อาถรรพ์แก้บน

          เป็นครั้งแรกที่ผมได้นั่งรถไฟเป็นระยะทางไกลๆ เพื่อไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่จังหวัดหนองคาย ช่วงนี้ตรงกับช่วงหยุดยาวปีใหม่พอดีจึงมีคนใช้บริการมากจนแน่นขนัด จนไม่มีโอกาสได้นั่งบนเก้าอี้ของรถไฟเลย ผมกับเพื่อนชื่อเอ็มต้องอดทนยืนตรงโหนรถไฟตั้งแต่หัวลำโพงเป็นเวลาหลายชั่วโมง จนถึงสถานีนครราชสีมาคนเรื่องน้อยลงแต่ก็ยังไม่ได้อยู่ดี จนรถไฟแล่นไปอีกสักพักผ่านไปประมาณห้าหกสถานี รถไฟจอดให้คนลงตามปกติในเวลาดึก ผมจำไม่ได้ว่าสถานีนั้นเป็นสถานีอะไร แต่ผมมองเห็นศาลใหญ่ๆ ศาลหนึ่งอยู่ได้ต้นโพธิ์ใหญ่ ด้วยความที่อดทนกับการยืนจนปวดขามาหลายชั่วโมงทั้งเมื่อยทั้งง่วง จึงยกมือไหว้มองไปที่ศาลแล้วพูดออกมาว่า " สาธุ สถานีหน้าผมขอให้ผมกับเพื่อนได้นั่งด้วยเถิดครับ ถ้าได้นั่งผมจะเอาหัวหมูมาถวายภายใน 7 วัน " พอพูดจบผมก็ยกมือจรดหัวสาธุอีกอีก เพื่อนเห็นผมทำอย่างนั้นจึงต่อว่าผมว่า " เฮ้ย มึงทำอะไรว่ะ สถานีหน้าคนลงหมดยังไงมึงก็ได้นั่งอยู่แล้ว มึงไปบนทำไม " ผมก็ตอบกลับไปว่า " ได้นั่งแล้วก็ดีอะดิ กูก็บนไปอย่างนั้นแหล่ะเพื่อความชัว ธูปกูก็ไม่ได้จุด เจ้าคงไม่ได้ยินหรอก " เอ็มเพื่อนผมจึงตอบกลับมาว่า " ของแบบนี้มึงไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ ถ้าถึงสถานนีหน้ามึงได้นั่ง ยังไงมึงก็ต้องมาแก้บน คนโบราณเขาถือมึงอย่าทำเป็นเล่นไปนะ แล้วมึงไปบ้านกูตั้งสองอาทิตย์ มึงเสือกบนไว้ 7 วันมึงจะมายังไง " ผมจึงตอบกลับไปด้วยความรำคาญ " เออน่า มึงอย่าคิดมากถึงเวลากูจัดการเองแหล่ะ " พอคุยกันจบรถไฟก็แล่นมาจนถึงสถานีถัดไปพอดี พอถึงสถานีนี้คนพาคนลงจนรถโล่งมีที่นั่งว่างให้ผมกับเพือนเลือกนั่งนอนได้สมใจ ผมรีบกระโดดลงนั่งบนเก้าอี้โดยสารทันที เอ็มจึงบอกผมว่า " เห็นมั๊ยกูบอกมึงแล้วสถานีนี้คนลงเกือบหมด เสือกทะลึ่งไปบน " ผมก็ตอบไปว่า " กูไม่รู้นี่ว่ากูก็เพิ่งเคยขึ้นรถไฟครั้งแรก " สักก็มีลุงแก่ๆ คนนึงเดินมาข้างๆ ที่ผมนั่งแล้วบอกผมกับเพื่อนว่าเอ็งสองคนอย่าลืมพากันไปแก้บนด้วยนะ อย่าไปติดสินบนเขา " ผมกับเพื่อนก็มองหน้ากันอย่างงงๆ ว่าตาลุงคนนี้มาจากไหน แกคงได้ยินที่ผมกับเพื่อนคุยกันจึงเดินมาบอกตามประสาคนแก่ ผมก็พยักหน้ารับแล้วลุงแกก็เดินหายไปที่โบกี้อื่น แล้วผมกับเพื่อนก็หลับไป ตื่นอีกที่ตอนเช้ารถไฟก็จอดเทียบที่ชานชาลาจังหวัดหนองคายแล้ว

