3 วิธีออกจากภวังค์แห่งรัก ยากนักจะทำได้

“ผู้ใดไร้รัก ผู้นั้นไร้ชีวิต” วลีนี้เป็นวลีเด็ดที่ใช้ได้ทุกยุค ทุกสมัย ทำไมนะเหรอ ? เพราะหากเราขาดคำว่ารักแล้ว เราจะไม่มีความห่วงหาอาลัยกับคนรอบตัวเลย ไม่สนใจความรู้สึกของบุคคลรอบข้างเลย แต่การที่เรามีรักมากเกินไปย่อมทำให้เราหมกมุ่น ลุ่มหลง อาจทำให้เสียงานเสียการได้ วันนี้ผมเลยมีวิธีการออกจากภวังค์แห่งรักที่อาจจะพอช่วยคุณได้บ้าง

1. ทำงานที่ต้องใช้สมองคิดคำนวณดูสิ จะได้ไม่ต้องคิดถึงเธอตลอดเวลา

เหตุผลที่คุณถูกผลักให้ตกอยู่ในห้วงภวังค์แห่งรัก นั้นก็คือความคิดวนไปวนมาและการปรุงแต่งเรื่องราวในหัวของคุณกับคนที่คุณรักนั่นเอง การจินตนาการว่าคนที่คุณรักจะต้องเป็นแบบนั้น แบบนี้ เราต้องไปเดินเล่นกัน เราต้องมีลูกด้วยกัน เราต้องไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกัน ฯลฯ ทุกอย่างที่คิดและจินตนาการคือภาพมโนสำนึกที่คุณสร้างขึ้นตามใจแบบที่คุณต้องการ และเมื่อมันเป็นภาพแห่งความสวยงาม คุณก็จะเริ่มคิด เริ่มจินตนาการ มากขึ้น ๆ กว่าจะรู้ตัวคุณก็ตกอยู่ในภวังค์แห่งความคิดของตัวเองไปเสียแล้ว แนะนำให้หากิจกรรมที่ต้องใช้สมองคิดแทนการนั่ง จินตนาการถึงภาพคนรัก มันจะช่วยได้ในระดับหนึ่งครับ

3. มองหาข้อเสียของคนที่คุณชอบ อยากบอกว่าช่วยได้มาก

ทุกคนย่อมต้องมีข้อดีและข้อเสียในตัว แต่ในระหว่างที่คุณตกอยู่ในห้วงแห่งรัก คุณมักจะเลือกมองแต่สิ่งที่สวยงามของอีกฝ่าย จนมีคำกล่าวที่ว่า “ความรักทำให้คนตาบอด” นั่นเอง เมื่อจิตใจคุณถูกปิดกั้นด้วยความลุ่มหลง ทุกอย่างก็จะวนอยู่ที่เก่า คิดเรื่องเก่า พูดเรื่องเก่า พร่ำเพ้อ ฟุ้งซ่าน แต่หากคุณลองมองข้อเสียของเธอดูบ้าง ด้วยความเป็นกลางนะครับ อารมณ์อยากรักของคุณจะลดลงอย่างไม่น่าเชื่อ และเมื่อคุณดึงความรู้สึกของคุณกลับมาให้อยู่ในจุดสมดุลได้แล้ว คราวนี้ก็อยู่ที่คุณแล้วว่าจะเดินหน้ารักต่อ หรือแค่รอดูอยู่ห่าง ๆ ก็พอ

ที่มาภาพ: https://pixabay.com/photos/person-young-woman-female-smoking-731484

วิธีทั้ง 3 นี้อาจจะพอช่วยให้ใครหลายคนออกจากจุดที่เรียกได้ว่า เพ้อฝัน ฟุ้งซ่าน คิดถึงตลอดเวลาได้บ้างไม่มากก็น้อย อย่าลืมว่าชีวิตเรามีหลายมิติ อย่าผูกติดความรู้สึกชอบกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากเกินไป เพราะมันจะเป็นการคาดหวัง มันไม่ใช่ความจริง