โรงแรมผีสิง

      พวกเราเดินเที่ยวกันจนเพลินซื้อของกินของจุกจิกตามประสาผู้หญิงมากมายจนลืมไปเลยว่าเพื่อนอีกคนหนึ่งนอนรออยู่ พวกเราก็เลยเดินหาของฝากไปให้เพื่อง้อเพื่อน ในขณะที่พวกเราขึ้นลิฟอยู่นั้นอยู่ๆลิฟก็มาเปิดที่ชั้นสาม แต่มองออกไปก็ไม่มีคน พอกดปิดมันก็เปิดขึ้นเองอีก เราต่างมองหน้ากันแล้วก็ช่วยกันปิด สักพักลิฟมันก็ขึ้นไปต่อแล้วประตูก็ถูกเปิดออก แต่กลับมาเปิดที่ชั้นสามเหมือนเดิม พวกเราต่างมองหน้ากัน ยืนนิ่งอยู่แบบนั้น พอลิฟขึ้นมาที่ชั้นที่เราอยู่ก็รีบวิ่งเข้าห้องกันทันที เพื่อนคนที่นอนอยู่ก็ลุกขึ้นมาโวยวายต่อว่าพวกฉันที่ทำเสียงดัง ฉันก็ทำหน้างงๆ เพื่อนบ่นใส่พวกเราว่าจะคุยไรกันนักหนาเป็นชั่วโมงจนเขานอนไม่ได้ ทำอะไรกันเสียงดังโครมครามไปหมด

           ฉันและเพื่อนยืนนิ่งแล้วมองหน้ากัน เพราะพวกเราพึ่งเข้ามาเมื่อกี้เองไปทำเสียงดังตอนไหน เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง ชวนกันกินของที่ซื้อมาแทน พอกินเสร็จพวกเราก็นอน ในตอนนั้นฉันหลับไปแล้วแต่รู้สึกเหมือนมีใครมานอนกอดจึงตื่นขึ้นมา ปรากฏว่าเพื่อนมานอนรวมกันแล้วเพื่อนหนึ่งก็มากอดฉันแน่น แล้วพูดเบาๆที่ข้างหูว่ามึงๆ ฉันก็นิ่งไม่ได้พูดอะไร อยู่ๆก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำไหลเหมือนมีใครอาบน้ำอยู่ ฉันก็หันไปมองข้างๆก็นอนกันอยู่ครบนี่นา พวกเรานอนโดยเปิดโคมไฟที่ข้างหัวเตียงทิ้งไว้จึงพอมีแสงไฟให้มองเห็นในห้องอยู่ ฉันมองไปรอบๆห้องก็ต้องสะดุ้งเมื่อเห็นมีเงาของผู้ชายเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันตกใจหลับตาปี๋ไม่กล้ามอง แล้วอยู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้อยู่ตรงปลายเตียงของพวกเรา ฉันและเพื่อนได้แต่นอนหลับตากอดกันตัวสั่นด้วยความกลัวไม่มีใครกล้าลุกไปสักคน พวกเรานอนอดทนกันจนถึงเช้า พอมีแสงอาทิตย์ส่องเข้ามาในห้องพวกเราก็รีบเก็บข้าวของไปเช็คเอาท์ออกจากโรงแรมโดยที่ยังไม่มีใครอาบน้ำเลยซักคน