ไลฟ์แฮ็ก
การตัดสินใจออกเดินทางด้วย "ตัวเธอเอง"
เชื่อว่าหลายคนคงเคยตกอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัด และยังลังเลกับตัดสินใจออกไปเผชิญโลกกว้างอย่างโดดเดี่ยว...แต่เชื่อเถอะว่า ถ้าฉันมีทางออกให้กับเรื่องนี้ สำหรับเธอก็คงไม่ยากแน่ เพียงช่วงแรกเราอาจจะสับสนอยู่ก็แค่นั้น
เช้าที่สดใสของใครหลายๆคน เฮ้อ!...แต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่สำหรับฉัน วันนี้เป็นอีกวันที่ฉันเร่งรีบออกไปข้างนอกเพื่อที่จะไปโรงพยาบาล แน่นอนว่าไปพบจิตแพทย์ตามนัดเช่นเคย นี่ฉันก็รักษาตัวมาเกือบจะครบปีแล้ว หวังว่าหมออาจจะให้ฉันหยุดกินยาได้สักทีนะ แต่ไม่เป็นอย่างที่ฉันคิด! เพราะหลังจากที่ฉันได้เล่าเหตุการณ์ที่เจอมาล่าสุดให้หมอฟัง หมอกลับบอกว่า "ต้องเพิ่มยาและกินต่อไปเพื่อดูอาการเรื่อยๆก่อน"
ฟังแบบนี้แล้วอยากรู้ใช่ไหมล่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมหมอถึงพูดแบบนั้น เอาล่ะ!...เรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อน แต่ฉันอยากถ่ายทอดให้ใครหลายๆคนที่เป็นแบบฉันอยู่ หากได้อ่านมัน อาจจะทำให้ตัดสินใจอะไรได้ง่ายขึ้นก็ได้ เพราะปัญหาบางอย่างแม้จะผิดพลาด แต่มีทางแก้ไข มีทางเลือกที่ดีกว่า แน่นอนว่า...ฉันไม่เก็บวิธีแก้ไขปัญหาเหล่านั้นไว้ใช้คนเดียวแน่ ค่อยๆอ่านนะ และฟังเสียงใจตัวเอง เพราะหลังจากที่เธออ่านมันจบ เธอเป็นคนกำหนดชีวิตเธอเอง
Advertisement
Advertisement
อย่างที่เคยบอกว่าฉันอยู่ในครอบครัวที่ไม่ค่อยอบอุ่นนัก ในทุกครั้งที่ฉันไปพบจิตแพทย์ก็มักจะเล่าปัญหาตรงนี้ให้ฟังอยู่เสมอ วันนี้ก็เช่นกัน..." บ้านไม่ใช่ safezoneสำหรับหนู " ฉันเล่าไปพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มคลอออกมา และฉันเชื่อว่าหลายคนคงเคยเป็นแบบฉัน!
เป็นอีกครั้งที่ฉันร้องไห้ต่อหน้าคุณหมอ หมอวางปากกาลงแล้วบอกกับฉันว่า..."หมอว่าเราเลือกได้นะว่าเราจะเป็นยังไงต่อไป เราเก่งมากแล้วที่ผ่านอะไรมาได้จนถึงทุกวันนี้ เอาความปลอดภัยของตัวเองไว้ก่อน เรามีชีวิตที่ดีกว่านี้ได้หมอเอาใจช่วยนะ" หลังจากที่หมอพูดจบ ฉันไม่ลังเลที่จะตัดสินใจเลย คิดทบทวนย้อนกลับไปดูแล้ว ฉันก็เก่งจริงๆแหละที่ผ่านอะไรต่อมิอะไรมาได้ เธอเองก็เช่นกันนะอย่าเพิ่งรีบตัดสินตัวเองในทางที่แย่ๆเลย
เพราะฉะนั้น หากฉันทำได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลยนะ เราทุกคนล้วนมีปัญหาแวดล้อมอยู่ในใจเต็มไปหมด อาจจะบอกใครไม่ได้ หรือหาทางแก้ไขอยู่ แต่ต่อจากนี้เธอต้องมีความเชื่อมั่นในตัวเองว่าตัวเธอทำได้ และพร้อมจะกางปีกโบยบินสู่โลกภายนอกด้วยตัวของเธอเอง ทำไมล่ะ!...ทำไมจะทำไม่ได้
Advertisement
Advertisement
ก่อนหน้าฉันมีความลังเลเพราะฉันไม่สามารถเลือกและไม่กล้าที่จะตัดสินใจ หรือแม้แต่จะเติบโตด้วยตัวเองเลย เพราะฉันกลัวกับการก้าวเดินออกไปคนเดียว ทำอะไรคนเดียว เนื่องจากปัจจัยแวดล้อมหลายๆอย่างที่อาจจะคอยบั่นทอนจิตใจ ลดความกล้าของฉันลง
แต่เอาล่ะ...ฉันตัดสินใจว่า หลังจากที่ฉันเรียนจบ ฉันจะออกเดินทางไปในโลกของฉันแม้จะไกลแสนไกล...ฉันอยากมีชีวิตที่ไม่ต้องคอยหวาดระแวงกับใครๆ สภาวะแวดล้อมที่คอยบั่นทอน หรือแม้แต่คำพูดของใครทั้งนั้น เพราะสุดท้ายตอนจบ เราก็ต้องตายไปคนเดียวอยู่ดี หาความสุขให้ตัวเองบ้างโดยที่ไม่ต้องไปเดือดร้อนใคร คงจะไม่ดูเป็นการเห็นแก่ตัวหรอกนะ เพราะทั้งเธอและฉัน จะต้องมีชีวิตต่อไป แต่ถึงอย่างไรระหว่างที่มีชีวิตอยู่ เธอและฉันต้องมีความเป็นอยู่ที่ไม่หดหู่ควบคู่กับการที่มีชีวิตที่อิสระไปด้วย
สุดท้ายฉันอยากบอกว่า ทุกอย่างที่เธอเลือกตัดสินใจที่จะเดินออกมา แม้จะเป็นครอบครัว หรือคนรักก็ตาม ...อย่าลังเลที่จะเดินออกมาเลย เพราะทุกคนล้วนต้องได้รับความเป็นอิสระและสามารถมีความสุขด้วยตัวเอง อย่างนั้นแล้ว อย่าคิดมากเลย ถ้าหากเขารู้ว่าเราเดินออกมาเพราะเหตุผลอะไร...ฉันเชื่อว่าพวกเขาย่อมเข้าใจ หากพวกเขาอยากจะเห็นเราเติบโตไปในโลกที่กว้างใหญ่อย่างมีประสิทธิภาพ และมีความสุขในการใช้ชีวิตในวันข้างหน้า
Advertisement
Advertisement
อดทนนะ...ฉันและเธอทำได้แน่ เพราะเรา ต่างมีความกล้าหาญและความแข็งแกร่ง เกินกว่าที่คนอื่นคิด
- เขียนโดย: GeschenK.
- ภาพปกโดย: GeschenK.
- ภาพประกอบทั้งหมด 1-4 โดย: GeschenK.
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ความคิดเห็น