ปรัชญากาแฟ บทที่ 2

เพราะอะไร เราถึงกลัวตาย

หากมีคนบอกว่า ความตายไม่ใช่เรื่องน่ากลัว

แต่หากเจ็บป่วยเรื้อรัง รุนแรง หรือติดเตียง เป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่า

ถ้าอย่างนั้น เราลองมาพูดถึงแง่มุมต่างๆ ด้านความตายกันบ้าง

ความตายที่ดี แม้นไม่มีสัญญาณล่วงหน้าบอก

ไม่ว่าจะเป็นการวูบ หรือหมดสติไปในทันที เป็นการจากไปที่รวดเร็ว

กะทันหัน ไม่ทันได้ตั้งตัว ถือว่าเจ็บปวดที่น้อยที่สุด ทรมานน้อยที่สุด

ปกติแล้ว คนเราเกิดมาก็ย่อมตาย ซึ่งเป็นความจริงที่เรามักแกล้งลืม

แต่เรากลับไม่เคยพร่าสอนกัน ภายในครอบครัวเลย

เนื่องจากการพูดถึงความตาย ไม่ใช่สิ่งน่ารื่นรมย์

เราถึงมักจะเลี่ยงที่จะพูดถึงเรื่องนี้อยู่ตลอด

ก็ในเมื่อไม่รู้ว่า เมื่อไหร่เราจะตาย

ดังนั้นควรทำพินัยกรรมไว้ อย่างน้อยปีละครั้ง

พอสิ้นปี ก็ค่อยมาปรับรายละเอียดต่างๆ

อย่างน้อยก็ยังทำให้คนข้างหลัง ไม่ต้องคอยวุ่นวาย

แต่ก็จะไปจบลงตรงที่การใส่อุปกรณ์ป้องกันการดึงสายออก

คือเหมือนกระบอกครอบมือ ใส่ไว้ทั้งสองข้าง ทำให้ไม่มีโอกาสจะดึงสายยางออก

หรือแม้แต่จะขยับมือไปเกาส่วนอื่นๆได้เลย

ถึงขั้นนี้ ใครยังอยากจะมีอายุยืนอยู่อีก

การเจ็บป่วย ในหลายๆโรค เป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ เกิดจากปัจจัยภายนอก

แต่ในหลายโรค กลับเกิดจากพฤติกรรม การไม่รู้จักควบคุมตนเอง โดยเฉพาะเรื่องการกิน

อาหารที่เรากินกัน นอกจากวัฒนธรรมแล้ว

ส่วนใหญ่กินกันตามค่านิยม การโน้มน้าว ชวนเชื่อ

ทางการตลาดทั้งนั้น อาหารที่ดีไม่จำเป็นต้องมีราคาแพงเสมอ

เผลอๆ ไข่ต้มสองใบ ยังได้คุณค่ามากกว่า อาหารจานละร้อย

ที่เกริ่นมาทั้งหมด แค่อยากจะชี้แจง

ความตาย ไม่ใช่เรื่องน่ากลัว

การเจ็บไข้ได้ป่วย ทั้งรุนแรง เรื้อรังจนติดเตียง ต่างหาก

ที่เราควรเป็นห่วง กังวล และน่ากลัว มากกว่า

Credit

ภาพหน้าปก โดย Karolina Grabowska จาก Pexels / ภาพถ่ายที่ 2 โดย Johannes Plenio จาก Pexels

ภาพถ่ายที่ 3 โดย Krivec Ales จาก Pexels / ภาพถ่ายที่ 4 โดย Paula Schmidt จาก Pexels

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !