ชวนลูกมา...เล่นซ่อนหากันเถอะ

(เครดิตภาพโดยผู้เขียน)

ใกล้ปิดเทอมเข้าไปทุกที แถมวิกฤติโควิด 19 มาเพิ่มเติมอีกจนไม่อยากพาลูกออกไปเที่ยวเล่นนอกบ้าน วันนี้แม่กุ้งเลยมาขอชวนมนุษย์แม่ ผู้ต้องปักหลังเลี้ยงลูกอายุ 2-4 ขวบอยู่บ้าน มาหากิจกรรมชวนลูกเล่นแก้เบื่อกัน นั่นก็คือ "ซ่อนหา" หรือเรียกแบบบ้าน ๆ ว่า " โป้งแปะ " หรือ "จ๊ะเอ๋" ซึ่งก็เล่นกันมาตั้งแต่สมัยคุณแม่ยังเด็ก จนเดี๋ยวนี้ยังฮิตติดเทรนอยู่อย่างไม่สนยุคสมัย เล่นกันตั้งแต่ลูกเริ่มนั่งได้จนลูกวิ่งไปไวกว่าลิง ยันลูกเรียน ป.5 ก็ยังคงเห็นเล่นกันอยู่ เพียงแต่อายุขนาดนั้นคงอยากเล่นกับเพื่อน ๆ มากกว่าเล่นกับแม่แล้ว

(เครดิตภาพโดยผู้เขียน)

ดึงฉากกลับมา ณ เวลาลูก 2-4 ขวบนี่ดีกว่า เด็กวัย 2+ สมองจะพัฒนาเพื่อเรียนรู้เรื่อง "การคงอยู่ของสิ่งของต่าง ๆ " (Object permanence) เช่น พอแม่ไปแอบแล้วโผล่มาจ๊ะเอ๋ ลูกจะเรียนรู้ว่า แม่จากไปชั่วคราว เดี๋ยวแม่ก็โผล่มา ต่อมาพออายุมากขึ้น ลูกจะสนุกมากขึ้นกับการสลับบทบาท ของการเป็นคนซ่อน และเป็นคนหา คุณแม่ต้องกำหนดขอบเขตการซ่อนให้แน่ชัด เช่นระบุไปเลยว่าให้ซ่อนในห้อง ซ่อนในบ้าน ให้ซ่อนเฉพาะในสวน เพื่อสะดวกในการดูแลความปลอดภัย และจำกัดวงการหาให้ไม่ยากจนเกินไป

5. ฝึกลูกให้ช่างสังเกต หูไวตาไว แม่แอบหลังม่าน แม่แอบใต้เตียง แม่แอบในโอ่ง ( อันนี้กุ้งปีนลงไปแอบจริงนะ ร้อนแทบเป็นลม ฮ่าฮ่าฮ่า) ลูกจะได้ฝึกสังเกตว่ามีอะไรต่างจากปกติ เช่นประตูตู้แง้มๆ อยู่ไม่ปิดสนิทเหมือนปกติ อะไรแบบนี้

6.ลูกได้ฝึกความรอบคอบในการซ่อน อันนี้ อัพเลเวลขึ้นตามอายุลูก ลูกสาวกุ้ง 3.5 ขวบ ถนัดซ่อนในผ้าห่มมาก ก.ไก่ล้านตัว จากที่เคยเอาผ้าคลุมเฉย ๆ ตอนนี้นางจะมีวิธีทำตัวงอ ๆ เลียนแบบกองผ้า แบบกองผ้าห่มไม่ได้พับอะไรแบบนี้ด้วย

7. ฝึกความเป็นนักกีฬา รู้แพ้รู้ชนะ รู้จักผลัดกันเล่นผลัดกันซ่อน ผลัดกันหา สิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องที่สามารถปลูกฝังให้ลูกได้ในการเล่นง่าย ๆ ที่เล่นกันได้ในครอบครัวนี้

(เครดิตภาพโดยผู้เขียน)

แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญที่สุดในการชวนลูกเล่น ก็คือ คุณแม่ต้องเล่นกับลูก เล่นตามความต้องการของลูกโดยอิสระ แค่เพียงเราคอยดูแลความเรียบร้อย ความปลอดภัยให้กับลูก ปล่อยให้ลูกได้ฝึกหัด ได้ทดลอง เจ็บได้ เปื้อนได้ ได้เรียนรู้ที่จะเติบโตอย่างที่ลูกอยากจะเป็น

ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการเล่นกับลูกนะคะ