อื่นๆ
อิสระ "ยามเมื่อครั้งแรกเกิด"

#ยามเมื่อครั้งแรกเกิด
-----

อันตัวเรา เมื่อเกิดมา ครบ 32 ถือเป็นบุญนักหนา ยามแบเบาะไม่สามารถช่วยตัวเองได้...มีพ่อแม่คอยประคับประคอง...คอยหาอาหารให้ คอยป้อนข้าว ป้อนน้ำ ป้อนนม คอยอุ้ม คอยมอง คอยระวัง คอยเป็นห่วง...ไม่ต่างจากลูกนกที่ยังบินไม่ได้...คำว่าอิสระนั้นมีอยู่ แต่เป็นอิสระที่มนุษย์ชายและหญิงสองคนมอบให้...


ลูกสาวของผมชื่อเล่นว่า "ทานตะวัน" ชื่อจริง "กวีญารัตน์" ซึ่งแปลว่า"ผู้เป็นเลิศทางด้านบทกลอน" ผมจึงชอบเขียนเรื่องราวเชิงปรัชญาที่สอดแทรกความสวยงามของเนื้อหา เผื่อวันหนึ่งเขาโตขึ้นมา และได้อ่านงานเขียนของพ่อ ผมคงมีความสุขมาก ผมอยากเล่าถึงอิสระเมื่อครั้งแรกเกิดของลูกสาวของผม
ย้อนไปเมื่อวันที่ 20/08/20 เวลา 12.12 น. ผมกำลังนั่งรอ ด้วยความเป็นห่วง และอะไรหลายอย่างก็ตีเข้ามาในสมอง วันนี้ผมกำลังจะได้เห็นหน้าลูกสาวผมครั้งแรก หลังจากรอมานานถึง 9 เดือน ขณะที่พิมพ์อยู่นี้ ภรรยาของผมกำลังอยู่ในห้องผ่าตัด เพื่อทำการผ่าคลอด ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตที่ผ่านมา ทั้งทัศนคติและความคิดในอดีตเปลี่ยนไป จากที่คิดว่าคงจะใช้ชีวิตโดดเดี่ยว อิสระ อยากไปไหนก็ไป หลักลอย ไม่มีจุดหมาย วันนี้มีหนึ่งชีวิต ที่เข้ามาเปลี่ยนอีกหนึ่งชีวิต ผมรู้สึกตื่นเต้น เป็นห่วง และคิดโน่นคิดนี่ระหว่างที่ภรรยากำลังผ่าคลอด วันนี้ผมไม่อยากทำอะไรเพื่อตัวเองอีกแล้ว ผมอยากทำเพื่อเค้า เด็กสาวที่กำลังลืมตาดูโลก ผมเกิดมาในครอบครัวที่แตกแยก แต่เมื่อมีครอบครัวของตัวเอง ผมเลือกที่จะมีครอบครัวที่อบอุ่น เพราะฉะนั้นสภาพแวดล้อมไม่ใช่ประเด็น ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่เราเลือก ภรรยาผมบอกว่าทรมานมากกับการท้องครั้งนี้ จนเค้าบอกคงจะมีแค่คนนี้คนเดียว ผมสงสารและรักเค้ามาก ถ้าเจ็บแทนหรือคลอดแทนได้ผมคงจะทำ เค้าคือแม่ของลูกผม ผู้หญิงที่ดีที่สุดในชีวิตผม เป็นผู้หญิงที่ผมเลือก จากเมื่อก่อนที่มองผู้หญิงคนอื่นสวย นอกใจแฟน เป็นผู้ชายที่แย่ วันนี้กลับเฉยๆ เพราะคนที่สวยและดีที่สุดอยู่ข้างๆผมแล้ว นั่นคือแม่ของลูกผม เมื่อคิดไตร่ตรอง นั่งพิจารณา ก็พบความสุข และความพอดีในชีวิต ความสุขคือครอบครัวที่เราสร้าง ความพอดีคือความรักที่เรามี จากที่ใช้ชีวิตไม่มีเป้าหมาย เรื่อยเปื่อย ใช้ชีวิตไปวันๆ ก็พบจุดหมายและปลายทาง บทกวีที่เติมเต็มทุกสิ่งในชีวิต และผมจะมอบชีวิตอิสระให้กับนกน้อยตัวนี้ เพื่อให้เขาได้โบยบินออกไปยังที่ที่เค้าอยากไป
Advertisement
Advertisement
สมมติเมื่อครั้งที่เราเกิดเราสามารถจดจำได้ เราจะพบอิสระที่แท้จริง...นั่นคืออิสระแห่งความว่างปล่าว เพราะเราเกิดมา ไม่มีสิ่งใด นอกจากร่างกาย และวิญญาณ...หากแต่สิ่งที่กลายเป็นเราในวันนี้เมื่อเติบโตขึ้น นั่นคือประสบการณ์ที่ได้รับในแต่ละวินาที ที่ผ่านไป ไม่ว่าจะเป็นการเข้าสังคม การใช้ชีวิตในแต่ละวัน ล้วนปลูกฝังสิ่งต่างๆทั้งดีและไม่ดีให้เรา... เป็นประสบการณ์และบ่มเพาะให้เราเป็นคนแบบนี้ แต่ใครละที่ตัดสินว่ามันดีหรือไม่ดี ก็ตัวเรา เราเป็นคนเลือกทางเดินเหล่านั้นเอง... ไม่ต้องคิดถึงอดีต ไม่ต้องคิดถึงอนาคต อยู่กับปัจจุบันก็พอ นั่นคืออิสระของการเลือก เลือกที่จะอยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เลือกที่จะคิดแต่เรื่องที่อยู่ตรงหน้า เลือกที่จะทำให้ดีที่สุดในสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้ นั่นคือการอยู่กับปัจจุบัน ให้ความทรงจำดีๆ เรื่องราวที่มีความสุขขับเคลื่อนชีวิตเราไปข้างหน้า
Advertisement
Advertisement

