จุดเริ่มต้น

ต่อไปมาเล่าทำไมถึงเป็นสายมู..

จากที่จำความได้เนอะ เรามีอะไรแปลกๆมาตั้งเเต่เด็กๆ ยายเคยบอกว่าตอนไปงานศพย่า ก็เห็นเราเเต่มองเมรุตอนที่เผามองขึ้นไปบนฟ้าแล้วบอกว่า "ย่าไปแล้ว ย่านกเล็กไปข้างบนแล้ว"(อันนี้จำไม่ได้หรอกยายเล่าให้ฟัง)

แต่ที่แน่ๆคือ "ผี" สร้างความลำบากใจกับผู้เขียนเป็นอย่างมากกกกก(ถึงมากที่สุด ก.ไก่ล้านตัว) เพราะตั้งเเต่เด็กๆ ตั้งแต่จำความได้ ถ้าไม่ฝันเห็นงูใหญ่ ก็จะฝันเเต่ว่าตัวเองอยู่ในสนามรบ กับลังรบอยู่ หรือไม่ก็ถูกคนโผกผ้านุ่งซิ่นแบบพม่าวิ่งไล่ตามพร้อมดาบในมือ วิ่งไล่กวดอย่างกับว่าไปไประเบิดบ้านมันมาราวอาฆาตกันมาแต่ชาติปางก่อน มิหน่ำซ้ำ ที่หนักเลยก็ถือ ถ้าฝันว่ารบหรือถูกไล่ล่า

"ถ้าเกิด" ได้แผลในความฝัน "ตื่นมา" มีแผลจริงจ้าาาาา!!!

อิเวงงงมันมาได้ไง๊!!!

ถ้าโดนดาบฟันแขนฟันขารึท้องในฝัน ตื่นมา คือมีรอยซิบๆเลยนะ ซิบเลือดอ่ะ เป็นทางเลย ถ้าหกล้ม หรือชนอะไรก็ตามในฝันตื่นมาก็คือเขียวจ้า เขียวปี๋เหมือนช้ำใน

จนพักหลังๆได้เข้าไปเว็บหนึ่ง Yantip ก็ได้เจอกับพี่ที่ชื่อนาถและพี่ๆคนอื่นๆ พวกพี่เขาก็สอนเราเรื่องการปฏิบัติ ได้พาไปเจอหลวงพ่อซึ่งปัจจุบันก็คือพระอาจารย์ขอเรานั้นแหละ

มีอยูวันนึง หลวงพ่อ ชาญ สุมังคโล เจ้าอาวาสวัดถ้ำพระธรรมมาสน์ (พระอาจารย์ของเราเอง)ท่านได้มากรุงเทพ ท่านโทรหาพี่นาถเเล้วถามว่าไอ้เด็กที่เป็นทหารเก่าอยู่ไหน ท่านอยากเจอ
(อันนี้พี่นาถมาเล่าให้เราฟังที่หลังนะ) ซึ่งตอนนั้นเรากำลังเรียนอยู่จ้า เรียนอยู่คาบอาจารย์เอกธิดา จำได้ว่าขอลากลางห้องเลย

เราบอกอาจารย์เอกธิดาว่า "อาจารย์ค่ะหนูขอลานะคะวันนี้ หลวงพ่อเรียกตัวพบด่วนค่ะ"

555555555+ ซึ่งเราพึ่งเข้าห้องมานั่งรอเรียนได้ไม่ถึง10นาทีเลยมั้ง อาจารย์แกก็ตกใจแล้วโบกมือปัดๆว่าเออๆไปเหอะ เราก็รีบซิ่งแท๊กซี่ไปเลยจ้า เจอพี่นาถกับหลวงพ่อครั้งแรกที่วัดสังฆฑาน จ.นนทบุรี

คุณขาาาา เจอพระแต่เหงื่อแตกพลั่กๆเหมือนพึ่งขึ้นมาจากสระน้ำ เหงื่อนี้ชุ่มเลยจ๊ะแม่ ใจเต้นรัวเป็นกลองศึกเลย เหมือนเหนื่อยมาก แต่คือ ก็ไม่ได้เหนื่อยนะ แถมวันนั้นอากาศดีด้วยอากาศเย็น มันไม่ควรที่จะเหงื่อแตกอ่ะ ตอนนั้นเรายังคิดเล่นๆนะ....กูคนรึผีวะเจอพระเเล้วเหงื่อแตกเข้าวัดแล้วปวดหัว TT.TT

