อื่นๆ
ผีซ่อนแก้ว !!!
“แกเขียนกระดาษเสร็จรึยัง?” ยัยฟางหันไปเร่งเร้ายัยฝ้าย ซึ่งกำลังเร่งเขียนตัวพยัญชนะภาษาไทยใส่ในช่องตาราง เพื่อที่พวกเราจะได้มาเล่นผีถ้วยแก้วกัน
“ใกล้เสร็จแล้ว อีกแป๊บนึงนะ” ยัยฝ้ายตอบกลับมือก็พลางรีบเขียนตัวพยัญชนะลงช่องตารางให้เสร็จ ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามโมงเย็น เนื่องจากเป็นคาบว่างของพวกเรา เป็นคาบอิสระที่เด็กนักเรียนจะไปไหนหรือทำอะไรก็ได้ พวกเราจึงเลือกที่จะมานั่งเล่นผีถ้วยแก้วกันที่หลังห้องเรียน ส่วนเพื่อนคนอื่น ๆ บ้างก็ฟุบหลับบนโต๊ะ บ้างก็เล่นเกม บ้างก็ดีดกีต้าร์ร้องเพลงกัน ส่วนเด็กเรียนแน่นอนก็นั่งทำการบ้าน นั่งอ่านหนังสืออีกเช่นเคย
“เสร็จรึยัง ฝ้าย” มุกเร่งอีกคน เพราะพวกเราต่างอดรนทนไม่ไหวที่จะได้เล่นผีถ้วยแก้วกันเลย เพราะเมื่อสามวันก่อนเพิ่งมีรุ่นพี่ผู้ชายม.6/3 โดนรถยนต์ชนเข้าอย่างจังอาการสาหัสและเสียชีวิตในเวลาต่อมา พวกเราจึงอยากจะขอท้าพิสูจน์ว่าผีมันมีจริงหรือเปล่าก็ต้องใช้วิธีนี้แหละ
Advertisement
Advertisement
เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay
ยัยฝ้ายจัดการวางกระดาษบนพื้นให้เรียบร้อย ทุกคนนั่งล้อมวงเข่าติดกันด้วยท่าขัดสมาธิ เพราะมีความเชื่อนึงของการเล่นผีถ้วยแก้วอยู่ว่าถ้านั่งเข่าไม่ติดเหลือพื้นที่ว่างไว้ จะมีผีมานั่งล้อมวงกับพวกเราด้วย พวกเราต่างกลัวจึงต้องให้เข่าชนกัน แต่ก็อยากลองเล่นดูทั้ง ๆ ที่กลัวนี่แหละ ฝ้ายจัดการคว่ำแก้วน้ำใสแจ๋วลงกลางกระดาษทันที ก่อนเอ่ยขึ้นมา
“เอาล่ะ ทุกคนเอานิ้วชี้ของตัวเองแตะบนแก้วเบา ๆ ห้ามกด ห้ามใครเลื่อนแก้วอย่างเด็ดขาดเลยนะ” ยัยฝ้ายพูดด้วยสีหน้าจริงจังท่าทางเคร่งขรึมจนบางคนเริ่มเหงื่อแตกซิกด้วยความกลัว แต่เห็นเพื่อนคนอื่น ๆ เล่นด้วยจึงไม่อยากหยุดเล่นกลางคัน อาจเพราะกลัวเสียฟอร์ม ยิ่งผู้ชายยิ่งไม่กล้าเหตุกลัวอายผู้หญิงอย่างพวกเราล่ะมั้ง
“ขอเชิญวิญญาญที่สิงสถิตอยู่ ณ ที่แห่งนี้เข้ามาในแก้วใบนี้ด้วยเถิดค่ะ” ยัยฝ้ายเอ่ยชวน ใจฉันเองก็เริ่มกลัว สักพักแก้วเริ่มสั่น ๆ ยัยฝ้ายถามต่อ
Advertisement
Advertisement
“ท่านชื่ออะไรคะ?” ทันทีที่สิ้นเสียงคำถามของยัยฝ้าย แก้วน้ำเริ่มเคลื่อนไปที่พยัญชนภาษาไทยทีละตัว สายตาของพวกเราทุกคนต่างก็ไล่อ่านตามไปทีละตัวพยัญชนะอย่างพร้อมเพรียงกัน
“เรื่อง…”
“ของ…”
“กู !!!” สติแต่ละคนแตกกระเจิง ยัยฝ้ายรีมปรามเพื่อนอย่างไว
เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย StockSnap จาก Pixabay