เพราะฉะนั้นผมอยากบอกลูกสาวผม เผื่อวันหนึ่งเค้าได้มาอ่านบทความนี้ จะอีกกี่สิบปีก็ตาม อยากบอกเค้าว่า"อย่าเสียใจในสิ่งที่ตัวเองเป็นคนเลือก...เพราะพ่อและแม่มอบอิสระแห่งการเลือกดำเนินชีวิตให้แล้ว จงใช้ปีกนี้โบยบินไปตามทางที่ลูกอยากไป หากแต่ทางที่เดินของแต่ละคนแตกต่างกัน พ่อและแม่ไม่เคยคิดจะบังคับให้ลูกเดินไปตามทางที่พ่อกับแม่อยากให้ไป นั้นแหละคือ "อิสระเมื่อครั้งแรกเกิด"ที่พ่อคนนี้จะมอบให้ลูก แค่ใช้ชีวิตนี้ ที่พ่อกับแม่มอบให้ ให้ดีที่สุดก็พอ มีความสุข ดูแลสุขภาพ รักตัวเองให้มากๆนะครับ "ลูกสาวของพ่อ"
นักเขียนจากดวงอาทิตย์ : Sunflowr☀️
*STAR COVER"อย่ามัวแต่ดูมาดังกัน"*
ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ขอชวนทุกคนมาสนุกโคฟเวอร์ พร้อมลุ้นรับเงินรางวัลมูลค่ารวมกว่า 7,000 บาท (5 รางวัล) โคฟคนที่ใช่ ไลค์คนที่ชอบ`ร่วมสนุกได้ที่ ทรูไอดีคอมมูนิตี้ ห้อง cover บนแอปทรูไอดี`
Advertisement
Advertisement
คลิกเลย >> https://ttid.co/UAnK/7y9jfqkq
อ่านรายละเอียดเพิ่มเติม >> https://bit.ly/3O1cmUQ
ร่วมสนุกตั้งแต่วันที่ 10 มิถุนายน 2565 - วันที่ 3 สิงหาคม 2565
If you don't like something,change it,if you cannot change it,just Change the way you think about it
ความคิดเห็น







