อื่นๆ

คำบอกเล่าของคนในโลกทิพย์

361
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
คำบอกเล่าของคนในโลกทิพย์

วันนี้เป็นวันครบรอบการเสียชีวิตของพี่เทพ พี่ชาย Jasmineเอง  อยากรู้ว่าพี่ชายที่เสียไปแล้วนั้นเป็นอย่างไร ด้วยความที่ Jasmine ก็มีวิชาจิตศาสตร์ติดตัวมาอยู่ จึงกำหนดจิตไปหาเค้า ตรงนี้ต้องขอบอกก่อนว่าเป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านคะ

ขนม

เมื่อกำหนดจิตเข้าไปหาพี่เทพ...มหัศจรรย์ เห็นเค้ากำลังดื่มกาแฟที่Jasmineทำแล้วกำหนดส่งไปให้ เอ่อ... เค้าได้รับจริงๆ เห็นนั่งดื่มอยู่กับเพื่อนๆ ที่ในมิติทิพย์อยู่ด้วยกัน เลย จึงเข้าไปสนทนา

Jasmine:  สวัสดีพี่เทพ  จำได้ไหมว่าวันนี้ครบรอบพี่ละกายเนื้อ มาอยู่ในสภาวะนี้

พี่เทพ:  เอ่อ ใช่ๆ วันนี้แหละ

Jasmine :  งั้นหนูขอถามพี่หน่อยว่า ผ่านมา 2 ปีมนุษย์แล้ว พี่ยังจำความรู้สึกครั้งเป็นมนุษย์ได้ไหม ว่า มันต่างกันไง

พี่เทพ:  ก็ได้น่ะ แต่บางเรื่องก็ดูลางเลือน คล้ายคนขี้ลืม

Advertisement

Advertisement

Jasmine:  เล่าให้หนูฟังหน่อย ได้ไหมค่ะ ว่ามันต่างกับตอนนี้อย่างไร

พี่เทพ :  เอาง่ายๆเลย เมื่อตอนมีร่างกายเนื้อ ไปไหนมาไหน เราต้องเดินไป หรือไม่ก็ขับรถไป  ตอนนี้พอนึกก็ไปได้เลย  แต่บางที่ก็ไม่ได้น่ะ มีคนขวางไม่ให้เข้า ตอนตายใหม่ๆก็ไม่เข้าใจ ตอนนี้พอจะรู้แล้วว่า แต่ละที่มีเจ้าที่เจ้าทางคุม จะเข้าออกต้องขออนุญาตเป็นเรื่องที่เดียว แต่ถ้าเรามีกำลังกว่าก็เข้าไปได้เลย แต่พี่ไม่ค่อยทำเพราะเริ่มรู้ทำเนียม

Jasmine:  พี่เทพเป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้ว ต่อๆค่ะ

วัด

พี่เทพ:  เมื่อตอนมีกายเนื้อ เข้าออกต้องเปิดปิดประตู ใหม่ๆ ก็ลืม ทำแบบเดิมแต่ตอนนี้ เดินผ่านได้เลย แต่ที่สำคัญต้องขออนุญาต อันนี้เคร่งครัดกว่า ถ้าอยู่ในที่ที่มีพลังสูงๆ แบบที่คนเราว่า ที่สูงนั้นแหละ

Jasmine:  หนูเห็นพี่และเพื่อนๆ พี่นั่งดื่มกาแฟ มันตะลึงน่ะ ปกติ เตรียมแล้วก็เอาขึ้นถวายก็พอรู้ว่า ถึงแหละ แต่วันนี้ชัดเลย เตรียมเสร็จ ตัวเล็ก แยกเอาไปถวายที่วังบัวแก้วทุกที่  มันถึงจริงๆ เพียงแต่ภาชนะนั้นต่างกัน ดูสวยขึ้น  เอางี้ ไหนๆแล้วก็อยากรู้รายละเอียด เหมือนกัน พี่เทพสามารถจับรสชาติได้ไหม ว่า เป็นไง พี่ลองดื่ม น้ำ 3 เกลอหน่อย แล้วเปรียบเทียบให้หนูฟังหน่อยว่า พี่รับรสได้ไหม ต่างกันไหม

Advertisement

Advertisement

พี่เค้าวางแก้วกาแฟ มาดื่มน้ำ 3 เกลอ ทำท่าแบบtest รสชาติ แล้วกล่าวว่า

พี่เทพ:  ต่างน่ะ กาแฟขมอร่อย ชอบ ส่วนน้ำที่เอ็งว่า มันออกเปรี้ยวๆ เฝื่อนๆ เค็มนิดๆ แต่อร่อยชื่นใจดี (Jasmineว่า น้ำ 3 เกลอมันเฝื่อนจะตาย ไม่เห็นอร่อยเลย)

