ชีวิตของเด็กริมคลอง

 เสียงไก่ขันปะทะกับเสียงของเรือวิ่งในยามเช้าคือเสียงนาฬิกาปลุกอย่างดีสำหรับเด็กริมคลองอย่างเช่นดิฉัน ย้อนไปสมัยเด็ก ๆ ก่อนไปโรงเรียนทุก ๆ เช้าดิฉันจะต้องถือตะกร้าใหญ่ ๆ 1 ใบเพื่อไปใส่ไข่เป็ดที่อยู่ในเล้าบริเวณริมคลอง บางวันได้หลาย 10 ใบบางวันก็ได้แค่ 4-5 ใบค่ะ ไข่ซึ่งเป็นอาหารหลัก ๆ ประจำบ้านของดิฉันเลยไม่ว่าจะเป็น ไข่เจียว,ไข่ดาว,ไข่ตุ๋น,ไข่น้ำและไข่ลูกเขยเป็นต้น

หลังจากเก็บไข่เป็ดเสร็จแล้วดิฉันจะต้องมานั่งมองคุณพ่ออยู่ริมคลองหน้าบ้าน คุณพ่อจะต้องมาเหวี่ยงแหหาปลาก่อนไปทำงานทุกครั้ง แสงแดดเริ่มสาดส่องเข้ามาเรื่อย ๆ ฝูงปลาก็ออกมาเล่นน้ำกันเป็นจำนวนมากขึ้น แสงแดดกระทบบนผิวน้ำจนเห็นตัวปลาได้อย่างชัดเจน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นปลานิล,ปลาสลิดและปลาตะเพียนค่ะ คุณพ่อเล็งแล้วเล็งอีกพอได้จังหวะก็เหวี่ยงแหเข้าตรงฝูงปลาพอดี เมื่อคุณพ่อลงไปงมแหขึ้นมาดิฉันกับน้องชายก็ร้องเฮกันจนดังลั่นเพราะมีปลานิลติดขึ้นมาเป็นจำนวนมากเลยทีเดียว คุณแม่เดินเข้ามาดูพลางก็พูดว่า “เอาล่ะเย็นนี้กินปลานึ่งก็แล้วกันนะ”

หลังกลับมาจากโรงเรียนดิฉันก็จะชอบชวนน้องชายลงเล่นน้ำคลองเป็นประจำ บางวันเล่นนานจัดจนเกือบโดนไม้เรียวจากคุณแม่เลยละค่ะ ของเล่นที่สนุกสนานที่สุดของดิฉันนั้นก็คือผักตบชวา เพราะว่าเราสามารถนำมีดมากรีดที่ใบให้ออกเป็นเส้นเล็ก ๆ ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นเส้นผมเหมือนการเล่นผมตุ๊กตาของเด็ก ๆ  ในสมัยใหม่นั้นเองค่ะ

ชีวิตของเด็กริมคลองของดิฉัน เป็นชีวิตที่มีความสุขมากค่ะ ดิฉันไม่จำเป็นต้องมีของเล่นและของใช้แพง ๆ แต่ก็มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่น ๆ ได้  ดิฉันดีใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกหลานชาวบ้านริมคลองที่สุดเลยค่ะ

ภาพโดยผู้เขียน