เวลา บางทีก็ช้า บางทีก็เร็ว

          1 วันมี 24 ชั่วโมงเรื่องนี้ใครๆ ก็รู้ แต่เคยมีความรู้สึกเหมือนกันไหมว่า ดูเหมือน 24 ชั่วโมงของเราบางทีเวลาก็ผ่านไปช้า แต่บางทีเวลาก็ผ่านไปไวเหลือเกิน ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริงแล้วเวลามันก็เดินไปอย่างปกติไม่เคยเร็วหรือช้าเลย

ภาพโดย Gerd Altmann จาก Pixabay

          แต่ความรู้สึกของผมยังไงก็มองว่าเวลามันเดินไม่เท่ากันอยู่ดี และยิ่งช่วงเวลาที่เบื่อๆ ไม่มีอะไรทำหรือกำลังรอบางสิ่งอยู่ เวลามันมักจะเดินช้าเป็นพิเศษเลย อย่างเช่นช่วงเวลาที่อยู่ในคาบเรียนหรือกำลังทำงาน กว่ามันจะผ่านไปได้สักนาทีรู้ว่ามันช้าจริงๆ ยิ่งช่วงที่ก่อนจะเลิกงานหรือเลิกเรียนดูนาฬิกาเป็นสิบครั้งแต่ดูเหมือนเข็มของนาทีจะไม่เคยขยับไปไหนเลยจนบางครั้งมันขยับช้าจนเหมือนเวลามันหยุดอยู่กับที่ด้วยซ้ำ

ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay

          แต่ในช่วงเวลาแห่งความสุข มันก็ข่างผ่านไปเร็วเหลือเกินจนแทบจะเก็บเกี่ยวความสุขไว้ไม่ทันเลย รู้สึกตัวอีกทีเวลาแห่งความสุขนั้นมันก็จบไปแล้ว และที่เร็วกว่าเวลาแห่งความสุขก็คือเวลาที่กำลังรีบๆ มันช่างเดินไปไวจนแทบทำอะไรไม่ทันเช่นกัน ยิ่งตอนอาบน้ำจะไปโรงเรียนหรือไปทำงาน เวลาในช่วงนี้มันก็ผ่านไปไวเหมือนโกหก บางครั้งผมคิดว่าการจัดแจงธุระส่วนตัวสัก 1 ชั่วโมงก็น่าจะเหลือเฟือแล้ว แต่ทำไปทำมาผมไม่ควรใช้คำว่าเหลือเฟือนะ ต้องใช้คำว่าเกือบไม่ทันน่าจะเหมาะสมกว่า ปกติคนเราทำกิจกรรมต่างๆ ได้หลายอย่างมากในเวลา 1 ชั่วโมง แต่พอมาเป็นช่วงเวลาแบบที่กล่าวไป มันกลับกลายเป็นเวลาที่แสนสั้นและน้อยมาก นี่ยังไม่รวมช่วงที่งานรีบต้องส่งงานหรือต้องปั่นงานอะไรพวกนี้อีกนะ เพราะไอ้ช่วงเวลาพวกนี้มันผ่านไปเร็วจริงๆ