Jasmine:  แล้ว ชมพู่หละ ลองให้ดูหน่อย

พี่เทพ:  อร่อยว่ะ  หวานดี  (Jasmine ทำท่างงเพราะจริงแล้ว มันออกจะเปรี้ยว แต่ขนมเค้ก พูดถูก ว่าอร่อยมาก)

พระ

ยังคงสงสัยอยู่ จึงนำเรียนถามพระอาจารย์ ท่านเลยเมตตาอธิบายให้ว่า เรื่องรสชาติอาหาร เมื่อขึ้นมาถึงข้างบน ทุกอย่างอร่อยหมด จริงอยู่ยังคงรสชาติเดิมที่ เจ้าตัวผู้ทานเคยเสพ บวกกลับกำลังของผู้ส่ง ซึ่งผู้ส่งนั้นรู้ในรสชาติอาหารดี  แต่ทุกอย่างมีรสชาติดีหมด จะถูกปากรสชาติไปตามจิตผู้เสพ รสชาติใดที่ชอบ นี่แหละเค้าถึงเรียกว่า "อาหารทิพย์"

แต่จำไว้ว่า ทุกดวงจิตในโลกทิพย์เค้าเสพอาหารก็จริง แต่เป็นการเสพพลังของอาหาร ในระบบธาตุ 4  ส่วนรสชาติจะเป็นไปตามการปรุงแต่งของจิตผู้เสพ และกำลังการส่ง รวมทั้งการหมายรู้ในรสชาติที่รู้จักอาหารนั้นประกอบกัน

Advertisement

Advertisement

แต่ที่สำคัญคือความตั้งใจ ในการส่งถวาย เพราะมันจะหมายถึงการนำส่งพลังของอาหารที่กลายมาเป็นอาหารทิพย์นั้นๆ ความละเอียดของจิตผู้รับ ผู้ส่ง  (มิน่า ถ้าใครไปทานเดนอาหารที่สัมภเวสีเสพแล้ว รสชาติจึงจืดชืด และบางคนถึงกับเวียนศรีษะ อาเจียน ยิ่งพวกที่มีจิตสัมผัสได้ เพราะได้แต่พลังอัปมงคลที่เค้าทิ้งไว้)

Jasmine:  เจ้าค่ะ ขอบพระคุณที่ให้ความกระจ่าง

วัด

พี่เทพ หนูถามหน่อย แล้วตอนนี้มีอะไรที่ต่างออกไปจากกายเนื้ออีก

พี่เทพ:  เดิมพี่คิดว่า ตายแล้วก็จบ แม้ต้องไปรับกรรมหรือที่ใดก็ตามมันก็ไม่แน่ใจ มันอาจจะไม่ใช่ตัวตนความรู้สึกของเราเหมือนแบบที่มีกายเนื้อก็ได้ แต่มันไม่จริง สิ่งหมายจำ รับรู้ความรู้สึกมันตามมาหมด มันเหมือนตอนมีกายเนื้อเลย มีชีวิตดำรงอยู่เช่นกันต่างกันที่สภาพความเป็นอยู่ และโอกาสในการกระทำ

ในโลกมนุษย์ เราต้องปลูกบ้านอยู่ ต้องหาค่าอาหารค่าน้ำไฟ  ค่าหยูกค่ายา สารพัด แต่ที่นี่ มีพร้อมในเรื่องที่อยู่ แต่พี่สังเกต แต่ละคนมีที่อยู่ในโลกทิพย์เองก็แตกต่างกัน แม้อยู่ในที่ที่ใกล้เคียงกันก็ตาม ก็เหมือนบ้านในโลกมนุษย์ใหญ่บางเล็กบางตามฐานะ  มันเหมือนเป็นมรดกที่ทำมาจากตอนมีกายเนื้อ และใช้อยู่ ใช้เสพไปจนหมดแล้วก็กลับลงไปใหม่ จะไปเป็นอะไรก็แล้วแต่มรดกที่เหลือ ว่าติดตัวไว้แค่ไหน  ที่เค้าเรียกว่า หมดบุญ พี่พอรู้เพราะมีเพื่อนพี่บางคนที่พอถึงเวลาเค้าหายไปเฉยๆ จากที่เดิมรวมทั้งบ้านช่องก็หายไป แต่ก็มีบางคนบ้านช่องยังอยู่ คล้ายรอให้เค้ากลับมา และไม่มีผู้ใดเข้าไปในบริเวณบ้านเค้าได้น่ะ