จนพี่นาถถามว่า เรามีอาการนี้ๆใช่ไหม เขาก็บอกว่าเรารับพลังงาน(อะไรสักอย่าง) ไม่ทัน ก็ได้คุยกับหลวงพ่อกับพี่นาถเเล้วก็ลุงลูกตาลแฟนพี่นาถ อยู่พักใหญ่ หลวงพ่อท่านเมตตาบอกการอยู่กับสิ่งพวกนี้ให้ เพราะเราเป็นคนที่มี "จิตเก่า" แรงมาก ผูกพันกับอดีตชาติมาก เหมือนเครื่องรับสัญญาณ(คำนี้มีอีกคนที่พูดกับเราคืออ.ฟ้าลิขิต) อดีตเคยเป็นทหารของพระนเรศวรและพระเจ้าตากสิน ฆ่าเขาไว้มากมายเขาถึงได้ตามทวง ให้หมั่นสวดมนต์แผ่เมตตา และถ้าเป็นไปได้ให้ไปกรวดน้ำที่แดนยุทธหัตถี แถมทิ้งท้ายว่า "อนาคตต้องเป็นครูบาอาจารย์ช่วยคน"

...และข้อมูลอีกมากมายกายกองนี้ในขณะนั้บอกเลยว่า...ชนิสรในตอนนั้นรับข้อมูลไม่ทัน เยอะมาก งงมากมึนมากแม่ แล้วหลวงพ่อท่านก็เมตตาให้พระผงจำนวนหนึ่ง กับชายผ้าเหลืองของท่านที่ปลุกเสกสดๆตรงนั้นเลยมาให้เราและก็ผ้ายันต์ท้าวเวสสุวรรณมาให้เราไปติดหน้าบ้าน(เรานี้ได้มาปั้บกลับบ้านคือไปเอาเข้ากรอบให้พ่อเจาะรูหน้าประตูบ้านเลยจ้า อัญเชิญไว้หน้าบ้านเลย) เพราะบ้านเราเดิมที่เป็นที่ที่มีคนเอาศพเด็กมาทิ้งผีเลยเยอะ (แถวนั้นเดิมที่ก็รกอ่ะก่อนจะมาเป็นหมู่บ้าน)

เเต่เชื่อป่ะ หลังจากที่เราเอายันต์ท้าวเวสสุวรรณไปติดหน้าบ้านแล้วจุดธูปบอกท่านแล้ว กับมาชายผ้าเหลืองิดข้อมือ ไอ้อาการที่เคยโดนลังควานก็ไม่มีมาอีกเลย นอนหลับสนิทขึ้นมาก...จากที่นอนไม่เคยหลับสนิทมาหลายสิบปี

แล้วเราก็เริ่มสวดมนต์และเเผ่เมตตา ตามที่หลวงพ่อบอก (พี่นาถหาบทสวดมนต์มาให้) หลังจากนั้นไอ้อาการฝันร้ายวิ่งหนีกองทัพผีพม่าก็ไม่มีอีกเลย หลับสนิท

ชีวิตโคตรดียยยยยยยยยยยย์!!!

(แต่ถ้าจะมีมาไล่กวนในฝันอีกก็จะเป็นช่วงที่เราห่างสวดมนต์นั้นละ...ก็บางวันมันเหนื่อยอ่ะ ผีควรเข้าใจสิเรียนมหาลัยเหนื่อยนะเว้ย 😑 )

แต่ก็นะ ยิ่งเราเร่งปฏิบัติ ก็ยิ่งได้อะไรๆพิเศษมาเพิ่ม มันเหมือนไปกระตุ้นของเดิม แต่อันน้นช่างมันถือว่าเป็นของแถมดีๆ 555555+

เราก็เลยกลายเป็นสายมูเพราะด้วยความจำเป็นนั้นแหละ ทุกวันนี้ก็ช่วยคนตามโอกาศ ดูไพ่หพรหมญาณบ้าง ทำนี้นั้นบ้าง ... แต่ก็นะ...นิสัยคือชอบอู้ บางทีก็เลือก ติสแตก พอไม่ช่วยก็ป่วยบ้างปวดัวบ้างแต่ก็...นั้นละฮ่ะ..ถ้าไม่ทำก็คือไม่ทำ =_=^ (ดูดื้อไหม)

กลายเป็นว่าทุกวันนี้ เพื่อน หรือคนรอบตัวมีอะไร แปลกๆ เหนือธรรมชาติ ทักหาเราก่อนเลยจ้า (นี้ทำงานธุรการนะไม่ใช้แม่หมอ🤣🤣🤣🤣)