ห้องปิดตาย...ในโรงเรียน

ในสมัยก่อน โรงเรียนแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นทับที่ป้าช้าเก่า ...ช่วงเวลาตอนกลางคืน หากคุณได้เดินผ่านหรืออยู่ในห้องเรียนไม่ว่าจะตรงที่ไหนก็ตาม คุณจะเจอสิ่งที่มองเห็นไม่เห็นอาจกำลังทักทายตัวคุณอยู่...ก็เป็นได้

ผมชื่อ ภูผา มีเพื่อนสนิทอยู่ด้วยกัน 4 คน บอส คิว เต้ และ จิน พวกผม 5 คน เป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียนแห่งนี้ ไปแข่งงานวิชาการหลายรายการทุกครั้ง จนคุณครูในโรงเรียนจำพวกผมทั้ง 5 คน ได้หมดเลยก็ว่าได้ เดือนมกรานี้ พวกผมมีไปแข่งงานวิชาการของหมวดวิชาการงานอาชีพฯ เลยต้องอยู่ซ้อมกันในโรงเรียนเป็นเวลา 3 วัน ก่อนไปแข่งขันในระดับเขต ครูเลยเอาเอกสารใบขอสนุญาติผู้ปกครองให้พวกผมอยู่นอนกันในโรงเรียน โดยจะขึ้นนอนกันใน           ห้องหมวดการงาน....

"ว่ากันว่า จะมีห้องที่ถูกปิดตายถัดจากห้องหมวดการงานฯประมาณ 2 ห้อง ที่ไม่เคยมีใครกล้าเข้าไปแม้แต่คนเดียวเลย เพราะห้องแห่งนั้นมันมีประวัติที่พวกเราไม่เคยรู้กันมาก่อน แม้แต่อาจารย์เองยังไม่กล้าที่จะผ่านหรือเข้าไปกันเลยล่ะ..."

"พอดี พี่ลืมของไว้ที่ห้อง ว่าจะเข้าไปเอาของ"

"แต่พี่ครับ ห้องนั้นมัน...."

"มันเป็นห้องประจำพี่ค่ะ พี่มาทำงานที่นี่บ่อย น้องจะเข้ามาช่วยพี่ก็ได้นะคะ ของที่พี่ลืมมันเป็นลังหนังสือ พี่ยกคนเดียว คงไม่ไหว"

"ได้ครับๆ" ผมเลยเดินไปหาพี่เขาโดยลืมไปสนิทเลยว่าผมปวดฉี่อยู่ด้วย แหม..ผมเนี่ย เห็นคนสวยไม่ได้ ทำเป็นลืมไปได้ 5555 ผมเลยเข้าไปในห้อง

"พี่ครับ ไหนของละ...." ผมมองหาด้วยความที่ห้องมืดสนิทมองไม่เห็น ผมเลยหันไปถามพี่เขา แต่สิ่งที่ผมต้องเห็น...กลับช็อคชนิดที่เรียกว่า เกิดมาพึ่งเคยเจอมานี่แหละ...ข้างหน้าห้องไม่ได้เปิด รอบๆ ตัวมืดไปหมด ผมเขย่าประตูอย่างแรง!!! มันยังล็อกกุญแจ ผมเข้ามาได้ยังไง! เมื่อกี้มีพี่ผู้หญิงเปิดไว้ อะไรวะ

ตอนนั้น ผมทั้งตกใจ ช็อค กลัวมากๆ ครืด....ครืดดด... ด้านหลังของผม มีเสียงเก้าอี้ลากช้าๆ...แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้...

"ช่วย...ด้วย" เสียงผู้หญิงที่กำลังร้องไห้ร้องเรียกขอความช่วยเหลือ...ผมเลยรวบรวมความกล้า..ค่อยๆ หันไปดู เท่านั้นแหละครับ...

"....ภาพที่ผมเห็น เป็นผู้หญิงผมยาว ชุดนักเรียนเปื้อนเลือด เป็นพี่ผู้หญิงที่คุยกับผมหน้าห้อง เธอก้มหน้ายืนอยู่บนเก้าอี้ มีเชือกรัดคอพี่เขาอยู่..แล้วพี่เขาก็ค่อยๆ เงยหน้ามองที่ผม มีเลือดไหลอาบแก้มอย่างน่าสยดสยอง...."

"ช่วยด้วย!" พี่เขาร้องตะโกนอย่างดังแล้วกรี๊ดออกมาอย่างน่ากลัว แล้วเก้าอี้ที่พี่เขายืนอยู่ก็ล้มลง ทำให้เชือกรัดคอพี่เขาอย่างแรง! ผมช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วผมก็สลบลงไป...

"ภูผา! ภูผา! ได้ยินครูไหม!"เสียงใครสักคนที่กำลังเรียกสติผมให้ตื่น ผมค่อยๆลืมตาขึ้นก็เห็นครูประจำห้องหมวด  บอส คิว เต้ จิน ยืนมองผมรอบๆ เตียง เต้บอกผมว่า มันกำลังตื่นมาจะเข้าห้องน้ำ แต่ไม่เห็นผมนอน เพื่อนตกใจเลยพากันโทรหาครูแล้วช่วยกันตามหาผม จนเห็นผมนอนสลบอยู่หน้าห้องปิดตาย  ทุกคนเลยพาผมมาที่ห้องพยาบาลของโรงเรียน

"ครูครับ...ที่ห้องปิดตาย...มันมีอะไรรึป่าวครับ" 

"เธออยากรู้กันจริงๆ หรอ...เรื่องมันก็นานมากแล้ว เคยเป็นข่าวในโรงเรียน แต่ทางโรงเรียนขอไม่ให้เผยแพร่ข่าวกัน"ครูนั่งลง แล้วเล่าให้พวกผมฟังว่า...

"มีนักเรียนผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ อารี เธอเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียน ขยันเรียน เป็นเด็กกิจกรรม เป็นเด็กดี วันนั้นช่วงเลิกเรียน อารีเหมือนลืมของไว้ที่ห้องปิดตาย เดิมห้องปิดตายเคยเป็นห้องที่เอาไว้ซ้อมเด็กนักเรียนเตรียมแข่งขันงานวิชาการ ว่าจะเข้าไปเอาของ แต่ลุงภาโรงที่มองอารีมานานเพราะอารีมีหน้าตาที่สวยมากๆ ด้วยเลยใช้โอกาศตอนอารีเข้าไปในห้องหวังข่มขืน ด้วยความที่อารีสู้สุดชีวิต เลยโดนภาโรงฆ่าด้วยการบีบคอตาย แล้วลงมือข่มขืน ลุงภาโรงกลัวความผิดที่ตัวเองทำ เลยจัดฉากเอาอารีไปแขวนคอทำเหมือนว่าอารีคิดสั้นฆ่าตัวตาย "