อื่นๆ

ชีวิตคนงานในเมืองนอก

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ชีวิตคนงานในเมืองนอก

ท่านผู้อ่านบางคนอาจจะรู้จักกับเพื่อนหรือญาติพี่น้องกับการไปทำงานเมืองนอก ผู้เขียนก็เป็นอีกคนที่เคยไปมาแล้วถึง3ประเทศแต่ละประเทศจะแตกต่างกันไปไม่ว่าภาษาหรือผู้คนรวมแม้แต่สภาพอากาศภาพคนงานตัดดอกไม้

ภาพจากนักเขียน

ประเทศแรกที่จะกล่าวนี้คือประเทศอิสราเอล สภาพอาจจะมี2ฤดูคือร้อนกับฝนส่วนหนาวนั้นจะมาแบบแพ็คคู่คือทั้งฝนและหนาว ตอนผู้เขียนไปเมื่อ17ปีที่แล้วตอนอายุแค่20ปีจนพวกคนงานไปก่อนว่าทำไม่ไต้หวันเพราะเป็นประเทศที่งานไม่หนักเท่าเมืองเกษตรอย่างอิสราเอลแต่อย่างไงผมต้องสู้เพราะเรากับนายค่าหัวแพงมากสมัยนั้นค่าหัว340000บาทยังไม่รวมค่าเสื้อผ้ากับของสวนตัว ทำไงได้ชีวิตไก่ชนต้องสู้ต้องประเชิญกับอุประสักต่างๆ เมื่อเดินทางไปถึงช่วงเดือนสิหาคมก็เป็นช่วงหน้าร้อนพอดีช่วนนี้เขาลงงานทำงานตอนตี4 แลัวพัก 10โมงเช้าถึง4โมงเย็นแล้วทำต่อถึง2ทุ่มเพราะตอนกลางวันแดดจะร้อนเกือบ50°เห็นจะได้ ไปถึงวันที่9ทำงานวันที่10-11สองวันนี้เป็นวันที่ทั้งชีวิตนี้จะไม่ลืมเลยคิดดูว่าเมืองไทยเป็นหน้าฝนอากาศเย็นสบายแต่อยู่นั้นผู้เขียนถึงกับน้ำตาไหลพอวันต่อมาเป็นวันหยุด12สิงหาคมวันแม่ได้หยุดงานพวกพี่ๆที่ทำงานด้วยเขาหยุดฉลองพักผ่อนกันแต่ผมต้องนอนร้องไห้จนมีผู้หญิงแกเป็นคนอุดรมาปลอบใจและช่วยโทรเข้าหาออฟฟิตคุยเรื่องงานเพราะตอนจะมาบอกเป็นวีซ่าขับรถพอแล้วได้ตัดดอกไม้เรียก(ดอกกิฟเฟอนีล)https://unsplash.com/photos/WJJ3xP5Z_vwรูปจาก Dorne' Marting

Advertisement

Advertisement

อยู่ในโครงเฮ้าเหมือนเต็นท์ตามงานวัดแต่นี้จะสูงกว่ากว้างกว่ามุงด้วยพลาสติกใสด้านข้างปิดด้วยผ้าขาวhttps://unsplash.com/photos/-OFcv17FEVk ภาพจาก Rebecce Niver

https://unsplash.com/photos/_Lz8Ujwl-nIภาพจาก Rebecca  Niver

ความร้อนเนี่ยไม่ต้องห่วงทั้งตัวมีกระเป๋าสะพายกับขอบขากางเกงประมาณสองข้อนี้วมือที่ไม่เปียกแต่พวกพี่ทำงานด้วยกันทุกคนรวมผมมี11คนทุกคนจะคอยดูแลสอนงานสอนวิธีตัดดอกไม้ที่สำคัญคือวิชามาร(คติคนงานเมืองนอก ไม่หลบไม่อู้ก็อยู่ไม่ได้จะหลบจะอู้ให้หูตาไว)เวลานายจ้างมาต้องทำให้เร็วคล่องแคล่วไม่งั้นจะถูกด่าหรือย้ายงานเลยเดียวต้องทำให้เข้าตายกรรมการเท่านั้นเพราะนี้สินที่ไปกู้มาคือบ้านที่พ่อแม่กับน้องอยู่ทุกวัน

การทำงานของคนอายุ20ปีที่แม้แต่การเกณท์ทหารก็ยังไม่เกณท์แต่เด็กจนมาถึงเท่านี่่ไม่เคยทำงานเลยมีแต่เรียนกับเรียนขอตังแม่ใช้ไปวันๆต้องมาเจองานนี่หนักเราการ แต่คำพูดที่พ่อพูดมันก้องอยู่ให้ตลอดคือ มันจะไม่เลือดพ่อสักหยดเลยหรือไงครับเป็นคำพูดที่สร้างความเข้มแข็งให้กับผมต่อนายจ้างเข้าตาเลิกมานั่งเฝ้า ง่ายๆครับแบบเลี้ยงเป็ด เลยได้แยกมาทำงานในร่มเป็นร้านขายของในคนไทยโดยเฉพาะคือผมต้องลงงานตี4พร้อมเพื่อนเพื่อนพักกินข้าว4โมงเช้าเข้าอีกรอบ4โมงเย็นเลิก2ทุ่มแต่ผมพัก4โมงเช้าพัก30นาทีแล้วเข้าร้านขายของเลิกงานอีกทีไม่4ทุ่มก็5ทุ่มทำอย่างนี้13เดือนหนี้ทั้งหมดเหลือหมื่นเดียวเลยขอย้ายงานหนีเลยครับกลัวไม่ได้ใช้เงิน ผ่านไปแล้วนะครับหนึ่งปียังเหลืออีก6ปีกับประเทศอิสราเอล

Advertisement

Advertisement

ฝากติดตามผมด้วยนะครับ

บทความจาก คนล่าฝัน

เครดิตภาพจาก

ภาพปกจาก canva

ภาพที่1จากนักเขียนและ

ภาพที่2จากDorne' Marting

ภาพที่3และภาพที่4จาก Rebecca Niver

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
คนล่าฝัน
คนล่าฝัน
อ่านบทความอื่นจาก คนล่าฝัน

ชีวิตจริงที่ต้องสู้ในต่างแดนและการใช้ชีวิตประจำวันในเมืองไทย

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์