ผีตาสิงห์ขี้เล่น

สมัยก่อนทางภาคอีสาน ความเจริญยังมาไม่ถึง ถนนหนทางก็จะเป็นดินสีแดง ๆ ดินทราย การเดินทาง ก็จะใช้เกวียนหรือบ้านไหนมีฐานะหน่อยก็ใช้รถยนต์ โรคภัยไข้เจ็บก็มีมาก การที่จะไปหาหมอในเมืองก็ลำบาก ระยะทางไกลมาก ๆ ชาวบ้านก็จะใช้สมุนไพรรักษาบรรเทาอาการกันไป และมีชาวบ้านคนหนึ่งชื่อ ตาสิงห์แก่เป็นคนขยัน ทำมาหากินและมีนิสัยชอบทำบุญทำทาน และรักเด็กชอบเล่านิทานให้เด็กๆ ฟังในหมู่บ้านก็จะมีเด็กน้อย ชื่อ เขียว หมู  ดำ ปลา มานั่งฟังแก่เล่านิทาน อยู่มาวันหนึ่งตาสิงห์แก่ก็เข้านอนทุกวันตามปกติ ตื่นเช้ามายายสีมาปลุกแก่เพื่อไปนา ยายสีตกใจตัวตาสิงห์แข็งทื่อ ไม่หายใจ ชาวบ้านว่าเป็นโรคไหลตายเป็นความเชื่อของทางภาคอีสานเรา นั้นเอง

ภาพโดย Pete Linforth จาก Pixabay

เด็กน้อยที่ชื่อ เขียว หมู ดำ ปลา ก็เติบโตเข้าโรงเรียนในหมู่บ้าน ทุกวันพวกเค้าเหล่านั้น ก็จะมาเล่นกันท้ายหมู่บ้าน ซ่อนแอบ เล่นดิน เล่นก่อทราย กันตามประสาเด็กๆ เพราะกลางคืนเดือน ธันวาคม ของทุกปีพระจันทร์จะเต็มดวง ส่องแสงสว่างเหมือนกลางวันเลย ขณะที่พวกเค้าเล่นอยู่ก็มีเด็กชายผอม ๆ มาขอเล่นด้วย เค้าแนะนำตัวว่าชื่อสิงห์ เด็ก ๆ ก็บอกว่าเล่นกันเลยชวนกันเล่นอย่างสนุกสนาน พอถึงเวลาดึกเด็ก ๆ ก็ชวนกันกลับบ้านและพวกเค้าก็ถามเด็กที่มาใหม่ว่า บ้านอยู่ไหนเค้าตอบว่าอยู่แถวนี้ไม่ไกลจากหมู่บ้าน