เมื่อฉันไปนอนเฝ้าไข้แม่...ที่โรงพยาบาล

สวัสดีค่ะ วันนี้ฉันจะมาเล่าเรื่องตอนไปเฝ้าไข้ที่โรงพยาบาล เวลาเอ่ยถึงโรงพยาบาล แทบทุกคนต่างก็จินตนาการไปถึงความเจ็บป่วย ทุกข์ร้อน เสียงร้องโอดโอย ใบหน้าหมองคล้ำของบรรดาญาติที่มาเฝ้าไข้ ฉันเองก็ไม่เคยคิดเช่นกันว่าฉันจะได้ไปสัมผัสประสบการณ์นี้ ก็อย่างว่าแหละค่ะ ในชีวิตของลูกทุกคนจะต้องเผชิญกับเหตุการณ์พ่อแม่ป่วยด้วยกันทั้งนั้น เราเป็นลูก เราก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด

Cr.https://pixabay.com/

โรงพยาบาลที่แม่ของฉันไปพักรักษาตัวเป็นโรงพยาบาลประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง แม่อยู่ห้องคนไข้รวม ตึกอายุรกรรมหญิง ในห้องคนไข้รวม มีคนร้อยพ่อพันแม่ มาจากต่างที่ แต่พวกเขาเหล่านั้นล้วนต้องเผชิญกับเหตุการณ์ร่วมที่เหมือนกัน คือการเจ็บป่วย แม่ของฉันเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ต้องฉีดยาละลายลิ่มเลือด  มีอาการน้ำท่วมปอด ต้องเฝ้าระวังอาการจนกว่าจะดีขึ้น และอยู่ในความดูแลของบุคลากรทางการแพทย์

Cr.https://pixabay.com/

ในตอน 23.00 น. พยาบาลมาวัดความดันแม่ 1 ครั้ง หลังจากนั้นฉันทานยาแก้แพ้เข้าไป เพราะคิดว่าคงนอนไม่หลับเป็นแน่ ด้วยบรรยากาศแวดล้อมรอบด้านที่ไม่คุ้นชิน ฉันค่อยๆ เคลิ้มหลับด้วยฤทธิ์ยา หลังจากนอนได้สักพักใหญ่ ฉันก็รู้สึกตัว แต่รู้สึกตัวในที่นี้ ไม่ได้รู้สึกตัวเต็มที่ ทว่าตกอยู่ในสภาวะครึ่งหลับครึ่งตื่น ลักษณะร่างกายราวกับถูกผีอำ  แต่หูได้ยินเสียงโกลาหลในห้องอายุรกรรมหญิง เสียงเหมือนมีมโหรี ดนตรีไทยบรรเลงเพลงราวกับมีงานพิธีอยู่ใกล้ๆ นี่เอง ขนแขนและขาลุกเกรียว เมื่อลืมตามองไปที่เตียงตรงข้าม ก็เห็นคนจำนวนมาก รุมล้อมที่เตียงนั้น ที่น่าแปลกคือทำไม? ฉันยังไม่สามารถขยับร่างกายได้สักทีกันล่ะ

เสียงดนตรีไทยดังได้สักพักใหญ่ ส่วนผู้คนที่รุมล้อมเตียงตรงกันข้ามยังคงอยู่ ทุกคนทำราวกับไม่ได้ยินเสียงมโหรีเหล่านั้น พวกเขาที่รุมล้อม ไม่ได้เป็นบุคลากรทางการแพทย์ ไม่ได้เป็นพยาบาล แต่เพราะอะไรกันเล่า เขาจึงมารุมล้อมที่เตียงตรงกันข้ามได้ราวกับมีหน้าที่

Cr.https://pixabay.com/

ฉันนอนฟังเสียงเหล่านั้นอยู่สักพัก และหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เมื่อตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ฉันถามแม่คือ "แม่ เตียงตรงกันข้าม เมื่อคืนเขาเป็นอะไรหรือเปล่า"

แม่มองหน้าแบบงงๆ "เมื่อคืนแม่นอนไม่ค่อยหลับ แต่เตียงนั้นก็เงียบดีนะ"

"แล้วเมื่อคืนแม่ได้ยินพวกเสียงมโหรีหรือดนตรีไทยอะไรไหม"

"ไม่มี โดนผีหลอกรึเปล่า" แม่ขมวดคิ้ว และดูเป็นกังวล

ฉันได้แต่นิ่ง ไม่อยากเล่าให้แม่สบายใจ

หลังจากคืนนั้น ฉันมาเฝ้าไข้แม่อีก แต่ไม่พบเจออะไรแล้ว เดาว่าคืนแรกคงเป็นการ "รับน้อง" กระมัง

ส่วนคุณป้าเตียงตรงกันข้าม คุณคงสงสัยใช่ไหมคะว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง ขอตอบว่าหลังจากคืนนั้น ญาติพี่น้องพาหมอผีมาทำพิธีให้กับเธอค่ะ ไม่รู้ว่าผลออกมาเป็นอย่างไร เพราะแม่ของฉันอาการดีขึ้น และได้ออกจากโรงพยาบาลในที่สุด