โลกแห่งความฝันอันแสนวิเศษ 🌌

        โลกใบหนึ่งมีพื้นที่กว้างใหญ่แค่ไหน การเดินทางท่องเที่ยวต้องใช้เวลานานแค่ไหน​ การจะได้พบ​เจอคนรัก​คนที่พลัดพราก​ ที่อยู่แสนไกลต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน​ การจะมีพลังวิเศษ​เหาะเหิน​ เดินอากาศ​ ต้องฝึกฝนจากตำราเล่มไหน​ และการจะล่วงรู้สักเสี้ยวหนึ่งของเหตุการณ์ล่วงหน้าต้องหาหมอดูที่เก่งแค่ไหน​ หรือมีวิธีที่ง่ายกว่านั้นเพียงแค่หันมาสังเกตสักนิดว่าทุกอย่างอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแค่ตั้งจิตตั้งใจก่อนจะหลับใหลไปในแต่ละค่ำคืน​ บางทีคำตอบของบางสิ่งอาจอยู่ในตัวคุณ

          หากไม่มองเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไปอยากจะขอให้ผู้อ่านโปรดปล่อยใจ​ คล้อยตามนักเขียนสักนิดว่ายังมีโลกอีกใบที่รอคอยจะปรากฏต่อสายตาและการรับรู้ของเราอยู่ทุกวัน​เวลาขอเพียงสติสัมปชัญญะของเราหลับได้สักครึ่งของการตื่น​ หรือ​ครึ่งหลับครึ่งตื่น​ก็ถือว่าเราก้าวเข้าสู่​ "โลกแห่งความฝัน" ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นมาแต่ไหนแต่ไร​ เพียงแค่วันนี้อยากให้ทุกท่าน​ โปรดลองสังเกตว่าในแต่ละครั้งของการนอนหลับไม่ว่าจะเคลิ้มหลับ​ นอนหลับกลางวัน​ หรือนอนหลับในยามค่ำคืน​ โลกความฝันก็จะปรากฏขึ้นโดยมีตัวเราเป็นนักแสดงนำ​ดำเนินเรื่องในบางคราวก็เป็นตัวประกอบ​ที่​​ได้แค่เฝ้ามอง และบางครั้งก็เป็นผู้กำหนดและตัดสินเหตุการณ์ต่างๆ​ ในส่วนของผู้คน​ เหตุการณ์​ และสถานที่​ ก็ถูกกำหนดไว้อย่างแนบเนียนเหมือนกับในภาพยนตร์  ซึ่งบางคนอาจจะจดจำความฝันได้ชัดเจน​ บางคนจำได้เลือนลาง​ แต่สิ่งเดียวที่เรานำติดตัวไปได้ในฝันคือความรู้สึกนึกคิด​ที่เป็นอันเดียวกันกับที่เรามีในโลกยามตื่น​ ถึงแม้เรื่องราวในฝันจะมีหลากหลายอารมณ์แต่เรายังคงมีความรู้สึกนึกคิดเป็นตัวเราเช่นเดิม​ บางความฝันช่างสมจริง​ราวกับว่าร่างกายตัวตนของเราเพิ่งไปพบเจอมา​  บางคืนความฝันช่างตื่นเต้น​ น่ากลัว​ จนเราร้องไห้และอยากจะลืมค่ำคืนนั้นไป​ บางคืนความฝันช่างสุข​ใจจนยิ้มไม่หุบ​ บางคืนเราช่างกล้าหาญ​ เด็ดเดี่ยว​ และบางคืนเราอาจมีความสามารถเหนือมนุษย์​​กันเลยทีเดียว​ บางครั้งความฝันพาเราไปยืนในสถานที่สวยงาม หรือเราอาจพบเจอ​พูดคุยเผชิญหน้ากับบุคคลที่อยู่แสนไกล​หรือบุคคลซึ่งอาจไม่มีทางจะพบเจอได้ในโลกยามตื่น​ แน่นอนว่าความทรงจำของความฝันช่างสนุก​สนาน ตื่นเต้น​ หลากหลายอารมณ์และไม่เคยซ้ำกันเลย ความฝันเกิดขึ้นมาตลอดและจะเกิดขึ้นตลอดไปตราบเท่าที่ชีวิตเรายังคงดำเนินอยู่​ ​ อาจเคยมีคนเคยสงสัยว่าทำไมเราต้องฝัน​ ทำไมนอนหลับแล้วทุกอย่างไม่ดับสนิทเหมือนการกดปุ่มชัตดาวน์เครื่องคอมพิวเตอร์​ ทำไมเรายิ่งหลับลึก​ภาพความฝันกลับยิ่งชัดเจนจำไม่ลืม​ และแล้วเราก็ละทิ้งความคิดสงสัยนั้นไป​ เพียงเพราะว่าไม่รู้จะหาคำตอบไปเพื่ออะไรเพราะมันก็​แค่ความฝัน✨