Jasmine:  แล้วที่อยู่มีว่ามันใหญ่หรือสวยขึ้นจากเดิมบ้างไหม เมื่ออยู่ๆไป

พี่เทพ :  เท่าที่พี่รู้ บางคนก็เหมือนเดิม บางคนก็โทรมลง บางคนก็ดูใหญ่ สง่างามขึ้นน่ะ แต่ก็กรณีนี้น้อยมาก ส่วนมากจะคงสภาพเดิมมากกว่า พี่ว่า อ้ายที่บ้านช่องใหญ่โตขึ้นน่าจะเพราะสร้างบุญบารมีต่อยอด ก็ได้น่ะ แต่น้อยมาก แค่จะให้ดำรงทรงอยู่ก็อยากแล้ว  พี่ว่า การสร้างกุศลผลบุญ ในสภาพที่อยู่ในทิพย์ ผลมันดูจะเกิดช้ากว่า ในโลกมนุษย์ แค่จะให้เท่าเดิมก็ดูจะยากแล้ว

พระ

Jasmine:  ขอถามพี่อีกข้อ  พี่รู้แล้วว่าโลกทิพย์มีจริง และยาวนาน ตายแล้วไม่ใช่จบ ต้องมาอยู่ในระบบนี้  ถ้าสมมุติว่า พี่ยังมีชีวิตอยู่และบังเอิญได้รู้ถึงเรื่องนี้ พี่จะทำอะไรในตอนเป็นมนุษย์ที่มันจะมาเอื้อส่งผลเมื่อถึงเวลาต้องมาอยู่ในโลกทิพย์

พี่เทพ:  พี่จะทำบุญ ทานเยอะๆ จริงอยู่ครั้งเป็นมนุษย์ค่าครองชีพมันทำให้ต้องรีบเร่งทำมาหากิน ก็จริง แต่ก็จะพยายามแบ่งปันเวลามาเก็บเป็นเสบียงไว้ตอนมาอยู่ในโลกทิพย์ อย่างที่เค้าชอบพูดกันว่า เสบียงบุญ มันจริงน่ะเอ็ง มันใช่เลย

Jasmine:  ก็แค่หากินแทบตายยังไม่พอจะเอาที่ไหนมาสร้างบุญ ทำกุศล

พี่เทพ:  ตอนนั้นพี่ก็คิดแบบนี้ พอมาตอนนี้ถึงรู้ว่า ทำบุญ ไม่จำเป็นต้องใช้ปัจจัยเลย เพียงแค่ เอาเวลาสักนิดมาสวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิ แผ่บุญ ช่วยเหลือผู้อื่น บางตามกำลังแรง ที่มี  ทำไปเรื่อยๆ แบบเก็บแต้มน่ะน้อง มันจะค่อยก่อเป็นเสบียงเอง เงินซื้อเหล้า ซื้อของสุรุ่ยสุร่ายก็เจียดมาทำบุญบ้าง ประหยัด น่ะ  เพราะตายแล้วของพวกนั้นก็เอามาไม่ได้นอกจากกำลังบุญกุศล

ดูตรงนี้สิ พี่ทำบุญสร้างกุศลกันอยู่ ไม่เห็นต้องใช้ตังเลย และที่สำคัญ ต้องทำเลย อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง เอาไว้ เสร็จงาน เลิกงาน เอาไว้เกษียณ ค่อยทำ มันไม่ทันน่ะน้อง ดูพี่สิ พี่ตายแบบเฉียบพลัน ไอ้โรคหัวใจ ไม่คิดว่าตัวจะตาย มันเร็วมาก ไม่ทันได้ บอกลาใครด้วยซ้ำ เวลาในโลกมนุษย์สั้นจริงๆ เมื่อมาอยู่ในเวลาทิพย์แล้ว ถึงเข้าใจที่ผู้ใหญ่ว่า ให้รีบสร้างบุญ กุศล เราวัยรุ่นตอนนั้น ไม่สนใจ บุญไว้ให้คนแก่ทำ ดีเค้ายังได้แก่ บางคนไม่มีโอกาสแก่เลย ไม่ทำบุญไว้ตั้งแต่ตอนนั้นตายไป รอบุญ อย่างเดียว และแต่ละดวงจิต โอกาสมีเหมือนกันที่ไหน พยายามทำไว้ อย่ารอใครทำเลย ตอนนี้พี่ถึงพยายามทำทุกอย่างทีช่วยเหลือผู้อื่น เพราะรู้แล้วว่าเราต้องทำเองจึงจะได้บุญเต็มเม็ด เต็มหน่วย โชคดีที่พี่ได้รับเมตตา โอกาส ยิ่งต้องพยามยามเต็มที่

พระ
อ่อ...เข้าใจแล้วคะ

การที่ได้สนทนากับคนในโลกทิพย์ทำให้เราได้ความรู้ และทำความเข้าใจได้อีกเยอะทีเดียว เมื่อเพื่อนๆ อ่านแล้วก็ขอให้อย่าประมาทในชีวิต เร่งทำความดีกันเสียแต่ตอนนี้  จงทำบุญด้วยมือเราเอง ดีกว่ารอให้ผู้อื่นทำบุญส่งให้เรา นะคะ

เนื้อหา ภาพหน้าปกและภาพประกอบถ่ายภาพโดยJasmine

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์