ความรักระหว่างอาจารย์และลูกศิษย์ในสังคมปัจจุบัน

เมื่ออาจารย์และลูกศิษย์มาพบกัน อยู่ในสังคมเดียวกัน ทำงานทำกิจกรรมต่าง ๆร่วมกันย่อมเกิดความรู้สึกผูกพันขึ้นมา มีทั้งความสัมพันธ์แบบอาจารย์ลูกศิษย์ ความสัมพันธ์แบบพ่อแม่ลูก หรืออาจแบบคู่รัก

สังคมเราเปลี่ยนแปลงไปมากกว่าแต่ก่อน โดยเฉพาะเทคโนโลยีที่ทำให้คนเราเข้าถึงกันง่ายขึ้น การติดต่อสื่อสารกันเป็นไปโดยง่ายและรวดเร็ว แต่ก็เป็นดาบสองคมไปในเวลาเดียวกัน

ช่วงสิบปีมานี้มีข่าวเกี่ยวกับความสัมพันธ์เชิงคู่รักของอาจารย์และลูกศิษย์ออกมาให้เราพบเจอมากมาย ซึ่งทุก ๆ เรื่องมีปัจจัยร่วมที่เหมือนกันอย่างเห็นได้ชัดคือ พบเจอกันในสถานศึกษา และการติดต่อกันทางออนไลน์เป็นส่วนใหญ่ จนพัฒนาความสัมพันธ์กันทั้งแบบลับ และเปิดเผย

การพัฒนาความสัมพันธ์กันแบบลับ ๆ ก็ไม่น่าห่วงมาก แต่ถ้าเรื่องแดงออกมา หรือเปิดเผยเมื่อใด อาจไม่ดีกับทุกฝ่าย ฝ่ายลูกศิษย์อาจถูกต่อว่าให้ว่าไม่เคารพครูอาจารย์ ฝ่ายครูอาจารย์ก็อาจถูกมองว่าไร้จรรยาบรรณของความเป็นครู การรักใคร่ชอบพอกันไม่ใช่เรื่องที่ผิด หากแต่จะเป็นเรื่องที่ดีด้วยซ้ำหากทั้งสองฝ่ายยินยอม ช่วยพัฒนาชีวิตกันและกัน คอยเป็นกำลังใจให้กันหรือเดินหน้าไปพร้อมกัน ดิฉันไม่รู้สึกว่าความสัมพันธ์ แบบคู่รักของอาจารย์ เเละ ลูกศิษย์นั้นผิดไปเสียทีเดียว ดังที่ได้กล่าวไปคือหากสองฝ่ายยินยอม ต่างคนต่างพยุงกันและกันให้ไปมีชีวิตที่ดี และคอยเป็นกำลังใจให้กัน เพียงแค่สังคมเรายังเปิดใจรับเรื่องนี้ได้ไม่มากพอ การที่อาจารย์และลูกศิษย์จะรักกันทั้งสองฝ่ายต้องยินยอมร่วมกัน ต้องให้เกียรติกัน คือ ยามอยู่ในสถานศึกษาหรือในเวลาทำงานเวลาเรียน ทั้งสองฝ่ายต้องอยู่ในบทบาทของอาจารย์ และ ศิษย์ให้ชัดเจนไม่ควรแสดงอาการของคู่รักออกมาเพราะจะทำให้ตัวอาจารย์นั้นถูกลดความน่าเชื่อถือลง และตัวศิษย์จะถูกมองว่าทำตัวไม่เหมาะสม ส่วนนอกเหนือจากเวลางานหรือเวลาเรียนนั้นก็ใช่ว่าจะลงรูปคู่ หรือ ไปไหนต่อไหนกันได้ตลอด เพราะหากมีคนพบเห็น จะสร้างความเสื่อมเสียให้กับทั้งสองได้ และอาจลุกลามไปถึงการถูกถอดถอนออกจากหน้าที่ หรือโดนไล่ออกนั่นเอง