อื่นๆ
ประสบการณ์ขนหัวลุก...ห้องนาฏศิลป์
คนส่วนใหญ่จะทราบกันดีกว่า ห้องนาฏศิลป์จะเป็นห้องที่ค่อนข้างเป็นห้องที่ค่อนข้างมีความขลังมาก ใครที่ลบหลู่หรือไม่เชื่อโดนดีมากันนักต่อนัก ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องเล่าของผมครั้งนี้ เป็นเรื่องเล่าความสยองที่เพื่อนของผมเจอมากับตัว โดยเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง โดยในวันนั้นเพื่อนของผมต้องนอนค้างคืนอยู่ในโรงเรียนเนื่องจากมีกิจกรรมที่ต้องทำ เพื่อเก็บชั่วโมงให้ผ่านกิจกรรม หากใครไม่เข้าก็จะไม่สามารถผ่านขึ้นไปอีกระดับชั้นได้
หลังจากที่เพื่อนของผมทำกิจกรรมเพื่อเก็บชั่วโมงทั้งวันตั้งแต่เวลา 09.00 - 19.30 น. โดยกิจกรรมในวันนั้นเป็นกิจกรรมที่ต้องใช้พลังงานค่อนข้างเยอะ เพื่อนของผมจึงค่อนข้างล้ามาก ซึ่งตอนนั้นเวลาประมาณ 18.30 ยังเหลืออีก 1 ชั่วโมงที่ยังต้องทำ ด้วยความเหนื่อยเพื่อนผมจึงชวนเพื่อนอีกคนหนีเข้าไปหลบในห้องนาฏศิลป์ เพื่อรอให้ครบเวลาแล้วจึงค่อยเดินออกไปรวมกับเพื่อน ๆ อีกทั้งห้องนาฏศิลป์นั้นอยู่ในอาคารที่ค่อนข้างลึก คิดว่าคงไม่มีใครเดินเข้ามาเจอว่าเพื่อนพบแอบหนีกิจกรรมได้ ห้องนาฏศิลป์จึงถือเป็นช้อยส์ที่ดีที่สุด
Advertisement
Advertisement
เมื่อเข้าไปในห้องนาฏศิลป์เพื่อนของผมทั้ง 2 คนจึงนั่งเล่นนอนเล่นในห้อง เนื่องด้วยความเหนื่อยจึงเผลอหลับไปทั้ง 2 คน นอนไปนานมากประมาณเกือบ 1 ชั่วโมง เมื่อรู้สึกตัวและตื่นขึ้นมาจึงดูเวลาซึ่งเวลาตอนนั้นเนี่ยก็ 19.30 น. แล้ว ทั้งสองคนจึงลุกเพื่อจะเดินออกจากห้องนาฏศิลป์ เพื่อที่จะไปรวมกับเพื่อน ๆ แต่เมื่อเปิดประตูกลับเปิดประตูไม่ได้ เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่าความรู้สึกตอนดึงประตูในตอนนั้น ความรู้สึกมันเหมือนกับประตูห้องไม่ได้ล็อกไว้ แต่กลับรู้สึกเหมือนมีคนพยายามดันประตูไม่ให้ออกไป เพื่อนของผมพยายามดันโดยใช้แรงที่มีอยู่มากที่สุดแต่ก็ไม่สามารถเปิดได้
ความน่ากลัวเริ่มทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อสักพักเสียงดนตรีไทยก็เริ่มดังขึ้นจากภายในห้อง เพื่อนคงผมคิดอยู่ในใจว่าต้องเจอดีแน่ ๆ เลยไม่คิดที่จะหันหลังกลับไป ในตอนนั้นดนตรีไทยยังคงเล่นต่อไป ทั้งที่ไม่มีใครอยู่ในห้องและเริ่มมีเสียงคนเดียวจากมุมขวาของห้อง เสียงย่ำเท้าเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนมีคนกำลังเดินอยู่ ดังมาจนใกล้กับเพื่อนสองคนของผมที่ยืนอยู่หน้าประตู เพื่อนของผมคนหนึ่งถึงแม้ว่าจะกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะหันหลัง แต่ด้วยความสงสัยและอยากรู้จึงหันไปภาพที่เห็นคือเห็นเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ชุดนางรำ กำลังรำไปตามจังหวะดนตรีไทยที่เล่นอยู่ ความน่ากลัวกว่านั้นคือดวงตาของเธอแดงมากเหมือนกับสีเลือด
Advertisement
Advertisement
เพื่อนของผมคนนั้นตกใจมากจนฉี่ราดออกมา ด้วยความกลัวของเพื่อนไม่มีแรงถึงขั้นที่จะขยับขาหรือหันหัวหนีได้เลย เพื่อนของผมคนนั้นเสียสติจนเป็นลมล้มทับกองฉี่ไปเลย ส่วนเพื่อนอีกคนด้วยความตกใจจึงร้องเสียงดังออกมา จนยามที่กำลังเดินตรวจตามอาคารของโรงเรียนได้ยิน จึงรีบเดินเข้ามาช่วยเปิดประตูและเพื่อนที่หมดสติไป เพื่อนของผมที่มีสติในตอนนั้นจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง เรื่องราวดังกล่าวถือเป็นเรื่องราวที่เล่ากันสู่รุ่นต่อรุ่นในโรงเรียนเลยก็ว่าได้ในตอนนั้น ซึ่งจะเป็นเหตุการณ์ที่เพื่อนของผมไม่มีวันลืมแน่ ๆ
ขอบคุณภาพจาก
https://pxhere.com/th/photo/977878
ความคิดเห็น
