กาลครั้งหนึ่งในความทรงจำ

เรื่องเล่าบางอย่างที่เกิดขึ้นในช่วงหนึ่งของชีวิตอาจเป็นเครื่องหมายเตือนใจว่าฉันเติบโตและก้าวข้ามผ่านเรื่องราวดี ๆ ความรู้สึกและความทรงจำที่ไม่ว่าจะผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน เมื่อได้นึกถึงกลับทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของฉันยิ้มแย้มอีกครั้งแล้วคิดอยู่ในใจ ว่าครั้งหนึ่งเราเคยมีความสุขในการใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายตามประสาเด็กในช่วงที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวล้ำเหมือนปัจจุบัน ที่หาสิ่งเหล่านั้นได้ยาก แต่คนปัจจุบันกลับต้องการ ไขว่หาสิ่งที่เป็นสมัยก่อนในท่วงทำนองวิถีชีวิตแบบดั่งเดิม

เช้าวันใหม่ ฟ้าใหม่ อากาศเย็นสบายและรู้สึกเบิกบานใจกว่าทุก ๆ วันที่ผ่านมาเพราะเป็นวันปิดเทอมของฉันในช่วงอายุ 12 ปีช่วงนั้นด้วยความเป็นเด็กที่ค่อนข้างซน อยากทำอะไรใหม่ ๆ อยากเรียนรู้จากสิ่งที่มี่ในบทเรียน จึงตามน้าสาวไปในนาครั้งแรกที่เห็นพื้นนาเหลืองอร่ามเต็มทุ่งทำให้รู้สึกสดชื่น ฝูงนกกะยาง วิวบรรยากาศเขายาลอที่ดูไกล ๆ เหมือนคนที่มีกำลังนอนกอดอก เนื่องจากผืนนาตั้งอยู่ในหมู่บ้านยาลอ อำเภอเมือง จังหวัดยะลาก็จะเห็นเป็นมิติความหลากหลายแต่เมื่ออยู่ด้วยกันมันกลมกลืนได้อย่างน่ามอง ซึ่งครอบครัวทำนาปี ในเดือนตุลาคมถึงเดือนพฤศจิกายนจะเป็นช่วงเตรียมดิน ไถ่นา และดำนา เมื่อถึงเดือนเมษาก็จะถึงฤดูเก็บเกี่ยวจะมีเด็กเล็ก ๆ ลูกหลานชาวนาที่มาช่วยกันเก็บเกี่ยวข้าวและเมื่อเกี่ยวข้าวกันเสร็จเมื่อตกเย็นเหล่าเด็ก ๆ มาเล่นว่าวเพราะเดือนเมษาอากาศร้อนช่วงเย็น ๆ มีลมแรงเหมาะแก่การเล่นว่าว บ้างก็พาอาหารเครื่องดื่มราวกับมาปิกนิกในนา สายลมพลิ้วไหวพาว่าวล่องลอยบนฟ้า เสียงรวงข้าวเสียดสี มันคือความลงตัวในการใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายแต่มีความสุข

วันเวลาได้หวนกลับมาเข้าถึงฤดูการเตรียม ไถ่นาเพื่อจะดำนาอีกครั้ง ในช่วงประมาณเดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน ซึ่งเดือนตุลาเป็นช่วงปิดภาคเรียนที่1 ฉันก็ได้ตามน้าสาวไปนาอีกเช่นเดิมเหมือนทุก ๆ ครั้ง เดือนที่เขาไถ่นาเพื่อจะดำนาเป็นช่วงที่ย่างเข้าสู่หน้าฝน ดำนาคือปักต้นกล้าไว้ในดินเป็นแถว ๆ เรียงรายอย่างสวยงาม ด้วยความเป็นช่วงหน้าฝน ในนามีน้ำขังก็จะมีปลาตัวเล็ก ๆ ที่แหวกว่ายอยู่ปลายโคนต้นกล้า เช่น ปลาสลิด ปลาช่อนปลาดุก ปลาหมอ บางคนก็จับใส่ข้องแล้วกลับไปสร้างสรรค์เมนูอาหารทานกันภายในครอบครัว ฉันมีความสุขกับสิ่งเหล่านี้มากกว่าการนั่งเรียนในห้องสี่เหลี่ยมชอบการไปสัมผัสกับสิ่งนั้นด้วยตัวฉันเองมันจะพบเจอมากมายหลายสิ่งกว่าในหนังสือด้วยซ้ำ เมื่อถึงตอนเย็น ๆ กลับบ้านก็ได้นัดเพื่อนมาเล่นที่ลานหน้าบ้าน ทั้งกระโดดยาง หมากเก็บ หม่อนซ่อนผ้า เด็กผู้ชาย ผู้หญิงก็มาเล่นด้วยกัน ไม่มีการแบ่งเพศ ส่วนผู้ใหญ่ก็จะตั้งวงคุยกันอย่างสนุกสนาน สร้างความสุขรอยยิ้ม ผ่อนคลายหลังจากที่ไปทำนาซึ่งในปัจจุบันหาช่วงเวลาที่จะนัดรวมตัวกับเพื่อน ๆ ยากขึ้นด้วยแวดล้อมและสังคมที่เปลี่ยนไปที่มีเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทสำคัญในการใช้ชีวิตของเด็กในปัจจุบัน จึงทำให้การรวมตัวของเด็กปัจจุบันกลายเป็นสิ่งที่เห็นได้ยากมาก ฉันรู้สึกภูมิใจที่เกิดทันในช่วงเวลาที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวล้ำ เพราะได้เรียนรู้และซึมซับความเป็นวิถีชีวิตแบบดั่งเดิม ที่เรียบง่าย และได้มีเวลาสร้างความสัมพันธ์มิตรภาพกับเพื่อนรอบข้างมากขึ้น มีเวลาได้วิ่งเล่นในนากับเพื่อน ๆ รับบรรยากาศธรรมชาติไอกลิ่นดิน น้ำโคลน ซึ่งเด็ก ๆ ปัจจุบันนี้ไม่ค่อยให้ความสนใจกับเพื่อนรอบข้าง และสิ่งแวดล้อมรอบตัว หมกมุ่นอยู่กับเทคโนโลยีบางทีก็สร้างผลกระทบหลากหลายด้านในตัวเด็กเช่น การขาดสมาธิ ก้าวร้าว ไม่มีการสานสัมพันธ์กับคนรอบข้าง

ความทรงจำมันไม่ได้เลื่อนหายไปจากตัวฉันแม้กาลเวลาผันเปลี่ยนไป ยังคงเผยยิ้มออกมาเสมอเมื่อได้นึกถึงเหตุการณ์ในวัยเด็ก ทุ่งนาที่เปรียบเสมือนสนามเด็กเล่น ว่าวเปรียบได้กับการได้นั่งดูเครื่องบินที่มันล่องลอยสู่ฟ้า ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่แน่นแฟ้น สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉันอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง อยากกลับไปใช้ชีวิตที่มันเรียบง่ายที่เต็มไปด้วยความสุข สนุกสนานเหมือนเคย วันเวลาได้เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วสิ่งเหล่านี้กลายเป็นความทรงจำที่ยังเป็นเรื่องเล่าสนุกสนานและสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าทุกครั้งที่ได้นึกถึง

ภาพถ่ายโดยนักเขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !