ไดอารี่ของผม

พอรู้ตัวอีกที่จากวันนั้นถึงวันนี้
ก็ผ่านมาเป็นปีๆ ผ่านเรื่องราวต่างๆ
ทั้งดีไม่ดีก็มากมาย 'หายใจยาวๆๆ"
มันจะมีช่วงเวลาสักนิดนึ่ง แค่แปปเดียว
ที่เรารู้สึกตัว ว่าเรามาไกลมากแล้ว
จากวันนั้นที่เคยรู้สึกอยากนี้
เราทำอะไรมาบาง ไปถึงแล้วความฝัน
พ่อแม่ครอบครัวเป็นไงบาง แมวที่บ้าน
ต้นไม้ที่ปลูก ที่ประจำในบ้านของตัวเอง
เพื่อนๆ ร้านเดิม ที่รวมพลเก่าๆ สนุกมากเลย
คิดดูแล้ว นี้เราไม่ได้สนุกแบบนี้ เราไม่ได้สบายใจแบบนั้นมากนานมากเท่าไรแล้ว วันวานที่หอมหวานนั้นสะท้อนให้เห็นสิ่งที่เปลี่ยนไป
แต่สำหรับฉันแล้ว ความทรงจำในช่วงเวลานั้น
มีค่าเสมอมา มีความสุขป่นคิดถึงเสมอ

ภาพจาก : นักเขียน

แต่เราต้องเข้าใจว่าเราทุกคนต้องโตขึ้น
ไม่มีทางอยู่แบบนั้นตลอดไปได้ มันจึงทำให้เวลาช่วงนั้นมีคุณค่า แต่ก็อย่ามั่วคิดถึงจนลืมสิ่งที่เราต้องเดินต่อไป สิ่งที่มาพร้อมกับอายุที่มากขึ้น
คือความรับผิดชอบ หน้าที่ ที่บีบบังคับให้เรา
ต้องทำสิ่งต่างๆ ทำให้เราเผชิญกับปัญหา
มันทำให้โตขึ้น ทำให้ต้องเกร่งขึ้น อดทนขึ้น
ปรับตัวได้ดีขึ้น แต่ต้องกับความสุขที่ลดน้อยลง
มันทำให้เราสามารถไปบอกกับรุ่นน้อยว่า
ควรทำช่วงเวลานั้นให้มีความสุขที่สุดก่อนมันจะ
ผ่านแบบไม่หวนกลับ ถึงแม้จะน่าเสียดาย
กับสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ แต่มันก็ย่ำให้รู้ว่าเวลามัน
มีค่าเกินกว่าจะปล่อยผ่านไปเฉยๆ

ภาพจาก : นักเขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !