อื่นๆ
ชีวิตไหวพลิก แชร์ประสบการณ์ชีวิว
คุณเชื่อเรื่อง Butterfly Effect ไหม? เพียงแรงกระพือปีกของผีเสื้ออาจสั่นไหวโลกทั้งใบ และการพลิกหนังสือหนึ่งหน้าเพื่ออ่านตัวอักษรไม่กี่บรรทัด ก็อาจเปลี่ยนแปลงทั้งชีวิตให้พลิกผัน
มันเกิดขึ้นแล้ว...กับชีวิตของฉัน
เวลาที่ใครต่อใครตั้งคำถาม มีความสุขและพอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่นี่หรือไม่? ฉันตอบได้อย่างไม่ลังเลว่า ‘ใช่’ แม้ในสายตาคนอื่นชีวิตที่ฉันเลือกเป็นอยู่ อาจไม่ได้เลิศเลอแต่มันก็พอเพียงแล้วสำหรับลมหายใจเล็ก ๆ อย่างฉัน เพราะหากมองลึกลงไปในอดีตที่ผ่านมา ‘ฉัน ‘อาจไม่ได้เป็น 'ฉัน' ใน 'วันนี้' ถ้า 'วันนั้น' ฉันไม่เคยอ่านนวนิยายเรื่องหนึ่งของ ‘ประภัสสร เสวิกุล’
ชีวิตในวัยเด็กมักขลุกอยู่ในห้องสมุด แต่ไม่ใช่เพราะความหลงใหลในตัวอักษร แต่เพราะถูกคุณครูใช้ให้คอยจัดเก็บหนังสือ ฉันมักสงสัยเสมอว่าทำไมหนังสือดี ๆ มักถูกเก็บในตู้กระจกสวยงามใส่กลอนอย่างดีเช่นนั้น มันจะถูกหยิบออกมาได้ ก็ต่อเมื่อโรงเรียนมีกิจกรรมใหญ่ ๆ แต่ในฐานะที่ตัวเองเป็น ‘เจ้าหน้าที่ห้องสมุด’ จึงได้เปิดดูรูปสวย ๆ ในแต่ละหน้าของหนังสือเล่มหนาเหล่านั้นเสมอ เมื่อเข้าเรียนในชั้นมัธยมต้น ฉันรู้โชคชะตาของตัวเองแล้วว่าจะได้ร่ำเรียนแค่ชั้น ม.3 กิจการของทางบ้านไม่ค่อยสู้ดีนัก พี่ชายจำต้องออกจากโรงเรียนมาช่วยงานที่บ้าน และฉันก็คงต้องทำเช่นนั้นเหมือนกัน
Advertisement
Advertisement
ในขณะที่เพื่อน ๆ พูดคุยถึงหนทางในการศึกษา เพื่อไปสู่ความฝันในอนาคต แต่สำหรับฉันมันคือความว่างเปล่า และเริ่มกลายเป็นคนแปลกแยกทีละน้อย…ละน้อย ฉันยังขลุกอยู่ในห้องสมุดของโรงเรียนเหมือนที่หลบภัย พลิกหน้ากระดาษในหนังสือไปเรื่อยๆ อย่างไม่ใส่ใจ แต่รู้สึกเหมือนตัวเองคล้ายตัวหนอนที่กำลังกัดกินใบไม้ให้เต็มอิ่ม ก่อนที่จะกลายร่างเป็นดักแด้ และมองเห็นอนาคตตัวเองเป็นแค่สาวโรงงานเท่านั้น แต่ในวันหนึ่งเพื่อนสนิทถือหนังสือชื่อแปลกติดมือมาที่โรงเรียน ฉันถามเพื่อนว่าหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องราวยังไง แต่เพื่อนกลับตอบว่า “ไม่รู้ ของพี่หยิบติดมือมาถือให้มันเท่ ๆ ไปอย่างนั้น ถ้าอยากรู้ก็เอาไปอ่านสิ”
