น้ำพริกกะปิ ความรักละลายน้ำ

กิน...ทิ้ง...กินต่อไป....ทิ้ง....กิน....

คิดต่อไปคงไม่มีวันจบสิ้น ฉันเลยเดินออกไป ที่ระเบียงห้อง วันหยุดยาวแบบนี้ถนนช่างโล่งดีจัง ลมร้อนพัดมาปะทะหน้า ไม่ไหวกลับเข้าไปในห้องดีกว่า

ฉันรวบไข่ชะอม และมะเขือยาวชุบไข่ทอดแผ่นแบนๆ ด้านๆ แถมอมน้ำมันลงถังขยะ ส่วนปลาทูทอดขนาดกลางที่ตอนนี้เนื้อเริ่มแข็งแล้ว เก็บเข้าช่อง  freeze ไว้ดีกว่า เผื่อจะเอามาทำข้าวผัดได้อีกสักมื้อ ส่วนน้ำพริกกะปิฉันเททิ้งอย่างไม่ลังเล

คิดแล้วแค้นใจนัก หมดเงินไปเกือบๆ 200 บาท กับอาหารมื้อนี้ นี้ถ้าอยู่บ้านแค่อ้อนย่านะ เดี๋ยวเย็นก็ได้กินละหละ

ย่าฉันตำน้ำพริกกะปิอร่อยทีสุดในโลก นางใช้กะปิชั้นดี มาห่อใบตองปิ้งไฟให้หอม เอามาตำกับกระเทียม จนเข้ากัน ใส่พริกขี้หนูสวน ใส่มะเขือพวงลูกน้อยๆ ตำตำพอพริกแตกส่งกลิ่นหอม จึงปรุงรสด้วย น้ำตาลปี๊บ น้ำตาลทราย เกลือ (เอาแค่ชูรสเพราะกะปิเค็มอยู่แล้ว) น้ำมะนาว เอาที่ตำพริก บิ้ๆ คนๆ จนน้ำตาลละลาย ชิมรสตามใจชอบ เพราะแต่ละคนชอบรสที่แตกต่าง อย่างฉับชอบเปรี้ยว หวาน เผ็ด ซ่อนเค็ม บางคนไม่ชอบหวานเลย บางคนต้องเปรี้ยวแต่ไม่หวาน อะไรอย่างนี้ ย่าฉันตำแยกให้ลูก หลาน แต่ละเลยคร่าาาา เราจะมีน้ำพริกส่วนตัว ตามรสที่เราชอบเลยหละ

อีกอัน ที่ขาดไม่ได้คือชะอมชุบไข่ทอด ที่บ้านเรายังมีมะเขือยาวชุบไข่ทอดด้วย ถั่วฝักยาวก็ได้ อร่อยไปอีกแบบ

และสุดท้าย พวก "ผักตีน้ำมัน" ไม่รู้ซิ บ้านเราเรียกแบบนี้ เราเอาผักตามฤูดกาลที่พอหาได้ เช่น ผักกระเฉด ดอกโสน หรือ ดอกขจร ล้างสะอาด แช่น้ำไว้ ตั้งกะทะน้ำใส่น้ำมัน รอจนร้อน บุกกระเทียมใส่ลงไป เจียวกระเทียมให้หอม แล้วสงผักโยนลงไปในกระทะ ตามด้วยน้ำปลา เหยาะน้ำมันหอยนิด โปรยน้ำตาลหน่อย (อย่ามาก) กระดกกะทะสัก 2-3 ที เทใส่จานทานร้อนๆ ผักจะกรอบ อร่อยเป็นที่สุด

เตรียมเสร็จ บ้านเราจะระดมพล มานั่งล้อมวง อันนี้ถ้าจะให้ได้บรรยากาศต้องนั่งกับพื้นนะ นั่งกินบนโต๊ะเนี่ย ความอร่อยจะหายไป ตอนฉันเด็กๆ เราจะปาร์ตี้น้ำพริกแบบนี้กันบ่อย เป็นช่วงเวลาที่ดี ป้าๆ ลุงๆ ผลัดกันแกะปลาทูให้ย่า ให้หลานๆคนโน้น คนนี้ หลานๆเถียงกันบ้างเพราะแย่งปลาทูชิ้นโตๆกัน บางคู่แย่งกันกินหางปลา ส่วนฉันที่ชอบที่สุดคือปากปลามันกรอบมาก และตาปลาทูที่มันมากๆ คุณต้องลอง ดเด็กๆเราจะโดนชี้ชวนกึ่งบังคับให้ลองกินผักโน้น ผักนี้ โดนบ่นบ้าง ไรบ้าง หัวเราาะในวงข้าวบ้าง ร้องไห้กันบ้าง แต่วงข้าวน้ำพริกกะปิของบ้านเราอบอวลไปด้วยความอบอุ่น ความรัก บรรยากาศแบบนั้นมันประทับในความทรงจำที่ดีของฉัน ฉันไม่เคยลืม แต่พอเราค่อยๆโตกันขึ้น คนโน้นไปเรียน ไปทำงาน อยู่กันไม่ครบ ก็เทศกาลหละที่จะจัดกันที ปีใหม่ปีนี้ ที่บ้านคงขาดฉัน และพี่ลูกป้าอีก 2 คน จริงๆฉันไม่ชอบไปไหนตอนเทศกาล เพราะคนเยอะ จอแจ เบียดเสียด ไม่ชอบ แต่เอาจริงๆ ฉันจะเก็บเงินไว้ออกโทรศัพท์ใหม่สักเครื่อง

แต่เอ....ย่าจะตำน้ำพริกไหมหนอ ทำไมอยู่ๆก็รู้สึกจุกๆ ที่คอ จุกๆที่อก นี่ฉันอยากกินน้ำพริกฯมากขนาดนี้เลยหรือ เหลือบมองนาฬิกา ยังทันที่จะเก็บของ รถโล่งๆแบบนี้ คงใช้เวลาไม่นานที่จะไปถึงบ้าน ยังเหลือวันหยุดอีก 3 วัน โทรชวนพี่ได้กันกัน ให้พร้อมหน้า อ้อ ไม่ลืม line บอกย่า ขอน้ำพริก เปรียว หวาน เผ็ด สักถ้วยนะคะ ...

ขอบคุณภาพจาก Pinterest และอินเตอร์เน็ต