ไลฟ์แฮ็ก
เกมส์ตึกถล่มคัดกรองเด็ก

...เกมส์ตึกถล่ม...
เป็นเกมที่เล่นได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ขอสารถภาพเลยว่า เพิ่งจะรู้จักอีกชื่อของเกมนี้เมื่อไม่นานมานี้
เกมตึกถล่ม หรือเกมไม้จังก้า (Jenga) หรือเกมส์ไม้คอนโด
โดยส่วนตัวชอบให้เด็กๆเล่นเกมนี้ เพราะฝึกสมาธิได้ดี ให้รู้จักการรอคอย จัดเป็นของเล่นเสริมพัฒนาการได้ดีเลยทีเดียว แม้กระทั่งผู้ใหญ่ที่ใจร้อน ลองมาเล่นเกมนี้ดูค่ะ ช่วยได้ค่ะ
วิธีการเล่นเกมส์ตึกถล่ม
- จำนวนผู้เล่น จะเล่นเกมกี่คนก็ได้ตั้งแต่ 1 คน ขึ้นไป แต่โดยทั่วไป 3-4 คน เหมาะที่สุด
- ผู้เล่นแต่ละคน ผลัดกันดึงบล็อคไม้ทีละ 1 ชิ้น โดยให้ใช้นิ้วมือเพียง 2 นิ้วเท่านั้นและใช้มือข้างเดียว (ห้ามใช้มือช่วยประคองผิดกติกา)
- เมื่อดึงบล็อคไม้แล้ว นำมาวางชั้นบนสุดชั้นละ 3 อัน
- ผลัดกันดึง วางต่อไปเรื่อยๆ ต่อให้สูงๆ อย่าให้ล้ม อย่าให้หล่น
- คนที่ทำบล็อคไม้ล้ม ทำตึกถล่ม ถือเป็นผู้แพ้ทันที
- ให้เริ่มต้นใหม่ โดยคนที่แพ้จะเป็นคนนำบล็อคไม้มาเรียงในกล่องไม้ให้เต็ม
- เมื่อเรียงบล็อคไม้ในกล่องเต็มแล้วให้เปิฝาดึงออก คว่ำลง เราก็จะได้ตึกใหม่ไว้เล่นตาต่อไป
Advertisement
Advertisement
นอกจากจะนำมาใช้เพื่อฝึกสมาธิให้กับเด็กๆแล้ว เรายังสังเกตพฤติกรรมของเด็กๆในขณะที่เล่นได้ หรือแม้กระทั่งตอนที่ตึกถล่มลงมา เด็กบางคนสามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี ไม่ให้ตกใจได้ ในขณะที่เด็กบางคนจะส่งเสียงดังตกใจ และที่สำคัญเราได้สังเกตเด็กไปด้วยคนไหนอยู่ในกฎระเบียบสามารถปฏิบัติตามกฎกติกาได้ หรือไม่ซืื่อสัตย์ แต่โดยธรรมชาติของเด็กมักจะฟ้องกันเองใครไม่ซื่อสัตย์ บางครั้งก็นั่งมองแบบขำขำ ผลัดกันฟ้อง ครูขาๆ เสียงเรียกครูขา มีให้ได้ยินบ่อยๆ
เกมนี้ช่วยให้เด็กรู้จักการแพ้ชนะ ยอมรับกฎกติกา ผู้แพ้จะต้องมาเป็นผู้เรียงบล็อคไม้ใส่กล่องเพื่อเริ่มต้นเกมใหม่
"อย่าขัดขวางจินตนาการของเด็ก" เราคงได้ยินคำนี้บ่อยๆ ของเล่นแต่ละชิ้นบางอย่างไม่จำเป็นต้องเล่นตามกรอบเดิมๆ เกมตึกถล่มก็เหมือนกัน เด็กบางคนชอบความสงบ เมื่อถึงเวลาให้แยกย้ายเล่นได้ตามอัธยาศัย เราก็จะเห็นวิธีการเล่นที่แตกต่างไปจากเดิม
