เคล็ดลับการวางจิตเมื่อได้ยินคำพูดจากผู้อื่น !!

คำพูดที่หลุดออกจากปากของผู้อื่นนั้นมีหลายลักษณะ เราอาจเคยได้ยินประโยคที่กล่าวกันว่า "พูดไม่คิด" มันมีด้วยหรือพูดไม่คิด เพราะทุก ๆ คำพูดที่หลุดออกจากปากมาได้นั้น ต้องผ่านสัญญา (ความจำได้หมายรู้) ของผู้นั้นมาก่อน

เมื่อจำได้เราจึงสามารถพูดออกไปได้ เช่นเราไม่สามารถพูดภาษาเกาหลีได้ หากเราไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน หรือได้อ่านได้เห็นมาก่อน จริงไหมครับ

ดังนั้น "พูดไม่คิด" จึงไม่น่าเป็นไปได้ แต่การพูดนั้น ดังที่กล่าวแล้วในตอนต้นว่ามีหลายลักษณะ หลายลักษณะอย่างไรบ้าง

• คนบางคนเวลาจะพูดอะไรจะดูกาลเทศะเสียก่อน ว่าเวลานี้ ตอนนี้ เหมาะสมไหมที่จะกล่าวเรื่องนี้ ๆ แสดงว่าเขาดูความรู้สึกของผู้ฟังว่า ผู้ฟังพึงพอใจหรือไม่ อารมณ์ผู้ฟังตอนนี้เป็นเช่นไร เมื่อทุกอย่างเหมาะสมเขาจึงกล่าวออกไป กลับกันในเรื่องของกาลเทศะคนบางคนไม่ได้สนใจเลย ยึดตัวเองเป็นหลักอยากจะพูดอะไรก็พูดออกไปเลย แบบนี้อาจจะเข้าข่าย "พูดไม่คิด" คือคำพูดเขาได้คิดแล้วแต่กาลเทศะกลับไม่ได้คิด คำบางคำเป็นคำที่ดีแต่พูดผิดเวลาก็กลายเป็นคำที่ชั่วได้

(ภาพโดย https://pixabay.com/th/)

จะเห็นได้ว่าทางมาแห่งถ้อยคำที่เราได้ยินนั้นมีมากมายหลากหลายลักษณะ แล้วเราเลือกได้ไหม ? ว่าอยากได้ยินคำพูดลักษณะใด ตอบได้เลยว่าไม่ได้ เมื่อเราเลือกไม่ได้จะทำเช่นไรดี

หลักการก็กลับมามองที่ตัวเราง่ายที่สุด เมื่อเราเลือกคำพูดที่จะได้ยินไม่ได้ การแก้ไขคือการวางจิตของเราขณะได้ยินคำพูดนั้น ๆ น่าจะดีกว่า แล้วจะวางจิตอย่างไร

จิตของเราต้องไม่แปรปรวน ให้คิดเสมอว่าก่อนคำพูดที่เราจะได้ยินนั้นเกิดขึ้น ก่อนหน้านั้นเรารู้สึกอย่างไร ก็ให้เรารู้สึกอย่างนั้น แล้วเราต้องไม่กล่าววาจาอันเป็นบาปกลับออกไป เราต้องมีจิตเมตตาต่อผู้พูดด้วย พูดมาเถอะฉันไม่โกรธหรอก ... อาจจะไม่ง่ายแต่ก็เป็นสิ่งที่ควรฝึกให้เป็นนิสัย เมื่อทำได้ดังนี้แล้วภัยที่เกิดจากคำพูดจะไม่มีแก่เราเลย

(ภาพโดย https://pixabay.com/th/)

เปรียบเหมือน มีคนคนหนึ่งนำปากกา ดินสอ หรืออุปกรณ์ที่ทำให้เกิดสี จากนั้นก็ละเลงวาด ป้าย ไปที่อากาศ โดยหวังว่าอากาศจะติดสีที่เขาวาด เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา อากาศจะติดสีที่เขาวาดไหม ? ไม่เลย เช่นกัน คำพูดจากผู้อื่นที่สาดเทเข้ามา จะติดใจเราได้อย่างไรหากเราวางจิตเสมอเหมือนอากาศ ดังที่อุปมาไป