝากความหวังไว้กับหัวหน้างานของเราในการประเมิน ส่วนใหญ่จะไม่ต่างกันแบบชัดเจนมากนักเพื่อไม่ให้ดูเหลื่อมล้ำกัน

ในสภาวะอย่างนี้แน่นอนว่าเราอาจจะไม่สามารถเลือกได้มากนัก การได้อยู่ในองค์กรใหญ่ หรือเล็ก ไม่ใช่เป็นการตัดสินว่าใครประสบความสำเร็จ การได้เข้ามาทำงานถือเป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่สิ่งที่จะเป็นตัวตัดสินว่าใครประสบความสำเร็จอยู่ที่ ความสุขในการใช้ชีวิต จะมีประโยชน์อะไรถ้าคุณทำงานในบริษัทใหญ่โตแต่กลับไม่มีความสุขอะไรเลยเพราะมัวแต่มองคนที่รวยกว่า หรือทำในบริษัทเล็กมีเงินเก็บแต่แบกความเครียดกลับไปทะเลาะกับคนที่บ้านทุกวัน หาความสุขในการทำงานให้เจอ และความสุขนี้จะส่งผลให้ชีวิตเรามีความสุขตาม...

ภาพหน้าปกโดย : pixabay.com/th/photos/768441