ไลฟ์แฮ็ก

How to เอื้อมอย่างไรให้ไม่ถึง : สองมือกับเป้าหมายที่ไกลเกินเอื้อม

182
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
How to เอื้อมอย่างไรให้ไม่ถึง : สองมือกับเป้าหมายที่ไกลเกินเอื้อม

ภาพโดย Anemone123 จาก Pixabay

How to เอื้อมอย่างไรให้ไม่ถึง : สองมือกับเป้าหมายที่ไกลเกินเอื้อม

“สองแขนกางออก สองตาจับจ้องนภาลัย สองมือเอื้อมออกไป คว้าอย่างไรก็ไม่ถึงดาว”

ชีวิตอาจจะดูน่าเศร้าไปบ้างเมื่อสิ่งที่เราต้องการนั้นเป็นสิ่งที่ไกลเกินจะคว้าไว้ได้ถึง ‘เสมอ ๆ’ ความรู้สึกคงคล้ายกับเราอยู่บนลู่วิ่งแห่งหนึ่งที่เห็นเพียงแต่หลังของคู่ต่อสู้วิ่งลิบ ๆ อยู่ข้างหน้า ไม่ว่าเราจะพยายามมากแค่ไหนก็เหมือนว่าเราจะวิ่งตามไม่ทันเสียที ยิ่งเราพยายามที่จะไขว่คว้ามากเท่าไหร่แต่ก็ดูเหมือนเป้าหมายจะยิ่งอยู่ห่างไกลออกไป

ในโลกนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นเจ้าของ แม้จะพยายามมากแค่ไหนก็ดูเหมือนว่าโอกาสครอบครองนั้นจะยิ่งห่างไกลขึ้นทุกที บางครั้งที่เราสู้อุตส่าห์อ่านหนังสือจนดึก แต่ผลเป็นอย่างไร? สอบตกซะอย่างนั้น บางครั้งที่เราอุตส่าห์ฟิตร่างกายเสียมากมาย เพียรฝึกซ้อมอยู่ทุก ๆ วัน แต่สุดท้ายก็ยังพ่ายแพ้ให้คู่ต่อสู้อยู่ดี กับเธอก็เช่นกัน คนที่เราแอบมองอยู่ห่าง ๆ มานับหลายปี พยายามทำทุกอย่างที่เธอชอบ แล้วสุดท้ายเป็นอย่างไร? สารภาพรักแล้วก็แห้วไปตามระเบียบ..

Advertisement

Advertisement

พูดไปน้ำตาก็แทบจะไหล รู้สึกเหมือนทุกอย่างมาถึงทางตัน ราวกับถูกขังไว้ในห้องเล็ก ๆ ที่ไม่มีทางออก ..มืดเหลือเกิน กลัวด้วย อึดอัดล่ะสิ ในนั้นทั้งแคบและเงียบใช่ไหม? ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเลยหรอ?มีใครอยู่บ้างไหม?

หลาย ๆ บทความคงสอนวิธีประสบความสำเร็จ วิธีการเป็นคนเก่ง วิธีทำเป้าหมายให้บรรลุผล บลา ๆ ๆ แต่คงไม่มีใครเลยที่จะบอกวิธีที่ล้มเหลวให้มีประสิทธิภาพ

เรื่องแบบนี้คงไม่ต้องสอนเพราะเหมือนมันฝังลึกอยู่ในสายเลือดเรา การพบเจอเรื่องพรรค์นี้ชักจะกลายเป็นของปกติธรรมดาชีวิตไปเสียแล้ว

เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสชมภาพยนตร์เรื่อง 5 centimeters per second ซึ่งแน่นอนว่ามันยังให้ความรู้สึกที่เศร้าเหมือนเดิม ไม่ต่างจากครั้งแรกที่เคยได้ดู เป็นแอนิเมชั่นอีกเรื่องที่ทำให้รู้สึกสะเทือนใจมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนที่ 2 ความรักนั้นเหมือนห่างไกลอยู่ในอวกาศ.. สายตาของพระเอกที่มักจับจ้องไปไกลแสนไกล และแววตานั้นไม่เคยมีสาวน้อยนักโต้คลื่นอยู่เลยสักนิด

Advertisement

Advertisement

Advertisement

Advertisement

alt="https://onscene-prod.s3-ap-southeast-1.amazonaws.com/files/styles/body_image_480w/public/inline-images/camping-1845906_1920.jpg?itok=NSa3kOsi" >

ภาพโดย Pexels จาก Pixabay

ช่างน่าเศร้า?? แต่วันนี้เราต้องเปลี่ยนความเศร้านั้น ให้เป็นความเศร้าที่ดีกว่า แม้จะยังผิดหวังอยู่ แต่มันควรจะ better กว่าของครั้งก่อน ยื่นหูมาได้เลยเดี๋ยวกระซิบบอกให้

1.ตั้งเป้าหมายไว้ให้สูง เคยได้ยินไหมให้ตั้งเป้าไปไว้ที่ดวงจันทร์ แม้พลาดก็ยังอยู่ในหมู่ดาวก็คงเป็นแบบนั้นแหละ ถ้าเราตั้งเป้าไว้ที่ดวงจันทร์ ถึงพลาดก็ยังอยู่ท่ามกลางหมูดาวจริงไหม แต่ถ้าเราตั้งเป้าไว้แค่หมู่ดาว ถ้าพลาดขึ้นมาล่ะก็คงได้กลับมานอนขลุกฝุ่นเป็นแน่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรามันพวก “คว้าอย่างไรก็ไม่ถึงดาว” อยู่แล้วนี่นา

2.อย่าไปหวังสูงมาก อาจจะฟังดูย้อนแย้งกับข้อข้างบนเสียหน่อย แต่ถ้าทำควบคู่กันไปได้คงเป็นอะไรที่ดีมาก เพราะมันเป็นไปตามกฎธรรมชาติ คือ ยิ่งคาดหวังไว้สูง เมื่อผิดหวังมันจะยิ่งเจ็บ เพราะฉะนั้นถ้าเราไม่หวังอะไรมากโอกาสพลาดหวังมันจะน้อยลง

เมื่อนำข้อ 1 และ ข้อ2 มารวมกันได้ก็จะกลายเป็นว่าให้เราหวังไว้สูง ๆ แต่อย่าคาดหวังไว้เยอะ ฟังดูขัดแย้งจัง แต่ทำไงได้ล่ะ หลักของชีวิตก็ควรเป็นแบบนี้แหละ ลองยกตัวอย่างให้เห็นภาพดีกว่า เช่น คุณไปแข่งความผิดหวังระดับโลก ให้ตั้งเป้าไว้เลยว่าฉันต้องได้ที่หนึ่ง แต่ก็คิดไว้อยู่ตลอดว่า ถ้าแพ้ก็ไม่เป็นไรนะ อย่างน้อยเราผิดหวังอีกครั้งสร้างเสริมประสบการณ์ไง ..มันคงฟังดูคล้าย ๆ กับการเผื่อใจ แต่แทนที่จะเผื่อสู้ไม่หวังเท่าไหร่ซะตั้งแต่แรกจะดีกว่าไหม?

3.ข้อนี้แหละที่ยากที่สุด ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้ง่าย ๆ แบบที่ใจคิด และก็ไม่ได้หมายความว่าสิ่งที่ทำจะเป็นไปด้วยดีและราบรื่น เพียงสั้น ๆ ที่ดูเหมือนจะง่าย แต่จริง ๆ แล้วแสนยากนั่นคือ ‘การไม่ยึดติด’ เวลาพิมพ์มันง่ายจริง ๆ แค่สามคำเท่านั้นเอง แต่เวลาทำจริงอาจกินเวลาหลายปีที่ไม่เคยจะสำเร็จเสียที

อย่างไรก็ตาม แม้การเอื้อมไม่ถึงนี้จะเริ่มดูเป็นมิตรกับเรามากขึ้นแล้ว แต่เราเองก็ยังไม่อาจมองมันให้เป็นเรื่องแห่งความ ‘สุข’ ได้ คงมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่เห็นว่าความผิดหวังเป็นเรื่องน่ายินดี ยิ่งถ้าเป็นพวกเราที่ยังคงรักโลภโกรธหลง ความไม่ยึดติดนี่แหละที่ชักจะไกลเกินเอื้อมขึ้นมาจริง ๆ

ถึงแม้คำแนะนำนี้จะได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้างแต่มันก็เป็นทางเลือกที่อยากนำมาแบ่งปันให้ทุกคนได้เห็นกัน ซึ่งถ้าหากใครมีแง่คิดดี ๆ ก็สามารถนำมาแนะนำกันได้ อยากจะฟังและอยากทดลองตามแบบฉบับของ loser ด้วยกันอยู่เสมอ

วิธีเหล่าไม่ใช่วิธีเปลี่ยนให้มองความ ‘เกินเอื้อม’ แบบ ‘เป็นสุข’ แต่เป็นแค่การมองความ ‘เกินเอื้อมแบบทุกข์น้อยลง(หน่อย)’ เท่านั้น

สุดท้ายแล้วชีวิตเราก็ยังแบบเดิม เกินเอื้อม ตลอดเหมือนเดิม แค่มุมมองต่อโลกอาจจะเปลี่ยนไปเท่านั้น..

https://onscene-prod.s3-ap-southeast-1.amazonaws.com/files/styles/body_image_480w/public/inline-images/child-2666462_1920.jpg?itok=9erITBPh

ภาพโดย Grae Dickason จาก Pixabay

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์