เสียงครวญจากบ้านเก่า

เรื่องนี้ฉันได้รับรู้มาจากลุงๆป้าๆฝั่งพ่อที่แกไปหาซื้อที่ดินไว้เพราะอยากจะเก็บไว้เก็งราคา วันนั้นพี่เมย์ ลูกของป้าที่เป็นพี่สาวพ่อก็เป็นคนมาเล่าให้ฟังเองถึงเรื่องที่แกก็เป็นคนหนึ่งที่ไปดูด้วย ที่ที่จะซื้ออยู่ไกลจากตัวเมืองไม่น้อย เราได้ที่จากการแนะนำของนายหน้าที่เขามาแนะนำที่ตรงนี้เพราะอุดมสมบูรณ์ ดินดีเหมาะจะทำการเกษตร

“ทำไมเจ้าของเขาถึงขายล่ะพี่เมย์ถ้าดินดีอะไรดีขนาดนั้น” ฉันถามไปเพราะอยากรู้แต่พี่เมย์ก็ได้แต่ส่ายหน้าเพราะไม่รู้เช่นกัน

“จักแล้ว เจ้าของเขาว่าเขาจะย้ายไปอยู่ในเมืองเพราะว่าลูกสาวลูกชายเขาสอบติดมหาวิทยาลัยในขอนแก่นหมดเลย” ฉันก็พยักหน้าเข้าใจไปโดยไม่ได้คิดอะไรแต่ต้องชะงักเมื่อพี่เมย์ไม่ได้หยุดเล่าแค่นั้น “แต่ว่ามันไม่ได้จบแค่นั้นนะ”

“มีอะไรอีกเหรอพี่”

“คือตอนที่ไปดูมันเป็นบ้านหลังเก่าๆแบบชั้นล่างก็เป็นไม้ชั้นบนก็เป็นไม้แล้วเวลาเดินมันจะดังเอี๊ยดอ๊าดๆตลอดเลย คือข้างนอกมันก็เก่าแล้วข้างในยิ่งโครตเก่า ของข้างในนี่คือสมัยยายยังสาวทั้งนั้น บ้านก็ดูเหมือนจะแบบโล่งนะแต่มันก็อึดอัดอยู่”

ภาพโดย cocoparisienne จาก Pixabay

“พี่ก็แอบกลัวพี่เต้เนาะ แกทำท่าเหมือนอยากจะออกไปเร็วๆ”

“แล้วพี่เต้แกเห็นอะไรล่ะพี่”

“ไม่ได้แค่เห็นแต่ได้ยินเสียงด้วยเลยแหละ แค่พูดก็ขนลุกแล้ว” พี่เมย์บอกพลางใช้มือทั้งสองลูบแขนของตัวเองให้ขนมันไม่ตั้งลุกไปมากกว่านี้ แกบอกว่าตลอดทางตั้งแต่ที่เดินเข้าบ้าน คนมามุงดูเต็มเลย พวกเขาผอมกะหร่องจนเห็นแค่กระดูก เขาดูไม่พอใจมากที่มาเหยียบแผ่นดินบ้านหลังนี้

ทั้งคู่เดินรั้งท้ายของทุกคนเพราะแค่ตามมาดูและขับรถให้จึงไม่ได้สนใจว่าผู้ใหญ่จะซื้อหรือเปล่า พี่เต้มีทำท่าจะอยู่ด้านนอกแต่ก็ถูกพี่เมย์ดึงเข้ามา เขาบอกว่าตลอดทางนั้นจะเป็นเหมือนวงหมอลำและเพราะพี่เมย์ที่ดึงดันจะไปปิดประตูทั้งสองจึงคลาดกับทุกคนที่ลงมาด้านล่างแล้ว

และทันใดนั้นเสียงแคนก็ดังขึ้นจนทั้งคู่สะดุ้งโหยง พี่เมย์กระโดดมาหลบหลังพี่เต้ที่ยืนตัวแข็งอยู่หน้าบันใดที่จะลง ทำนองนั้นดูเศร้าสร้อยจนจับสังเกตได้ทันใดนั้นก็ต้องสะดุ้งโหยงอีกครั้งเมื่อเสียงครวญด้านหลังดังขึ้น

• “…เขามีคนในใจว่าแม่นสาวเมืองใต้ จักแม่นหัวใจสิถืกเขาย้อนคืน สาวลาวไห่สะอื้นน้ำตาย้อยย้อนอ้ายถอยห่าง ว่าให้ลืมความหลังยามฮักเฮาหวานบ่ให้ยัง เสียงแคนเพิ่นนั่นก้องหัวใจบ่ห่างหาย สาวลาวอดบ่ไหวขอตายตามความฮักหมั่น ขอให้อ้ายกับนางนั่นฮักกันซั่วชีวิตไป…”

