ของสะสม คุณค่า ที่มากกว่ามูลค่า

ของสะสม เมื่อเอ่ยชื่อนี้ขึ้นมาเชื่อว่าใครหลายคนก็จะมีของที่ตัวเองชอบสะสมอยู่ ซึ่งแต่ละคนก็อาจจะมีของสะสมที่ไม่เหมือนกันตามแต่ความชอบ ความถนัดในการหาสิ่งของนั้น ๆ เราเองก็เช่นกันมีของที่สะสมมาตั้งแต่สมัยวัยเด็ก และก็มีบางช่วงที่ขาดหายหลงลืมไปตามช่วงเวลาของชีวิตที่อาจจะไม่ว่าง หรือมีความสนใจในเรื่องอื่น ๆ แต่เมื่อช่วงนี้มีเวลาว่างค่อนข้างมาก ทำให้ได้โอกาสจะหวนนึกถึงของที่เราได้สะสมเอาไว้ในอดีต ที่จะมาเล่าสู่กันฟังว่าเราเคยสะสมอะไรมาบ้าง

แสตมป์ และซอง ถือว่าเป็นสิ่งแรกเลยก็ว่าได้ที่เราได้เริ่มสะสมมาตั้งแต่เด็ก ๆ ซึ่งในระยะแรก แสตมป์ที่เราสะสมจะเป็นแสตมป์เก่าใช้แล้ว วิธีที่จะได้มาก็คือเวลามีจดหมายมาส่งที่บ้านสิ่งที่เราสนใจก่อนว่าใครส่งอะไรมาก็คือเราจะดูว่า แสตมป์ที่ติดมาเป็นรูปอะไรเรามีแล้วรึยัง แล้วก็จะหาทางเอาแสตมป์นั้นออกมา วิธีก็คือตัดซองรอบ ๆ แสตมป์ แล้วเอาไปชุบน้ำเบา ๆ แล้วก็ค่อย ๆลอกแสตมป์ออกมา เอาไปผึ่งให้แห้ง แล้วค่อยเอาลงสมุด วิธีนี้ต้องใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ทำเพื่อให้ได้แสตมป์ที่สภาพดีที่สุด ส่วนวิธีอื่นที่เราเคยทำก็คือการแลกกับคนที่เค้ารักการสะสมด้วยกัน วิธีนี้จะทำให้เรามีเพื่อนมากขึ้นด้วยในยุคที่ยังไม่มี INTERNET และอีกวิธีที่เป็นที่นิยมในสมัยนั้นก็คือการส่งจดหมายไปขอตามสถานีวิทยุ และนิตยสารต่าง ๆ ซึ่งในสมัยก่อนเค้าจะได้รับจดหมายเยอะ เค้าก็จะเอาแสตมป์มาแจกได้ โดยให้คนส่งจดหมายสอดซองเปล่าติดแสตมป์จ่าหน้าซองถึงตัวเองติดไปด้วย ระยะต่อมาเราก็เริ่มสะสมแสตมป์และซองแบบวันแรกจำหน่าย คือการที่เราซื้อกับทางไปรษณีย์โดยตรง เป็นแสตมป์และซองที่จะออกมาในวาระต่าง ๆ การได้มาซึ่งแสตมป์แบบนี้จะง่าย ไม่ต้องทำอะไรมากแค่มีเงินก็พอ  สิ่งที่ได้จากการสะสมแสตมป์คือ ในแสตมป์แต่ละดวงจะมีการบันทึกอะไรหลายอย่างลงไป ทั้งเรื่องราว ประวัติศาสตร์ เหตุการณ์สำคัญต่าง ๆ

พระเครื่อง ของมงคล เอ่ยถึงพระเครื่อง หลายคนคงนึกถึงพระเบญจภาคี  ที่ประกอบไปด้วย พระสมเด็จวัดระฆัง พระรอดวัดมหาวัน พระซุ้มกอ พระผงสุพรรณ และพระนางพญา ซึ่งตัวเราเองยังเข้าไปไม่ถึงระดับนั้น พระเครื่องและของบูชาที่เรามีส่วนใหญ่จะได้มาด้วย ปู่ย่า ตายาย ญาติผู้ใหญ่ให้มา และอีกส่วนคือได้มาจากการไปทำบุญตามวัดต่าง ๆ บางส่วนเราก็เช่าบูชามาเองบ้าง และตัวเราเองก็ไม่ได้มีความรู้ในด้านนี้เลย ทั้งเรื่องประวัติความเป็นมาและพุทธคุณต่าง ๆ แต่เราจะชอบในแง่ของพุทธศิลป์ ในองค์พระและเครื่องรางต่าง ๆ มากกว่า เป็นเรื่องของความรู้สึกว่าชอบว่าใช่ ถ้ามีกำลังพอก็จะหามาบูชา แต่ถ้ากำลังยังไม่ถึงก็รอสักวันถ้าบุญต้องกันก็คงได้มาบูชากับตัว และอีกแง่ในความสนใจที่เรามีต่อพระเครื่อง คือประวัติความเป็นมาของพระเกจิและอริยสงฆ์แต่ละรูป ว่าท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และมีคำสอนอะไรดี ๆ บ้างเพื่อที่เราจะได้นำมาใช้ในชีวิตประจำวันของเราได้ เพราะเราเองก็เชื่อว่าการคล้องพระไม่ใช่เพื่อหวังในปาฏิหาริย์สิ่งมหัศจรรย์อะไร แต่คล้องเพื่อให้เรานึกถึงคำสอนขององค์พระศาสดา พระพุทธเจ้าที่สอนให้เราทำความดีละเว้นความชั่วต่าง ๆ และให้เราใช้ชีวิตอย่างมีสติอยู่ตลอดเวลา

ซึ่งเมื่อเรามาย้อนดูของต่าง ๆ ที่เราได้สะสมไว้ก็ทำให้เรารู้สึกดี ๆ ได้ ทั้งยังได้ย้อนไปในความทรงจำวัยเด็ก ได้ไปค้นหาข้อมูลบางอย่างเพิ่มเติม ถึงแม้สิ่งของหลาย ๆ อย่างของเราจะไม่ได้มีมูลค่าอะไรมากมาย แต่ในแง่คุณค่าทางจิตใจของเราแล้วถือว่าประเมินค่าไม่ได้ บทสรุปในเรื่องของสะสมของเราก็คือ ถ้าเรามีความสุขกับอะไรที่ไม่เดือดร้อนตัวเอง และไม่เดือดร้อนผู้อื่น ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่เราจะทำได้โดยชอบ

ภาพประกอบจากผู้เขียนเอง