อื่นๆ
เรือจ้างลำแกร่ง

เรือจ้างลำแกร่งยังพายสุดแรงที่มี พ่อพิมพ์ แม่พิมพ์วันนี้ ยังพิมพ์คนดีสุดแรงหัวใจ
เพลงบางเพลงทำให้เราได้สอบทานความเป็นครูและความเป็นเรา
ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า ครูคือพ่อพิมพ์แม่พิมพ์ที่เปรียบเสมือนเป้าหลอมที่ใช้ในการหล่อหลอมคนให้เป็นคนที่สมบูรณ์กว่าเดิม
ที่มา : pixabay
อืม ก็น่าคิด ผมยังคิดเพิ่มต่อไปอีกว่า ความจริงแล้ว ครูไม่ได้เป็นแค่เรือจ้างที่คอยพายเรือนำทางศิษย์ถึงฝั่งฝันเท่านั้น เพราะบางเวลาครูเป็นมากกว่านั้น
บางเวลา...ครูก็เป็นเช่นเรือรบ
บางเวลา...ครูก็เป็นเช่นพ่อแม่
บางเวลา...ครูก็เป็นเช่นหมอพยาบาล
บางเวลา...ครูก็เป็นทนายความ
บางเวลา...ครูก็เป็นช่างไฟ ช่างประปา
บางเวลา...ครูก็เป็น ผอ. (รักษาการแทน)
บางเวลา...
แต่ไม่ว่าครูจะเป็นอะไรในบทบาทไหนก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว ครูก็คือ ครู มีหน้าที่สอนคน สอนหนังสือ พร้อมกันนั้นครูยังต้องเป็นตัวอย่างและส่องแสงสว่างนำทางให้กับลูกศิษย์อีกด้วย ผมเองก็ยังเป็นครูได้ไม่นาน แต่ภายใต้ความไม่นาน กลับมีความรู้สึกเต็มอิ่มอยู่ในใจทุกวินาที ที่ได้ทำอาชีพที่ทรงคุณค่านี้
Advertisement
Advertisement
บ่อยครั้ง ครูไม่ได้ทำเรื่องที่ใหญ่เลย(ว่าไหม) บางครั้งครูแค่ให้กำลังศิษย์สักคนในวันที่พวกเขาท้อแท้ ได้พูดคำดี ๆ ประโยคจริงใจที่อบอุ่น แต่คำพูดเหล่านั้นกลับเป็นเหมือนยาวิเศษที่ใช้ในการชุบชีวิตมนุษย์หนึ่งคนให้กลับมาสดใสและเติบโตได้อีกครั้ง
บ่อยครั้ง แค่รอยยิ้ม คำทักทายที่เราส่งให้กับเด็กบางคน กลับทำให้เขาเหล่านั้นรู้สึกว่าตัวเองมีตัวมีตนมีคนมองเห็น
แค่นั้น แค่นั้นจริง ๆ ภายใต้สิ่งเล็ก ๆ แต่กลับแฝงไปด้วยสิ่งที่ยิ่งใหญ่
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมคำว่า ครู ถึงเป็นอาชีพที่ไม่เหมือนกับอาชีพใด ๆ ในโลก ไม่ใช่ว่าจะยกตนข่มท่าน บอกว่าอาชีพครูดีที่สุด และมีคุณค่าที่สุดในโลก เปล่าเลย! เพราะทุกอาชีพต่างมีคุณค่า มีความหมายที่แตกต่างกัน ก็เพราะความต่างนั่นแหละ โลกนี้ถึงได้สวยงามอย่างที่เห็นถึงแม้ตอนนี้จะไม่สวยงามเท่าไร แต่ความสวยงามก็มีอยู่เสมอ
Advertisement
Advertisement
ถ้าเรามองหา เราจะมองเห็นเสมอ
ที่มา : pixabay
ณ เวลานี้ ผมเชื่อว่า เรือจ้างลำแกร่งทุกลำอยู่ในภาวะสั่นคลอนหวั่นไหวอยู่ไม่น้อย อาจเป็นเพราะเหตุผลนานาประการ ทั้งที่ควบคุมได้และอยู่เหนือการควบคุม แต่พอนึกถึงสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า ลูกศิษย์
ครูก็ต้องทำหน้าที่ต่อไป และต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
The Show Must Go On...
มาลาลา ยูซาฟไซ เคยพูดไว้ว่า ครู 1 คน หนังสือ 1 เล่ม ปากกา 1 ด้าม สามารถเปลี่ยนโลกได้
ผมเชื่ออย่างนั้นมาเสมอ และคิดว่าครูทุกคน ก็คงเชื่อไม่ต่างกัน
เพราะเชื่อ...จึงทำ
เพราะเชื่อ...จึงสอน
เพราะเชื่อ...จึงมาเป็นครู
เพราะเชื่อ...ในสิ่งที่ดี
เพราะเชื่อ...ในการสร้างคน
เพราะเชื่อ...ในหน้าที่ของตนเอง
เพราะเชื่อ...ในจิตวิญญาณความเป็นครู
เพราะเชื่อ...ว่าโลกนี้ดีขึ้นได้
Advertisement
Advertisement
ที่มา : pixabay
แม้วันนี้ เรือจ้างทุกลำจะพายอยู่กลางมหาสมุทรที่มองไม่เห็นแม้ฝั่งหรือประภาคาร
แต่ด้วยความเชื่อ เพราะหน้าที่ และเพราะลูกศิษย์ทุกคน
ครูก็สามารถใช้หัวใจตัวเองเป็นแสงเทียนในการส่องสว่างนำทางให้กับลูกศิษย์ได้ถึงฝั่งดั่งตั้งใจ และเมื่อแสงเทียนทุกเล่มที่อยู่ในใจของครูทุกคนมารวมกันเข้าแล้ว
ย่อมให้ความอบอุ่นและให้ความสวยงาม "เฉกเช่นแสงตะวันเช่นกัน"
ภาพปก : pixabay
ความคิดเห็น