ทั้งคู่ขนลุกซู่โดยไม่ได้นัดหมาย ขาแข็งจนแทบจะขยับไปไหนไม่ได้เลยได้แต่ยืนผวากอดกัน พี่เมย์มองซ้ายมองขวาก็ไม่พบก่อนจะสะดุ้งรอบสามร้องไม่ออกเมื่อเธอคนนั้นอยู่ด้านหลัง เธอสวมชุดหมอลำขาดวิ่นหน้าตางดงามแต่งหน้าสวยเหมือนกับจะเริ่มแสดงหากแต่เธอยังยืนรำอยู่อย่างนั้นคนเดียวไม่ไปไหน เสียงของเธอฟังดูแล้วดูเศร้าและทุกข์ตรมเหลือเกินจับความได้ว่าเธอมีชายคนรักแล้วเขาทิ้งไปหาสาวเมืองกรุง

ภาพโดย Alexas_Fotos จาก Pixabay

เธอร้องไปร้องมาจู่ๆเลือดสีแดงสดก็ไหลออกมาแทนน้ำตาแต่เธอก็ไม่หยุดร้อง จนกระทั่งเลือดที่ปากก็ค่อยๆไหลลงมาตามอีกแต่เธอก็ยังคงร้องหมอลำไปเหมือนเดิมไม่หยุด จนร่างเธอทรุดลงบนพื้นเธอก็ไม่หยุดรำ ทั้งน่ากลัวและน่าเวทนาในใจของพี่ๆทั้งสองเหลือเกิน

ทันทีที่ขาของพี่เมย์และพี่เต้ขยับได้ทั้งคู่ก็รีบวิ่งลงมาหาทุกคนอย่างรวดเร็วแต่เสียงครวญก็ยังดังก้องหู เสียงลำกลอนของเธอยังคงร้องเป็นเพลงให้ทั้งคู่ได้ยิน พวกลุงๆป้าๆมองตามอย่างงุนงงเมื่อเห็นพี่ทั้งสองวิ่งไปยังรถที่จอดเปิดเครื่องไว้รอเลยด้วยซ้ำ คือตอนนั้นแค่ขึ้นมาครบคนก็เตรียมเผ่นได้เลย

พี่เต้บอกว่าตั้งแต่เจอที่ไหนมาไม่เคยเจอน่ากลัวขนาดนี้มาก่อน

“แล้วลุงกับป้าซื้อบ้านบ่พี่”

“หึ! พี่ไม่ให้ซื้อบอกหัวเด็ดตีนขาดไงก็ไม่ให้ซื้อ แค่เดินดูก็เจอดีแล้ว” พี่เมย์ตอบอย่างถึงอารมณ์ฉันก็ได้แต่พยักหน้ายิ้มแหยๆให้พี่แกไป

“แล้วบ้านหลังนั้นแต่ก่อนเป็นของใครล่ะ ถึงว่าอยู่ทำไมเจ้าของเก่าเขาขายเร็วแท้ขนาดเพิ่งซื้อมา”

ภาพโดย dre2uomaha0 จาก Pixabay

“อันนี้ไปถามชาวบ้านทีหลังนะ เขาบอกว่าเป็นบ้านหมอลำเก่าแล้ว วงหมอลำเล็กๆที่แบบบ่ค่อยมีทุนมากแล้วลูกสาวเจ้าของวงเขากำลังจะแต่งงานกับคนในวงนั่นแหละ แต่ผู้ชายไปทำงานกรุงเทพฯแล้วแบบมีงานที่มั่นคงกว่าแล้วก็เจอผู้หญิงคนใหม่ ทีนี่ก็กลับมาขอเลิกเลย คนในวงที่สวดสาปแช่งจนหนีแทบไม่ทัน สุดท้ายลูกสาวเจ้าของวงก็ฆ่าตัวตายแบบตรอมใจตายอ่ะ แต่มันไม่ธรรมดาตรงที่ร้องไปก็ขาดใจตายคาเวทีหมอลำเลย อวสานวงหมอลำเลยจ้า”

ฉันนั่งฟังอย่างอึ้งๆจนแอบขนลุกตามไปด้วย ผู้หญิงบางคนนี่รักใครเขาก็รักมั่นจริงๆจนยอมตายไปเพื่อคนรักเลย ถ้าเป็นสมัยนี้คงจะถูกวิจารณ์กันมันปากแน่ๆ แต่ก็อย่างที่รู้ความรักที่ไม่มีสติมันก็ทำลายชีวิตคนมานักต่อนักแล้ว

ขอบคุณภาพปกจาก

ภาพโดย Peter H จาก Pixabay