อื่นๆ
ประสบการณ์ขนหัวลุก “ ใครทำอาหารตอนตี 3”
คุณหลายๆคนมีใครเจอประสบการณ์ขนหัวลุกแบบแปลกๆกันไหมคะ แต่เราไม่ได้คอนเฟิร์มนะคะว่าจะเป็นอะไรที่น่ากลัวสำหรับทุกคนแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราพบเจอมาด้วยประสบการณ์ของตัวเองซึ่งเรากลัวมากๆ เราก็อยากจะมาแชร์ให้หลายๆคนได้รู้ซึ่งเป็นอะไรที่บังเอิญมากเพราะเรากับเพื่อนอยู่ห้องข้างกันแล้วเจอเรื่องเหมือนกัน แบบเดียวกัน เวลาใกล้เคียงกันจนตัวเราเองอยู่คนเดียวยากมากๆเลย ไปดูค่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง
ประสบการณ์ขนหัวลุก “ ใครทำอาหารตอนตี 3”
เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนสนิทเช่าที่หักแห่งหนึ่ง เป็นหอที่อยู่ซอนตัน เรากับเพื่อนเราอยู่ห้องข้างๆกันติดกันเลย มีคืนหนึ่งเรานอนปกติตื่นเช้าขึ้นมาเพื่อนมาหาเราแล้วถามกับเราว่าเมื่อคืนตอนจะตีสามได้ยินเสียงใครทำอะไรที่บ้านฝั่งตรงข้ามหรือเปล่า เราก็บอกเพื่อนว่า ไม่นะ เรานอนหลับสบายดี แต่เพื่อนพาเราเข้าไปห้องเพื่อนแล้วเล่าให้เราฟังว่า เพื่อนทำงานดึกเมื่อคืนนี้พอจะนอนก็เกือบตีสามแล้วพอดีบ้านฝั่งตรงข้ามก็ปิดไฟหมดแล้วเหลือห้องเพื่อนอยู่ห้องเดียวที่ยังไม่นอนแล้วเพื่อนก็ปิดไฟนอนแต่บังเอิญว่าได้ยินเสีงอะไรบางอย่างมาจากฝั่งตรงข้าม โครง เครง แครง !!! เสียงเหมือนคนผัดอะไรสักอย่างในกระทะแต่ได้ยินแค่เสียงทัพพีและเสียงกระทะที่กระทบกัน ไม่ได้ยินเสียงของอาหารเลยแถมที่สำคัญเพื่อนโทรหาเราแต่โทรไม่ติด โทรหาใครก็ไม่ติดเลยจึงทำได้แค่นอนร้องไห้ เพราะเพื่อนลุกขึ้นมาดูทางผ้าม่านและมองไปบ้านฝั่งตรงข้ามและรอบๆทั้งหมดเป็นสีดำเพราะปิดไฟพักผ่อนหมดแล้ว คืนนั้นเพื่อนไม่ได้นอนจนถึงเช้าวันนี้แล้วเพื่อนก็ขอให้คืนนี้เราไปนอนเป็นเพื่อนที่ห้องได้ไหมเราก็เลยรับปากไป แต่คืนที่เราไปนอนกับเพื่อนเพื่อนชวนเราว่า ลองดูไหมคืนนี้เราอยู่กันสองคนถึงเวลาตีสามแล้วจะมีอะไรเกิดขึ้นไหม แต่พอเวลาผ่านไปทั้งคืนก็ไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรแปลกเลยนะ แล้วหลังจากนั้นพอถึงวันหยุดเพื่อนก้เดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดส่วนตัวเรายังอยู่ที่หอแต่ซึ่งทั้งหอมีห้องประมาณ 7 ห้อง ซึ่งตอนนี้คนที่เหลือกลับบ้านหมดแล้ว แต่เราจะเคลียร์งานที่ได้รับมอบหมายให้เสร็จซึ่งช่วงมหาวิทยาลัยเราไม่ได้กลับบ้านบ่อย ในคืนที่ไม่มีใครอยู่เลยเราทำงานโดยที่ไม่ได้ดูเวลาเลยว่ามันดึกดื่นไปถึงไหนแล้วพอมารูตัวอีกทีคือเวลา 02.47 นาทีเราจำได้แม่นมาก แล้วเราก็แบบว่า โห ดึกแล้วต้องนอนได้แล้วเพราะมีแค่เราที่เปิดไฟคนเดียวคนอื่นแบบเงียบหมดปิดไฟหมดแล้ว หลังจากนั้นเราก็จัดการปิดไฟ และนอน!!!!