Advertisement
Advertisement
แต่ที่พิเศษกว่านั้น คือ เกมตึกถล่มทำให้เราเห็นพฤติกรรมบางอย่างของเด็กพิเศษ ที่เป็นออทิสติก การคัดกรองได้เริ่มต้นขึ้นเมื่อเราให้ผู้ปกครองทำแบบประเมินเพื่อคัดกรองเด็ก มีบางข้อที่คำตอบของทางบ้านกับที่เราประเมินไม่ตรงกัน เพราะลักษณะการเรียงบล็อคไม้ของเด็ก ดูผิดตาไปจากเด็กทั่วไปที่เราสอน ในความรู้สึกของเราตอนนั้น
แบบประเมินที่ได้ให้ผู้ปกครองกลับไปทำที่บ้าน มีบางข้อที่ถามเกี่ยวกับลักษณะการเรียงของ ซึ่งผู้ปกครองตอบมาว่าเด็กไม่มีพฤติกรรมที่ชอบเอาของมาเรียงต่อๆกัน แต่ที่เราเห็น เด็กเอาบล็อคไม้มาเรียงเป็นแถวๆ เราลองไปแกล้งหยิบออกจากแถวที่เด็กเรียงไว้ ไม่มีการโวยวาย ซึ่งต่างไปจากเด็กปกติทั่วไป ซึ่งถ้าโดนแกล้ง แน่นอนต้องมีส่งเสียงอะไรมาบ้างแน่ๆ และทุกครั้งที่มาเรียนเด็กจะเรียงบล็อคไม้เป็นแถวตลอด เราแอบเก็บข้อมูลไว้แต่ไม่กล้าที่จะบอกอะไรไป เพราะเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่ดีว่า การที่จะรับฟังว่าลูกเป็นเด็กพิเศษ มันย่อมเป็นอะไรที่บาดหัวใจในความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่ และที่สำคัญเราไม่ใช่หมอ คิดในใจรอให้หมอคัดกรองให้ละเอียดดีที่สุด ซึ่งเราก็ได้แนะนำคุณหมอที่คัดกรองเด็กได้ละเอียดแก่ผู้ปกครองไป และก็ดีใจมากที่ผู้ปกครองตกลงที่จะพาเด็กไปคัดกรอง
Advertisement
Advertisement
ทุกอย่างจะมาเมื่อถึงเวลา...ประโยคนี้พี่เรามักจะพูดกับเราเสมอ...และวันที่เด็กได้ไปคัดกรอง คำตอบที่ได้มาคือเด็กเป็นออทิสติกแต่เป็นไม่เยอะ
วันนั้นเราจึงได้เริ่มต้นพูดคุยเกี่ยวกับเกมส์ตึกถล่มอีกครั้ง
ในกลุ่มเด็กทั่วไปวิธีการเรียงเป็นแถวๆ ยังช่วยฝีกให้เด็กมีความอดทน มีสมาธิ ความเป็นระเบียบ แต่ที่สำคัญอย่าปล่อยให้เด็กเล่นเพียงลำพัง ผู้ใหญ่ควรอยู่ด้วย เพื่อคอยสังเกตพฤติกรรมของเด็กในขณะที่กำลังเรียงบล็อกไม้ ไม่ว่าจะเรียงในรูปแบบไหนก็ตาม และโดยธรรมชาติของเด็กทุกคนล้วนต้องการแรงเสริมในเชิงบวกจากผู้ใหญ่ คอยให้กำลังใจ ปรบมือหรือชื่นชมเมื่อเด็กทำได้สำเร็จ
...ทุกวันนี้เวลาเราสอนเด็กสมาธิสั้นก็ยังคงใช้เกมตึกถล่มนี้เป็นสื่อการสอนและเราก็จะไปเล่นกับเด็กๆด้วยค่ะ..
ความคิดเห็น