          ตื่นเข้ามาผมเริ่มรู้สึกไม่ดีกระวนกระวายในใจแปลกๆ วันนี้เอ็มพอผมมาเดินเล่นที่ตลาดอินโดจีนระหวา่งที่เดินเล่นอยู่ ผมก็เห็นมีหัวหมูวางขายอยู่หน้าศาลเจ้า ทำให้ผมนึกถึงความฝันเมื่อคืนขึ้นมาทันที ผมเริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมาเรื่องที่ต้องไปแก้บน ผมจึงเดินไปถามเอ็มว่า พอจะจำได้ไหมว่าศาลที่ผมบนไว้อยู่ตรงกับสถานีไหน เอ็มก็บอกว่า " จำได้ แต่ไหนมึงบอกจะแวะแก้บนตอนขากลับไง " ผมจึงตอบกลับไปว่า " กูรู้สึกไม่ค่อยดีว่ะเมื่อคืนก็ฝันถึงศาลนั่น " เอ็มจึงบอกว่า " ยังไงก็ต้องรออีกสองวันว่ะ เพราะถ้าขึ้นรถไฟไปเราจะกลับมาลำบาก แต่วันมะรืนจะมีญาติไปที่นั่นพอดีจะพอติดรถเค้าไปด้วย " ผมจึงจำเป็นต้องรอด้วยความกังวลใจ เอ็มจึงบอกกับผมว่า " เอาอย่างงี้ว่ามึงไม่สบายใจเดี๋ยวกูพาแวะไปทำบุญที่วัด " จากนั้นเอ็มก็พาผมไปที่วัดทันที วันแห่งนี้เรียกได้ว่าเป็นวัดที่มีชื่อเสียงประจำจังหวัดหนองคายเลยทีเดียว เอ็มได้พาผมไปถวายสังฆทาน พอเสร็จแล้วหลวงพ่อก้พรมน้ำมนต์ให้แล้วให้สายสินธุ์ผมมาหนึ่งเส้น พร้อมบอกกับผมว่า   "ให้เอาสายสินธุ์นี้ติดตัวไว้ให้ดีนะ แล้วติดสินบนอะไรไว้ก็รีบไปแก้เสีย ก่อนนอนก็ให้สวยมนต์ไหว้แผ่เมตตาด้วยนะ" ผมกับเอ็มก็มองหน้ากันเพราะหลวงพ่อพูดราวกับว่ารู้ว่าผมไม่ทำอะไรมาแล้วกำลังจะเจอกับอะไร จากนั้นเอ็มก็พาผมขึ้นมาเตอร์ไซค์กลับบ้าน ระหว่างทางผมนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์เอ็มเป็นคนขับ อยู่ดีๆ ผมก็เห็นลุงแก่ๆ คนหนึ่งเดินออกมาจากข้างทาง ผมก็ตกใจกลัวเอ็มจะขับไปชน จึงรีบตบไหล่เอ็มให้ระวังและตะโกนบอกให้ระวัง เอ็มก็ตกใจเสียงผมจนเสียหลังรถพุ่งกลิ้งลงไปชนกับกอกล้วยข้างทาง เอ็มไม่เป็นอะไรมาก แต่ผมรู้สึกปวดที่แขนจนร้องดิ้น โชคดีมีคนขับรถตามมาจึงรีบพาผมกับเอ็มไปที่โรงพยาบาล ปรากฎว่าแขนของผมเคล็ดต้องเข้าเฝือกก่อนไว้ก่อนเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือน เอ็มก็ถามผมว่า " แล้วอยู่ดีๆ มึงตะโกนขึ้นมาทำไม ทำกูตกใจเสียหลักเลย " ผมก็ตอบไปว่า " ก็กูเห็นคนแก่เดินออกมาจากข้างทาง กูกลัวมึงจะชนกูเลยรีบบอกให้มึงระหวัง " เอ็มก็ตอบกลับมาว่า " กูไม่เห็นจะมีใครเลย กูก็ขับมาปกติ ถ้ามีคนกูก็เบรคแล้ว " ผมจึงนึกขึ้นได้ว่าคนแก่ที่ผมเห็นคล้ายกับคนที่เห็นในฝัน ผมจึงบอกเอ็มไป เอ็มจึงบอกว่า " งั้นกูว่ามึงโดนแล้วแหล่ะ กูว่าแล้วเชียว เพราะมึงไปบนอะไรมั่วๆ เป็นไงล่ะ " เอ็มก็พูดต่ออีกว่า " เอางี้เดี่ยวพรุ่งนี้จะรีบให้ญาติพาไปแก้บนก่อนไม่งั้นเดี๋ยวแย่ไปกว่านี้แน่ แต่พอถึงบ้านให้จุดธูปอธิษฐานก่อนว่าพรุ่งนี้จะไปแก้บน " ผมพยักหน้าแล้วทำตามที่เอ็มบอก

       เช้าวันรุ่งขึ้นเอ็มรีบให้ญาติขับรถไปที่ศาลแห่งนั้น ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเอ็มประมาณเกือบสามร้อยกิโลเมตร ผมเดินไปที่ศาลพร้อมกับถือหัวหมูไปหนึ่งหัวกับพวงมาลัยหนึ่งพวงเพื่อจุดธูปขอขมาและแก้บนทันที ผมมองไปที่ศาลเห็นมีรูปตุ๊กตาคนแก่อยู่ในศาลคล้ายกับที่ผมเห็นในฝันมาก รอบๆ ศาลมีพวงมาลัยแขวนเต็มไปหมด คงจะมีคนเอามาแก้บนไว้นั่นเอง หลังจากแก้บนเสร็จญาติของเอ็มก็เล่าให้ผมฝันว่า ศาลแห่งนี้ศักดิ์สิทธิ์มากคนส่วนใหญ่มาบนขออะไรไว้ที่นี่ก็มักจะได้ บางคนมาบนไว้แล้วไม่ยอมมาแก้บนถึงกับมีอันเป็นไปก็มี ดีนะที่พ่อหนุ่มไม่เป็นอะไรมาก ต่อไปเวลาไปต่างถิ่นก็อย่าเที่ยวบนขออะไรเรื่อยเปื่อย เพราะของพวกนี้เป็นที่มองไม่เห็นจะทำให้เราเดือดร้อนเอาได้ หลังจากนั้นมาผมก็ไม่เคยบนขออะไรจากที่ไหนอีกเลย.....................