Advertisement
Advertisement
แต่ว่านอนไม่ได้เลย ผ่านไปไม่ถึง 10 นาทีรู้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเรา เราได้ยินเสียงเหมือนมีดกระทบกับเขียงที่บ้านฝั่งตรงข้างดัง เหมือนเสียงหั่นหมูดัง ตึก ตึก ตึก แล้วหลังจากนั้นเสียงก็ดังถี่ขึ้นๆ ดัง ตึกๆตึกๆๆๆๆๆ ๆแล้วหยุด แล้วต่อด้วยเสียงคนกำลังสับหมูโดยใช้เขียงประมาณว่าปัก ปัก ปัก ปักๆๆๆๆๆๆ ดังไปอย่างต่อเนื่องแล้วค่อยๆหายไปแล้วหลังจากนั้นก็ล้ายเป็นเสียงกระทะ ซึ่งมันทำให้เรานึกถึงเรื่องที่เพื่อนเล่าให้ฟัง เราจึงรีบหยิบหูฟังและเปิดเพลงกลบเสียงนั้นแต่ไม่ได้ผล เสียงตะหลิวและเสียงกระทะยังกระทบกันให้คุณลองนึกภาพดูนะว่าเหมือนคนเอาตะหลิวมาเสียดสีกับกระทะให้มันเกิดเสียงเฉยๆนานแบบนั้นนับชั่วโมง ซึ่งหอที่เราอยู่เราอยู่ชั้นล่างห่างจากบ้านฝั่งตรงข้ามไม่ถึงสองร้อยเมตร แล้วในขณะที่เราเจอสถาณการณ์นี้อยู่เราทำตัวไม่ถูก มือเย็นมาก ห่มผ้าห่มสองชั้นทั้งที่ร้อนจนเหงื่อแตกไม่กล้าหันไปมองทางผ้าม่าน แลคลุมโปลงแต่นอนไม่หลับจนกระทั่งเช้า มันเป็นอะไรที่แย่มากๆเราไม่ได้หลอนนะไม่ได้แต่เรื่องด้วย มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆเรากลัวมาก เราไปเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังและขอให้มานอนเป็นเพื่อนเราหน่อยและพอเพื่อนมานอนด้วยมันก็ไม่มีเสียงอะไรเกิดขึ้นเลยนะ เชื่อไหมว่าขณะที่เรากำลังพิมพ์เรื่องราวประสบการณ์ครั้งนี้เราขนลุกตลอดเวลาเพราะเราจำได้ดีมากๆ แถมความสงสัยขของเรามันก็ไม่เคยหายไปเลยนะ เพราะว่าที่นี่เป็นซอยตัน บ้านตรงข้ามปิดไฟหมดตั้งแต่ช่วงห้าทุ่ม แล้วเสียงนั้นมันคือเสียงอะไรเราไม่สามารถที่จะหาคำตอบได้ แล้วพอเพื่อนที่เคยเจอเหตุการณ์เหมือนกันกลับมาจากที่บ้านต่างจังหวัดเราจึงเล่าทุกอย่างให้ฟัง แล้วเพื่อนก็ถามเรากลับมาว่า เธอเข้าใจความรู้สึกของเราแล้วใช่ไหมว่าการต้องเจอเรื่องเช่นนี้มันเป็นอย่าไร กลัวที่สุดแต่ต้องทนอยู่ในสถาณการณ์นั้นจนถึงเช้าของอีกวัน แล้วหลังจากเกิดเหตุการณ์ในวันนั้นเราก็ไปทำบุญไหว้พระ ให้อาหารปลา แล้วมันก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกที่หอพักแห่งนี้
Advertisement
Advertisement
ถึงแม้ว่าเราจะไม่สามารถพิสูจน์มันได้แต่เราก็ไม่ลบหลู่นะ เราไม่เคยเห็นก็จริงแต่ถ้าใครไม่ได้อยู่ในสถาณการณ์แบบเราก็คงไม่เข้าใจ แต่อยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังเท่านั้นเอง แต่เราก็ไม่กล้าถามนะว่าแถวที่เราอยู่มันมีเรื่องราวอะไรมาก่อนรึเปล่า เรากลัวว่าเราถามออกไปแล้วจะกลายเป็นเราเองที่รับไม่ได้หรือเปล่าแล้วหลังจากเหตุการณ์นี้มันก็ทำให้เรารู้นะว่าเพื่อนพร้อมจะฟังและอยู่ข้างเราในวันที่เรากลัวที่สุด หากไม่มีเพื่อนมาอยู่ด้วย มานอนเป็นเพื่อนเราคงนอนไม่ได้เลยจริงๆ และเราเก็บเรื่องนี้โดยไม่เล่าให้ใครฟังเลยก็จะทำให้เรากลัวอยู่คนเดียวทางที่ดี่หาที่ปรึกษาและช่วยกันจะดีที่สุดแต่เราก็ผ่านเรื่องนี้มาได้และเรียบจบแล้วแต่ยอมรับเลยว่าทุกครั้งที่เราได้เล่าออกไปเราจะกลัวทุกครั้งและเราจะจำได้ทุกอย่างที่เราได้สัมผัสในคืนนั้น
Advertisement
Advertisement
ขอขอบคุณรูปภาพทั้งหมดจาก pixabay.com
ภาพปก โดย Free-Photos ตกแต่งเพิ่มเติมจาก canva
ภาพประกอบ ภาพ1 โดย Inactive account – ID 12019 / ภาพ2 โดย MIH83 / ภาพ3 โดย TheDigitalArtist
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ความคิดเห็น
