ความทรงจำที่ไม่เคยลืม ตอน ในที่สุดของขวัญก็มา

ความทรงจำที่ไม่เคยลืม ตอน ในที่สุดของขวัญก็มา

ประสบการณ์หนึ่งในชีวิตที่ไม่เคยลืม เพราะเรามัวแต่สร้างอนาคตหลังจากเรียนจบ และดูแลครอบครัวให้พ่อแม่ได้สุขสบายก่อน จึงตัดสินใจในการแต่งงานตอนอายุประมาณ 32 ปี หลังจากที่คบหาดูใจกันมาย่างเข้าสู่ปีที่ 8  ซึ่งลูกของเพื่อน ๆ วัยเดียวกันก็เป็นหนุ่มเป็นสาวทันใช้กันหมด  พอแต่งงานหลายคนก็อยากจะมีสมบัติล้ำค่าที่มีชีวิตเป็นของตัวเองนะ ด้วยความตั้งใจที่อยากจะมีลูกมาก ไปซื้ออุปกรณ์ตรวจการตั้งครรภ์ทุกครั้งที่ประจำเดือนไม่มา ด้วยความคาดหวังไว้ว่าจะตั้งครรภ์

เมื่อหยดน้ำปัสสาวะแรกของเช้าวันนั้นลงไปในหลุมชุดตรวจการตั้งครรภ์ 1-2 หยด สำหรับหญิงที่ตั้งครรภ์จะมีฮอร์โมนการตั้งครรภ์เกิดขึ้นก็คือ ฮอร์โมน HCG  เป็นฮอร์โมนที่ผลิตมาจากรก และจะทำให้แถบสีขึ้น 2 แถบ แสดงว่ามีการตั้งครรภ์แล้ว  แต่ทุกครั้งที่ตรวจอันแล้วอันเล่า  จะปรากฏเพียงแถบสีเพียง 1  แถบ เท่านั้น ก็แสดงว่าไม่มีการตั้งครรภ์ ชีวิตวนเวียนไปกับการลุ้นและซื้ออุปกรณ์สำหรับตรวจครรภ์ จนพนักงานขายจำหน้าได้ และในที่สุดก็เลิกคาดหวังในการตั้งครรภ์บอกกับตัวเองว่าถ้าจะมาคงจะมาเอง

ในช่วงระหว่างการรอเราก็มองน้ำปัสสาวะที่หยดลงไป     ที่กำลังเคลื่อนที่ผ่านแผ่นตรวจที่วางอยู่ขอบอ่างล้างหน้าค่อยๆปรากฏแถบสีแรกขึ้น และอีกไม่ถึงวินาทีก็ปรากฏแถบที่ 2   ความรู้สึกตัวชาจะทำอะไรก่อนดีมันคือเรื่องจริงแล้วใช่ไหมที่ถามตัวเองตื่น ๆ บอกกับตัวเอง   หัวใจเต้นแรงมาก ร้องไห้โดยไม่รู้ว่าร้องไห้ทำไม  ซึ่งในความคิดขณะนั้นจะเก็บเอาไว้ก่อนแล้วค่อยบอกสามี หรือโทรบอกเลย   รู้สึกสับสนในที่สุดแม่ก็ตัดสินใจโทรบอกสามี ประมาณว่าเก็บความลับคนเดียวไม่อยู่ค่ะ

สามีรีบพาไปฝากท้องที่โรงพยาบาลเพราะตื่นเต้น และคิดว่าต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด   วันที่ไปฝากท้องบอกเลยว่าจำไม่ได้ว่าประจำเดือนมาครั้งสุดท้ายวันไหนเพราะบางทีเว้นไป 2 เดือน บางทีเว้น 3 เดือน ไม่ได้จดข้อมูลไว้    พยาบาลซักถามข้อมูลก็ตอบไม่ชัดเจนไม่เป็นไรก็ยอมให้พยาบาลบ่น  พอเข้าห้องพบคุณหมอวันแรกคุณหมอผู้หญิงแซวแม่ว่า “ จะรีบมาฝากท้องทำไม  ดูสิยังอัลตราซาวด์ไม่ค่อยเห็นเลย ”  เมื่ออัลตราซาวด์เสร็จหมอให้แผ่นฟิล์มมา  1  แผ่นเล็ก ๆ เห็นตัวลูกนิดเดียว และก็นำแผ่นกระดาษนี้ไปติดไว้ที่หน้ากระจกแต่งตัวในห้องนอนเพราะว่า เวลามาแต่งตัวจะได้มองเห็นทุกวัน ”

ในภาพความคิดระหว่างท้องจะบำรุง บำรุง และบำรุง จากนั้นตัดมาที่ภาพความเป็นจริง เป็นคนที่อาภัพในการกินมาก ไม่ใช่ไม่มีเงินซื้อแต่หมอให้ควบคุมอาหารต้องพยายามทำตัวเองให้กินพอดีห้ามกินมากเกินไปและน้อยเกินไป เพื่อต้องดูแลชีวิตน้อยๆที่อยู่ในท้องไม่ให้มีอันตราย ตอนนั้นตั้งครรภ์ได้ประมาณ 4 เดือน น้ำหนักเพิ่มขึ้นติดต่อกัน 2  เดือน เดือนละ 2 กิโลกรัม   หมอเลยให้ตรวจเลือด ผลปรากฏว่าค่าน้ำตาลในกระแสเลือดสูงหรือพูดง่าย ๆ ว่าถ้าควบคุมระดับน้ำตาลไม่ได้จะเป็นเบาหวานระยะตั้งครรภ์    อาจรุนแรงถึงขั้นครรภ์เป็นพิษอาจทำให้ลูกในครรภ์มีอาการตัวโตเกินไป  ตาบอด หรือขั้นร้ายแรงครรภ์เป็นพิษ    แม่และลูกอาจเสียชีวิตได้ถ้าควบคุมอาหารได้ไม่ถึงขั้นที่ต้องฉีดอินซูลิน     ทางโรงพยาบาลได้ให้นักโภชนาการมาให้ความรู้ว่าเราควรจะกินอะไร  ปริมาณเท่าไร  ช่วงแรก ๆ ก็เครียดอยู่เหมือนกัน ก็อารมณ์คนท้องอยากกินแต่ไม่ได้กิน ห้ามกิเลสตัวเองสุดๆ บางครั้งเปิดตู้เย็น 10 รอบเพื่อเปิดดูอาหารแล้วปิด แต่ก็เตือนตัวเองเสมอว่าเพื่อลูกคนเป็นแม่ต้องทำได้ทุกอย่าง เพื่อให้เขาออกมาดูโลกอย่างสมบูรณ์และปลอดภัยที่สุด

เมื่อตั้งครรภ์ประมาณ  6  สัปดาห์ ตามตำราต่างๆ จะเขียนเอาไว้ว่าเด็กในครรภ์จะเริ่มมีหู  จะสามารถฟังและได้ยินที่เราพูดกับเขาได้แล้ว  ซึ่งทุกวันที่อาบน้ำ จะร้องเพลงให้ลูกฟังก่อนเสมอ ถึงแม้จะไม่ตรงกับคีย์เท่าไหร่ก็ตาม บางวันก็พาท่อง ก-ฮ  และ A-Z  ว่างๆก็เปิดธรรมะให้ฟัง  บางทีก็อ่านหนังสือเรื่องนั้นเรื่องนี้  สำหรับพ่อก็ไม่น้อยหน้าพอกลับมาจากที่ทำงานสงสัยกลัวว่าลูกจะจำเสียงพ่อไม่ได้ พ่อก็มาเล่น มาคุยด้วยตลอดโดยผ่านท้องของแม่   พ่อบอกว่าจะได้ให้ลูกคุ้นหูเอาไว้  และพ่อจะเป็นฝ่ายจัดสรรทรัพยากรสรรหาอาหาร ไม่ว่าจะไปไหนก็จะต้องโทรมาถามแม่อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมวันนี้

แต่สิ่งที่อยากกินกลับกินไม่ได้  อาหารคุณหมอแนะนำและโดนควบคุมปริมาณอาหาร   เนื่องจากเป็นเบาหวานระยะตั้งครรภ์ ซึ่งผักรับประทานไปเลยไม่ห้ามอะไร ปลา ผลไม้ที่ไม่หวานจัดแต่ให้ในปริมาณที่จำกัด ข้าวใน 1 มื้อ ให้ทาน 1 ทัพพีไม่พูน อาหารที่จะไม่ทำให้น้ำตาลขึ้น  ถ้าจะกินหมูจะกินได้แค่ 2 ชิ้นความยาวประมาณนิ้วชี้  ถ้าเป็นผลไม้หวาน ๆ เช่น แตงโมหวานในมื้อนั้น 2 ชิ้นเล็ก ๆหรือ เงาะได้ 2 ลูก  แต่ในมื้อนั้นต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่ให้กินแตงโมพร้อมเงาะ  โชคดีนะที่เป็นคนไม่กินทุเรียนไม่อย่างนั้นไปกันใหญ่    ดังนั้น   อาหารประจำที่กินได้ก็แกงเห็ด  ผักเยอะๆ ปลาเผา ปลานึ่ง ปลาต้ม น้ำพริกผักต้มวนไป ส่วนข้าวหมอให้ทานเพียงมื้อละ 1 ทัพพี

ประมาณสัปดาห์ที่ 30  เจ้าตัวยุ่งในท้องเริ่มเคลื่อนไหวเก่งขึ้น  เมื่อได้ยินเสียงพ่อพูดว่ากลับมาแล้ว หลังจากกลับมาจากที่ทำงาน  เด็กน้อยจะส่งสัญญาณโดยการดิ้นถีบท้องแม่ไปมา  ผนังท้องของแม่ปูดซ้าย ปูดขวาเลยทีเดียว อีกไม่นานก็ใกล้จะ 38-40 สัปดาห์แล้ว จะคลอดแล้ว เดี๋ยวจะมาเล่าความทรงจำไม่เคยลืม ตอน เหตุการณ์ในห้องคลอด รอติดตามนะคะ

เขียนโดย BSขอบอก

ขอบคุณเครดิตภาพปกจากMJ Jin / Pixabay และ canva

ขอบคุณเครดิตภาพประกอบที่ 1 จาก No-longer-here / Pixabay

ขอบคุณเครดิตภาพประกอบที่ 2 จากPeggy und Marco Lachmann-Anke / Pixabay

ขอบคุณเครดิตภาพประกอบที่ 3 จากTerri Cnudde / Pixabay

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !