อื่นๆ
ผีเปรตในเมืองหลวง
เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่นานนักประมาณ 3 ปีที่แล้วเห็นจะได้ค่ะ เป็นประสบการณ์ตรงจากตัวเราเอง เราเป็นคนที่ค่อนข้างมีจิตสัมผัสและได้พบเจอเรื่องลี้ลับอยู่เป็นประจำ และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องราวในชีวิตที่เราเกือบเอาชีวิตไม่รอด นึกว่าตัวเองจะต้องตายไปแล้วในตอนนั้น และเรื่องมีอยู่ว่า...
วันหนึ่งในหน้าหนาว ตอนนี้อากาศยังไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ มีแค่อากาศเย็น ๆ และลมพัดเอื่อย ๆ เพราะเพิ่งเริ่มเข้าสู่ฤดูหนาว เราเข้ากรุงเทพฯมาหางานทำ และพักอยู่กับน้าสาว ที่หอพักของน้าสาวข้าง ๆ มีต้นไม้ต้นหนึ่งใหญ่มาก ๆ และมักจะมีคนเอาผ้า 3 สี 7 สี ผลไม้ น้ำแดง และอื่นไปถวายอยู่บ่อย ๆ
ตอนนี้ฉันยังหางานทำไม่ได้ แต่ก็ตระเวนหาสมัครทิ้งไว้หลายที่พอสมควร วันนี้ฉันเหนื่อยกับการเดินสมัครงานมาก ๆ กลับมาถึงห้องก็มืดแล้ว น้าเรายังไม่กลับเพราะมีโอทีทำต่อกว่าจะกลับก็คงดึก ๆ ฉันไปอาบน้ำและมานอนเล่นมือถือ จากนั้นก็เผลอหลับไป
Advertisement
Advertisement
ในตอนที่หลับนั้น เราฝันว่าเรากำลังยืนอยู่ชั้นล่างของหอพัก ตุ้บ!!!! อยู่ ๆ ก็มีคนตกลงมาจากชั้นที่เราพักอยู่กับน้า เป็นห้องถัดจากเราไป 2 ห้อง เป็นร่างผู้หญิงสาวสวยที่ตกลงมา เราตกใจมากและสะดุ้งตื่น ทั้งตัวเราเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เราจึงเดินไปห้องน้ำล้างหน้าและเดินไปดื่มน้ำที่ตู้เย็น ข้างตู้เย็นนั้นเป็นประตูระเบียง มีลมพัดใบไม้ปลิวเล็กน้อย เรากะว่าจะเดินออกไปสูดอากาศเย็น ๆ ให้สดชื่นสักหน่อย แต่ว่า...เรากลับมองเห็นอะไรบางอย่างในมุมมืดของต้นไม้ต้นใหญ่ข้างหอนั้น มันเป็นแสงสีแดง ๆ สองจุดเหมือน เราคิดไปว่าอาจจะเป็นแสงไฟธูปที่คนเอาของมาถวายอะไรแบบนั้นหรือเปล่า เราจึงมองหาคน แต่ก็ไม่พบว่ามีใครอยู่ตรงนั้น เขาอาจจะไปแล้วล่ะมั้ง เราคิด แต่ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงในใจ แสงสีแดง 2 นั้นก็ค่อย ๆ สูงขึ้น เราเริ่มมองเห็นเป็นเงาสีดำ และเริ่มชัดเจนว่าแสงสีแดงนั้นไม่ใช้ธูปแน่นอนหากแต่เป็นดวงตา ดวงตาสีแดงโปนใหญ่แทบจะถลนออกมาข้างนอกเบ้าของผีเปรต ตัวสูงชะลูด ผอมแห้งเห็นซี่โครง ฝ่ามือใหญ่เท่าประตูห้องได้ มันมองมาที่เรา และกรีดร้องเสียงที่แหลมเล็ก วี๊ดดดดดดด วี๊ดดดดดดด เราตกใจมากหัวใจเต้นรัว ตัวแข็งทื่อ คิดอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูกเลย มันเอื้อมมืออันใหญ่โตของมันมาจิ้มที่หน้าอกเรา เหมือนไม่ถูก แต่เรากลับรู้สึกหายแน่นหน้าอกใจไม่ออก และทันใดนั้นน้าเราก็มาดึงเราเข้าห้องไป จากนั้นเราก็หมดสติไป ฟื้นมาอีกทีก็อยู่โรงพยาบาลแล้ว หมอบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก น่าจะพักผ่อนไม่เพียงพอ หลังจากเรากลับจากโรงพยาบาลก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้น้าฟัง น้าเลยบอกให้เราไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผีเปรตตนนั้น หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ เราก็ได้งานแต่ไกลจากห้องน้า เราเลยย้ายออกไปอยู่หอที่ใกล้กับที่ทำงาน และก็ไม่ได้เจอเรื่องพวกนี้อีกเลย
Advertisement
Advertisement
ส่วนเรื่องที่เราฝันน้าบอกว่า เคยเกิดขึ้นจริง แต่นานมามากแล้วน่าจะสัก 20 ปีได้ แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวอะไรกับผีเปรตตนนั้นไหม แต่ทุกครั้งที่เราไปทำบุญเราก็มักจะอุทิศบุญกุศลให้กับทั้งคู่เสมอ
ภาพโดย Tama66 จาก Pixabay
ความคิดเห็น