อื่นๆ
หลอน...ในโรงพยาบาล

ขอขอบคุณเจ้าของภาพ https://cdn.pixabay.com/photo/2016/11/06/10/35/hospital-1802680_960_720.jpg
ถ้าพูดถึงโรงพยาบาลแล้วก็ไม่มีล่ะที่จะหนีพ้นเรื่องราวหลอนๆไปได้ เพราะโรงพยาบาลคือศูนย์รวมของโรคภัยไข้เจ็บทุกชนิด รวมถึงการเกิดและตาย การเกิดนั้นคงไม่ต้องพูดถึง ส่วนการตายก็มีทุกเพศทุกวัย และอย่าได้คิดเลยว่าบรรดาเตียงคนไข้ที่มีอยู่ในโรงพยาบาลนั้นจะไม่เคยมีคนตายมาก่อน หลายต่อหลายคนจึงกลัวนักกลัวหนาที่จะต้องนอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นห้องรวมหรือห้องพิเศษก็ตาม
ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ได้เจอกับเรื่องราวหลอนๆในโรงพยาบาล เมื่อคราวที่ไปนอนพักรักษาตัว เมื่อคุณหมอแผนกสูตินารีตรวจพบว่าฉันมีเยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ ทำให้มีรอบเดือนมากผิดปกติ และลงความเห็นว่าต้องขูดมดลูก ซึ่งก็ต้องทำในห้องผ่าตัดเพราะต้องมีการวางยาสลบ
Advertisement
Advertisement
ขอบคุณเจ้าของภาพ https://cdn.pixabay.com/photo/2015/02/03/19/19/face-622904_960_720.jpg
คุณหมอนัดให้ฉันไปถึงโรงพยาบาลก่อน 8.00 น. ยื่นเอกสารเรียบร้อยแล้ว ฉันต้องเปลี่ยนไปใส่ชุดเขียวของทางโรงพยาบาลเพื่อเตรียมเข้าห้องผ่าตัด ฉันนั่งรออยู่ด้านนอกเพราะรายที่มาก่อนยังอยู่ในห้องผ่าตัด ความที่ต้องตื่นเช้ากว่าปกติบวกกับแอร์เย็นๆทำให้รู้สึกง่วง พอดีมีพยาบาลเดินมาก็บอกให้ฉันขึ้นไปนอนบนรถนอนได้เลย พอเคลิ้มๆก็รู้สึกว่าทางด้านหัวของรถนอนมันแกว่ง แกว่งไปมาคล้ายกล่อมเด็กนอน ฉันรีบลืมตาขึ้นทันที ผงกหัวหันมองไปรอบๆก็ไม่เห็นใคร เลยคิดว่าคงอุปาทานไปเอง หลับตาจะนอนต่อมันก็แกว่งอีก คราวนี้ฉันรู้แล้วว่าไม่ได้อุปาทานไปเองแน่ ถึงไม่ใช่คนกลัวผีก็รู้สึกหลอนๆเพราะเป็นครั้งแรกที่ได้เจออะไรอย่างนี้ พยายามตั้งสติและนึกถึงคุณพระคุณเจ้า แผ่เมตตาพร้อมทั้งยกกุศลผลบุญที่ได้ทำมาแล้วทุกชาติๆให้ พอหลับตารถนอนก็แกว่งอีก คราวนี้ฉันไม่ลืมตาขึ้นดูแล้วปล่อยให้แกว่งไปเรื่อยๆจนหลับไปจริงๆ และมารู้สึกตัวตื่นตอนที่ถูกเข็นเข้า ห้องผ่าตัด
Advertisement
Advertisement
ขอบคุณเจ้าของภาพ https://cdn.pixabay.com/photo/2019/01/27/16/43/skull-3958436_960_720.jpg
ฟื้นจากยาสลบฉันก็ถูกพามาที่หอผู้ป่วยบนชั้นสองของตึกสูตินารีเวช ฉันต้องนอนโรงพยาบาลหนึ่งคืนเพื่อดูอาการ นี่ก็เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล ฉันอยู่ห้องผู้ป่วยรวมเป็นห้องกว้างมีประมาณ 14 เตียง ฉันอยู่เตียงที่ 11 หรือ 12 นี่แหละ พอได้เวลาสองทุ่มไฟในห้องก็เริ่มทยอยปิดลงทีละดวงๆ แต่ก็ใช่ว่าจะมืดอะไรนัก เพราะไฟในห้องพักพยาบาลซึ่งเป็นห้องกระจกเปิดอยู่ตลอด ฉันสังเกตเห็นเตียงอื่นๆนอนกันเงียบแล้ว ฉันพยายามข่มตาให้หลับอยู่นานก็ไม่ได้ผล นอนพลิกตัวไปมา นึกอยากให้เตียงแกว่งเหมือนตอนก่อนเข้าห้องผ่าตัดมันก็ไม่แกว่ง เลยทำให้คิดไปว่าเพราะตอนนั้นคงกำลังง่วงเลยอุปาทานไปเอง ได้เรื่องเลยค่ะ ทั้งที่ตาหลับอยู่ฉันก็เห็นลูกกลมสีเงินลอยพุ่งเหมือนงูเลื้อยมาจากทางปลายเท้าเข้ามาหาฉัน ต่อจากนั้นเตียงก็แกว่งขึ้นช้าๆ แล้วฉันก็ผล็อยไปทั้งๆที่ไม่ง่วงเลย พอเช้าพยาบาลมาวัดไข้วัดความดันก็ปกติดี จึงให้ฉันออกจากโรงพยาบาลได้ในตอนสายของวันนั้นเลย
Advertisement
Advertisement
กับประสบการณ์หลอน ๆ ในครั้งนั้น ทำให้ฉันรู้ว่าสิ่งที่ไม่มีตัวตนที่เราเรียกกันว่าผีนั้นใช่จะว่าน่ากลัวเสมอไป คนที่คิดดีทำดีพูดดีก็ตายกลายเป็นผีเหมือนกัน และคงมีอะไรสักอย่างที่ฉุดรั้งไว้เขาเหล่านั้นไม่ให้ไปสู่ภพภูมิอื่นที่ดีกว่า คงได้แต่เฝ้ามองผู้คนที่ผ่านไปมาวันแล้ววันเล่า เมื่อมีโอกาสก็อยากสื่อสารให้คนที่ยังมีร่างกายและลมหายใจได้รู้ว่าพวกเขาอยู่ใกล้ ๆ คุณแค่...นิดเดียว
ขอบคุณเจ้าของภาพ https://cdn.pixabay.com/photo/2019/01/08/10/56/light-3920898_960_720.jpg
จันทร์สีเงิน
ความคิดเห็น