“ห้ามใครเอานิ้วออกทั้งนั้น มิฉะนั้นจะถูกผีสิงได้ แตะนิ้วไว้บนแก้วเหมือนเดิมนะ ฉันไม่อยากให้ใครเป็นอะไร”
ยัยฝ้ายเพื่อนผู้ซึ่งใจแข็งที่สุดของกลุ่มกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น เพราะกลัวเพื่อน ๆ จะตกใจชักมือออกไปจริง ๆ ทุกคนรวมทั้งฉันต่างทำตามที่ยัยฝ้ายบอก
“ท่านเป็นอะไรถึงตายคะ?” ยัยฝ้ายถามต่อ แก้วก็ค่อย ๆ เลื่อนไปตามพยัญชนะและสระต่าง ๆ อีกรอบนึง
“โดน”
“รถ”
“ชน”
“ตาย”
เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย PublicDomainPictures จาก Pixabay
Advertisement
Advertisement
ทันทีที่แก้วเลื่อนไปจนพวกเราอ่านได้เป็นประโยคก็พลันนึกขึ้นได้ทันที ว่าต้องคือวิญญาญรุ่นพี่ผู้ชายม.6/3 ที่เพิ่งโดนรถชนตายหน้าโรงเรียน เมื่อสามวันก่อนอย่างแน่นอน
“ใช่รุ่นพี่ม.6/3 หรือเปล่าคะ?” ยัยฝ้ายถามย้ำเพื่อความมั่นใจว่าสิ่งที่คิดไว้นั้นถูกต้อง สิ้นสุดคำถามที่สาม แก้วก็ค่อย ๆ เลื่อนไปทีละตัวพยัญชนะอีกเช่นเคย
“ใช่ !” ตอนนี้พวกเราทุกคนแทบฉี่ราดกันทั้งกลุ่มเลยก็ว่าได้ ขนาดยัยฝ้ายยังเหงื่อแตกซิกหน้าซีดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด แต่ในเมื่อเป็นหัวโจกนำเพื่อนเล่นผีถ้วยแก้ว
“หนูไม่รบกวนพี่แล้วนะคะ” ยัยฝ้ายเอ่ยเลียงสั่น น้ำตาแทบคลอเบ้า จู่ ๆ แก้วก็ลากไปตามพยัญชนะต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว จนทำเอาพวกเราทุกคนตกใจ แทบมองไล่ตามอ่านพยัญชนะไม่ทัน
“แต่พวกมึงรบกวนกู !!!”
เครดิตรูปภาพ : ภาพโดย Pete Linforth จาก Pixabay
เพล้ง !
เสียงแก้วแตกกระจายบาดนิ้วคนที่เอานิ้วไว้ล่างสุดจนเลือดออก ซึ่งก็คือฝ้ายที่ตอนนี้มีอาการตัวสั่น ตาเหลือกขึ้นข้างบนสีขาวโพลนแลดูน่ากลัวอย่างมาก และลงไปนอนชักจนทำให้เพื่อน ๆ ที่เล่นผีถ้วยแก้ว และเพื่อนคนอื่น ๆ ที่อยู่ภายในห้องเรียนต่างตกใจแตกตื่นไปตามกัน ตรงไปตามความเชื่อที่ว่าหากเล่นผีถ้วยแก้ว แล้วใครโดนแก้วบาดคนนั้นจะถูกผีเข้าสิงทันที !
“เฮ้ย ! ไอ้ฝ้ายถูกผีเข้า” พายุโวยวายลั่น ต่างกับนนท์ซึ่งตั้งสติได้รีบถอดสร้อยพระของตัวเองออกและนำไปสวมคอให้ฝ้ายในทันที ผ่านไปสักสามนาทีฝ้ายเริ่มนิ่งสงบลงก่อนจะสลบไป พร้อมกับการหายไปของเศษแก้วแตกกระจายเมื่อครู่นี้ไม่เหลือร่องรอยว่าเคยมีแก้วน้ำอยู่บนกระดาษใบนี้เลยด้วยซ้ำ หลังจากฝ้ายฟื้นขึ้นมาเป็นปกติและเหตุการณ์จบลง โดยไม่มีใครเป็นอะไรอีกแล้ว พวกเราจึงตกลงกันว่าจะเลิกเล่นผีถ้วยแก้วนี้ไปตลอดกาล …
======================
เล่าเรื่องโดย : Neemmy BK
เครดิตรูปภาพหน้าปก : ภาพโดย Somchai Chitprathak จาก Pixabay
ความคิดเห็น