‘ชี้ค’ จึงกลายเป็นนวนิยายเล่มแรกที่อ่าน และดึงฉันให้จมดิ่งไปกับดินแดนของทะเลทราย ความเป็นลูกผู้ชายเบดูอินที่ต้องฝ่าฟันมรสุมชีวิต ทำให้ฉันทึ่งและรู้สึกเหมือนสัมผัสสายลมที่หอบเม็ดทรายมาปะทะใบหน้า ยามพลิกอ่านเรื่องราวในหนังสือ เมื่อจบเล่มนี้ฉันไม่ลังเลที่จะแสวงหาหนังสือเล่มอื่นของ ‘ประภัสสร เสวิกุล’ มาอ่านอีกซึ่งตอนนั้นฉันเรียนจบ ม.3 แล้วและไม่ได้เรียนต่อ การอ่านหนังสือเป็นสิ่งเดียวที่ยึดเหนียวจิตใจ จนกระทั่งได้อ่านเรื่องราวของ ‘ล่องจุ๊น’ ใน ‘ขอหมอนใบนั้นที่เธอฝันยามหนุน’ แล้วชีวิตฉันก็เปลี่ยนไป มันเปลี่ยนแปลงเหมือนการพลิกหน้ากระดาษ เพียงแค่ในย่อช่วงหนึ่งของชีวิต ‘ล่องจุ๊น’ ต้องไปเรียนในระบบการศึกษานอกโรงเรียนหรือ กศน. เขาทำให้ฉันก็รู้ว่าชีวิตของฉันมีทางให้เลือกเดินอีกเส้นทางหนึ่ง และนั่นเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิต
Advertisement
Advertisement
ทฤษฏี “บัตเตอร์ฟลายเอฟเฟ็กต์” (Butterfly Effect) คือ การแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เล็กในระดับจุลภาค จะส่งผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ต่อระดับมหาภาค
เพียงเรื่องราวของตัวละครที่ใฝ่ดี ก็ชี้นำเส้นทางเดินให้กับชีวิตคนได้ จากคนที่คิดว่าตัวเองไม่มีวันได้เรียนหนังสือต่อ กลับแสวงหาดิ้นรนจนเรียนจบมัธยมปลายได้ แม้ต้องใช้เวลาถึง ๔ ปีก็ตาม แต่มันก็ทำให้ดักแด้อย่างฉัน ได้ค่อย ๆ คืบคลานออกจากรังของตัวเอง
ในแต่ละจังหวะก้าวเดินของชีวิต ฉันมีหนังสือเป็นเพื่อนในทุกสภาวะ วรรณกรรมแต่ละเล่มสะท้อนความคิดของผู้แต่งในสังคมที่เป็นไป ทุกถ้อยคำของอรสม สุทธิสาคร, วรพจน์ พันธุ์พงศ์, วีระศักดิ์ จันทร์ส่องแสง ผ่านงานสารคดีต่าง ๆ ทำให้ได้เห็นมุมมองชีวิตที่หลากหลายยิ่งขึ้น และบ่อยครั้งที่ได้ท่องเที่ยวผ่านเรื่องราวที่เรียบเรียงผ่าน อัลฟาและโรมิโอ, เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย ฯลฯ รวมทั้งการเดินทางภายในจิตใจ ‘เดินสู่อิสรภาพ’ ก็ทำให้เข้าใจตนเองมากขึ้น แต่ละเล่มแต่ละเรื่องราวสอนให้เข้าใจชีวิตมากยิ่งกว่ามาก ในจังหวะชีวิตที่พอดี หนังสือคือมิตรแท้ที่แม้ไม่ส่งเสียงแต่รับรู้ด้วยจิตใจ
Advertisement
Advertisement
ถ้าในวันนั้นฉันไม่ได้พลิกหน้ากระดาษอ่านหนังสือ...ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร? จะพลิกเปลี่ยนไปเป็นรูปแบบใด แต่คำตอบเดียวที่ฉันรู้... ‘ฉัน คงไม่อาจได้เป็น ฉัน ในวันนี้’
- เครดิตภาพ : ภาพปก
- เรื่อง / ภาพประกอบบทความทั้งหมดโดย : พิณประภา ขันธวุธ
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ความคิดเห็น