Beloved Villain | ร้ายก็รัก ทำไมเราถึงตกหลุมรักคน(ว)ร้าย ๆ

Photo by pexels.com/@designecologist

ภาพหน้าปก ภาพต้นฉบับ by pexels.com/@darcy-delia-345397

'ถึงร้ายก็รักนะ เกเรอย่างไรก็รักนะ หน้าตาเป็นตัวกำหนดเทวดาคิดบทยังไงกันวะ อยากเกิดเป็นตัวพระแต่สมมติให้เป็นตัวร้าย ใครจะรู้ว่าทศกัณฐ์รักนางสีดามากกว่าเท่าไหร่...' เปิดมาด้วยเพลงให้เข้ากับหัวข้อ คิดเล่น ๆ ว่าถ้าพระรามรบกับทศกัณฐ์ในยุคนี้ เชื่อเลยว่าจะต้องมีคนชูป้ายไฟตามเชียร์ทีมลงกาแน่นอนเพราะทศกัณฑ์มีเสน่ห์แบบ Bad Boy อ้าว! นอกเรื่องไปไกลกลับมาเข้าประเด็นกันดีกว่า

คุณเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มั้ย อีกฝ่ายทำตัวไม่ค่อยน่ารักแต่ไปไหนก็มีคนรักเขา ในทางเดียวกันทำไมคนที่ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง ถึงยังเป็นที่รักของคนหมู่มากได้มากกว่าคนนิสัยดีเสียอีก ถ้าคุณกำลังคิดว่าเขากำลังเล่นของบอกเลยว่าคิดผิดเพราะงานนี้ไม่ต้องพึ่งเสน่ห์ยาแฝด ไม่ต้องสายมูเลย เพราะเราจะมีไขข้อข้องใจคุณสมบัติที่เหล่าวายร้ายที่รักมักจะมีคล้ายกันก็คือ...

ถามว่าเหนื่อยมั้ยที่ต้องแสดงละครให้คนเชื่อ! คนกลุ่มนี้ไม่เหนื่อยหรอก เขาสนุกที่ได้ทำแบบนี้ด้วยซ้ำ 

Photo by pexels.com/@pedro

มีความเป็น Role Model

'ภาพลักษณ์ภายดูดีมีชัยไปกว่าครึ่ง' หรือ 'คนสวย/คนหล่อทำอะไรก็ไม่ผิดแถมเครดิตดีเว่อร์...' ฟังดูไม่แฟร์แต่ก็ต้องยอมรับว่ามีส่วนจริงอยู่บ้าง ยกตัวอย่างคนที่เข้าข่ายมีความเป็น Role Model ก็คือ เรจิน่า จอร์จ จากภาพยนตร์เรื่อง Mean girl สังเกตว่าเรจิน่ามีภาพลักษณ์ของสาวสวยในอุดมคติของวัยรุ่นอเมริกัน นั่นคือ ผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า แต่งตัวฟรุ้งฟริ้ง ยิ้มหวานแลดูเป็นมิตร น่ารักเหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ ทั้งที่แท้จริงแล้วนิสัยเธออาจจะไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ที่สำคัญพอมีคนออกมาแฉเบื้องหลังของเรจิน่า ก็ไม่มีใครเชื่ออีก! ส่วนคนที่มีเจตนาดีแต่แสดงออกไม่ถูกวิธีกลับต้องออกมารับผิดแทน  

ทั้งนี้เราไม่มีเจตนาสนับสนุนให้ทุกคนลุกขึ้นมาทำตัวสวย นิสัยเฟียสแบบเรจิน่า อย่าลืมว่านางร้ายสายเฟียสจะมีทักษะการเข้าสังคม วิธีการแสดงออกและการวางตัวที่เลียนแบบได้ยาก หากใครเคยดูหนังจะรู้เลยว่ามีคนบางคนพยายามฝืนตัวเองและจะเลียนแบบบุคลิกเรจิน่า เพราะหวังว่าตัวเองจะได้รับการยอมรับแบบนั้นบ้าง แต่ผลที่ได้รับกลับไม่ใกล้เคียงเลยแม้แต่น้อย สรุปคือสวยและนิสัยดีจะดีกว่านะจ๊ะ

Photo by pexels.com/@anderson-miranda-836630

กล้าพูดในสิ่งที่คนไม่กล้าพูด

เรื่องบางเรื่องก็ '...อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ...' คิดนะ...แต่ไม่กล้าแสดงออกเพราะกลัวถูกมองในแง่ลบ แต่พอมีคนที่กล้าออกมาขยี้ประเด็นดังกล่าว ไม่ว่าเขาจะมีพาวเวอร์มากพอหรือเพราะโดนกดดันจนทนไม่ไหว  ไม่แปลกใจเลยที่จะมีคนเฮละโลไปสนับสนุนเขา

ในทางกลับกันการออกมาพูดความจริง แสดงจุดยืนก็มีความเสี่ยงไม่ใช่น้อยเลย  เขาคนนั้นต้องมีเหตุผลมากพอมารองรับการกระทำของตัวเองด้วยและต้องยอมรับกระแสตีกลับให้ได้ด้วยเช่นกัน 

AuntyMeow เคยอ่านบทวิเคราะห์จากสำนักข่าวแห่งหนึ่งแล้วรู้สึกว่า...คือมันใช่เลย! เกี่ยวกับการเลือกตั้งประธานาธิปดีสหรัฐอเมริกา Donald Trump ผู้มีบุคลิกโผงผาง ตรงไปตรงมา ชูสารพัดนโยบายแสนจะสุดโต่งจนเป็นกระแสวิพากย์วิจารณ์ในวงกว้างกลับชนะการเลือกตั้ง ทั้งนี้เป็นเพราะคนอเมริกันส่วนหนึ่งมีแนวคิดในทางเดียวกันนโยบายสุดโลดโผนของ Trump ส่วนนโยบายมีอะไรบ้าง ลองเสิร์ช Google ดูได้เลย

ภาษาบ้าน ๆ คงเรียกว่า...รอคนมาเปิดน่าจะเหมาะสมที่สุด

Photo by pexels.com/@patrick-porto-1570340

AuntyMeow เรียบเรียงบทความนี้เจตนาเพื่อ 'เตือนสติ!' ไม่มีจุดประสงค์ชี้นำพฤติกรรมหรือยุยงให้ใคร ๆ ทำตัวเป็นวายร้ายเพื่อสร้างตัวตนหรือตามจับผิดใครต่อใคร บางครั้งการที่เราเห็นเบื้องหน้าของคนคนหนึ่ง เราไม่มีวันรู้เลยว่าเบื้องหลังว่าเขาผ่านอะไรมาบ้าง เพราะฉะนั้นการด่วนตัดสินใครจากภายนอกก็ไม่ควรทำเช่นกันและคนบางกลุ่มที่มีคำพูดคำจาไม่หอมหวาน ฟังไม่ลื่นหูนัก การกระทำดูขัดใจแต่หากเขามีเจตนา 'ติเพื่อก่อ' เราก็ควรรับฟังไว้ 

สุดท้ายนี้ AuntyMeow ยังเชื่อมั่นเสมอว่า ผู้มีเจตนาดีย่อมได้รับผลดีในภายหลังอย่างแน่นอน แม้ว่าอาจจะใช้เวลานานสักหน่อยเหมือนทองแท้ที่ไม่แพ้ไฟ ในทางกลับกันเหล่าวายร้ายที่ร้ายเพราะมีเจตนาดีหรือหวังดีประสงค์ร้ายก็ตาม สักวันเขาจะได้รับผลของการกระทำของเขาเอง เข้าทำนองที่ว่า 'หว่านเมล็ดอะไรย่อมได้ผลเช่นนั้น'

'ดังนั้นขอให้ทุกคนเชื่อมั่นและยืนหยัดทำในสิ่งที่ถูกต้องเพื่อตัวเราและทำให้สังคมน่าอยู่นะคะ With the Love...' 

Photo by pexels.com/@pixabay