8 เรื่องควรรู้ก่อนคิดจะเลี้ยงแพรี่ด็อก

หลายปีก่อนผมได้เช่าอยู่คอนโดซึ่งเลี้ยงสุนัขไม่ได้ แต่แฟนผมอยากเลี้ยงมาก และบังเอิญได้ไปเจอข้อมูลของเจ้ากระรอกตัวเขื่องที่มีชื่อสายพันธุ์ว่า"แพรี่ด็อก" ซึ่งทราบที่มาของชื่อว่า ต้นกำเนิดของสัตว์น้อยตัวนี้มาจากทุ่งหญ้าแพรี่ทางแถบตะวันตกของทวีปอเมริกาเหนือ และมันยังสามารถส่งเสียงเหมือนเสียงเห่าของสุนัขพันธุ์เล็กๆ จึงมีชื่อว่า "แพรี่ด็อก" ลักษณะของมันจะมีความฉลาดและการเรียนรู้ได้เทียบเท่าเด็ก 2 ขวบ ซึ่งก็ทำให้มันมีความน่ารักและแสนรู้อยู่พอสมควร คนที่ได้มาพบเห็นหน้าตาที่น่ารัก ดวงตาใสซื่อก็จะหลงรักเข้าโดยไม่ยาก ผมจึงได้ตัดสินใจซื้อมาเลี้ยงเพราะคิดว่าจะทดแทนการเลี้ยงสุนัขได้ แต่หลังจากได้เลี้ยงมาซักพักก็รับรู้ถึงความแตกต่างในการเลี้ยงสัตว์พันธุ์นี้ และมีคนรู้จักหลายคนที่สอบถามผมมาและอยากจะเลี้ยงบ้าง แต่พอผมได้บอกรายละเอียดในการเลี้ยงดูให้ไปว่าเราต้องประสบพบเจอกับอะไรบ้างในการเลี้ยงดูเจ้าตัวแสบนี้ บางคนก็ถึงกับต้องเปลี่ยนใจเมื่อได้ฟังวีรกรรมของมัน วันนี้ผมจึงอยากจะมาแชร์ให้ทุกท่านที่คิดอยากจะเลี้ยงเพราะเห็นว่ามันน่ารักดี ได้รู้จักพฤติกรรมของสัตว์พันธุ์นี้อย่างถ่องแท้ก่อนตัดสินใจ 

3.ไม่กลัวความสูง

เจ้าแสบตัวน้อยนี้ไม่ค่อยมีความสามารถในการคาดคะเนความสูงซักเท่าไหร่ เมื่อเจอกับพื้นที่สูงกว่าความสามารถที่จะกระโดดถึงก็ไม่สน พยายามโดดจะขึ้นให้ได้ และหากอยู่บนที่สูงมากๆก็จะกระโดดลง ไม่กลัวแข้งขาจะหักเลย เพราะฉนั้นเวลาเราปล่อยออกมาเล่นต้องคอยดูด้วยนะครับ นอกจากจะระวังน้องกัดข้าวของเสียหายแล้ว ก็ต้องคอยระวังสวัสดิภาพในเรื่องนี้ด้วย อาจจะกระโดดลงมาขาหักก็เป็นได้ ผมเคยได้ทราบว่ามีแพรี่ด็อกของบางท่านตกลงมาจากหน้าต่างคอนโด เพราะเขาปีนขึ้นไปเล่นที่ขอบหน้าต่างแล้วพลัดตกลงมา น่าสงสารมากเลยครับ

4.เห็นรูเห็นช่องจะชอบมุด

ตามธรรมชาติของแพรี่ด็อกจะขุดหลุมอยู่ จึงคาดว่าโดยสัญชาตญานเลยชอบมุดเข้าไปอยู่ตามซอกหลืบต่างๆ เช่นซอกตู้ ใต้เตียง ถ้าที่บ้านมีหลุมมีอะไรก็ให้ปิดช่องให้ดีนะครับ เพราะตัวผมเองเคยเผลอให้เจ้าแสบน้อยของผมมุดลงท่อระบายน้ำ ดีที่ผมจับขาหลังไว้ทัน แล้วดึงขึ้นมาได้ ไม่งั้นอาจจะได้กลายเป็นหนูท่อ หรือไม่ก็เสียชีวิตไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่จากเหตุการณ์นั้นก็ทำให้เจ้าแสบมันกระดูกขาไม่ค่อยดีเพราะผมต้องใช้แรงสู้กับมันเป็นอย่างมากในการดึงขึ้นมา ปัจจุบันเลยต้องทานยาบำรุงข้อไปตลอดชีวิต

5.กินไม่ค่อยเลือก

เอาจริงๆป้อนอะไรไปก็จะกินแทบทุกอย่างเลยครับ แตงโมเอย แครอทเอย เม็ดมะม่วงหิมพานต์ ไอศกรีม ซีเรียล ชอบกินหมดครับ แต่ว่าหากอยากให้เขาอยู่กับเรานานๆ ก็ไม่ควรจะให้เขาทานไม่เลือกนะครับ ควรเป็นอาหารเฉพาะของเขาที่เป็นหญ้าทีโมธี(Thimothy)เป็นหลักประมาณ 90% กับอาหารเม็ดสำหรับกระต่ายของ(Oxbow) หรืออาหารเม็ดที่ผลิตขึ้นมาเพื่อแพรี่ด็อกโดยเฉพาะ ลอง Search หาดูในเน็ตได้ครับ จะมีคนที่ขายอยู่หลายเจ้า บางทีเราเห็นเจ้าตัวน้อยทานอย่างเอร็ดอร่อยก็จะอยากป้อน ไม่ได้นะครับต้องใจแข็งเข้าไว้  ถ้าปล่อยให้ได้รับโภชนาการที่ไม่ถูกต้อง เขาจะมีสุขภาพที่ไม่ดีและอายุสั้น จากที่ควรจะมีอายุ 8-10 ปี

6.การเจ็บไข้ได้ป่วยต้องเข้าคลินิกสัตว์เฉพาะทาง

สัตว์ที่นอกเหนือจากสัตว์เลี้ยงทั่วไปเช่น น้องหมา น้องแมว นก กระต่าย พวกสัตว์เลี้ยงที่คนไม่ค่อยเลี้ยงกันเช่น เต่า งู  กระรอก หากเจ็บป่วยต้องเข้าคลินิกหรือโรงพยาบาลสัตว์ที่มีหมอรักษาสัตว์พิเศษ ซึ่งเขาจะสามารถตรวจรักษาได้ในเชิงลึก เพราะคุณหมอจะทราบถึงพฤติกรรมและธรรมชาติของสัตว์ชนิดนั้นๆ เช่น เมื่อฟันหรือเล็บหัก สัตว์พันธุ์นี้จะงอกขึ้นมาใหม่ได้มั๊ย เป็นต้น

7.มีการผลัดขน

แพรี่ด็อกจะมีการผลัดขนเป็นช่วงๆ เรื่องรอบในการผลัดนี่ผมไม่แน่ใจนะครับว่านานแค่ไหนถึงจะผลัดขนครั้งนึง รู้แต่ว่าเจ้าแสบที่ผมเลี้ยงมันจะผลัดขนประมาณปีละ 2 รอบ ช่วงนั้นขนจะร่วงเยอะ หากใครชอบเอาน้องมาเล่นบนที่นอนก็ต้องคอยทำความสะอาดให้ดี ใครที่แพ้เรื่องขนสัตว์ก็คิดว่าน่าจะต้องหลีกเลี่ยงการเลือกเลี้ยงนะครับ

8.อาการติดสัด

เป็นอาการทางธรรมชาติของสัตว์ที่พร้อมจะผสมพันธุ์ แพรี่ด็อกที่ติดสัตว์จะมีอาการอวัยวะเพศบวมเป่งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เต้านมก็จะบวม ช่วงนี้เขาจะมีอาการดุมากเป็นพิเศษ ผู้เลี้ยงโดยส่วนใหญ่มักจะขังเอาไว้ในกรง เพราะในช่วงนี้เขาจะกัดเจ้าของได้ ต้องคอยสังเกตและระวังว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ติดสัดหรือไม่

หากคิดว่าเรื่องที่กล่าวมานี้ไม่ใช่ปัญหาของท่าน และยินดีที่จะเลี้ยง ก็ลองหาข้อมูลดูครับ จะมีเพจที่ขายอยู่หลายที่ ซึ่งเป็นการนำเข้ามาจำหน่าย ผมยังไม่เห็นว่ามีการเพาะพันธุ์ขายในประเทศไทยนะครับ แต่ว่ามีพบบ้างที่เลี้ยงแล้วมันผสมพันธุ์กันจนออกลูกมาเอง  โดยปกติตัวที่นำมาจำหน่ายจะมีอายุ 2 เดือนขึ้นไป จะขายกันอยู่ที่ประมาณตัวละ 6,000 บาท บางตัวที่เป็นสีขาวซึ่งมีความผิดปกติทางพันธุกรรมก็จะสนนราคาสูงเป็นพิเศษ ราคาก็จะขึ้นไปที่หลายหมื่น อุปนิสัยแต่ละตัวก็อาจจะแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับโชคของเรานะครับ บางตัวเชื่องน่ารัก บางตัวอาจจะดื้อมาก แต่มีหลายคนที่เลี้ยงบอกว่าตัวผู้จะดุกว่าตัวเมีย ผมเองก็ไม่ทราบว่าจริงหรือไม่ เพราะผมเลี้ยงอยู่ตัวเดียวจึงไม่สามารถเปรียบเทียบได้ และสำหรับคนที่เลี้ยงอย่างจริงจัง ผู้เลี้ยงแพรี่ด็อกจะมีกลุ่มที่นัดรวมตัวกันเพื่อเอาน้องๆได้มาเจอเพื่อนๆได้เล่นด้วยกัน ซึ่งก็จะดีกับเขาด้วยที่จะได้พบเพื่อนฝูงบ้าง

สุดท้ายนี้ผมขอฝากทุกท่าน ไม่ว่าเราจะเลี้ยงสัตว์อะไรก็ต้องให้ความรักความเอาใจใส่เขา อย่าเพียงแต่คิดจะซื้อมาเพราะเห็นคนอื่นเลี้ยงแล้วน่ารักดี หรือกำลังฮิตกัน เพราะหากเมื่อไหร่ที่เราไม่ศึกษาให้ดี เมื่อเราซื้อมาเลี้ยงแล้วอาจจะไม่ชอบหรือไม่อยากเลี้ยงในภายหลัง การเลี้ยงแบบไม่ค่อยดูแล ก็สงสารเจ้าตัวน้อยนะครับ หรือว่านำไปปล่อยก็จะเป็นภาระให้กับสังคม โดยเฉพาะสัตว์ป่าที่เอามาเลี้ยงเป็นสัตว์บ้าน เขาจะขาดสัญชาตญานในการเอาตัวรอดไป ปล่อยไปก็เหมือนให้เขาไปตายนั่นล่ะครับ แต่หากท่านดูแลเขาเป็นอย่างดี ก็จะได้เพื่อนตัวน้อยน่ารัก ที่สร้างรอยยิ้มและความสุขให้เราได้อย่างดีเหมือนอย่างผมครับ

**ภาพถ่ายทั้งหมดจากผู้เขียน**