ภาพถ่ายกับกระบวนการย้อนกลับทางความคิด

ผู้เขียนบทความส่วนใหญ่จะทราบกันดีอยู่แล้วว่าถ้าต้องการจะให้บทความน่าสนใจ ภาพถ่ายที่นำมาประกอบบทความจะช่วยให้ผู้อ่านจินตนาการ ถึงสิ่งที่ผู้เขียนจะสื่อความหมายได้มากขึ้น ภาพถ่ายหนึ่งภาพจะอธิบายเรื่องราวได้มากกว่าประโยคบอกเล่าหลายประโยค เนื่องจากภาพถ่ายนั้นจะส่งผลต่อการจำและรับรู้ของผู้อ่านเมื่อผู้อ่านมองภาพ สมองจะรับรู้และเริ่มบันทึกความทรงจำ ภาพถ่ายนั้นจะอยู่ในความทรงจำได้เร็วมากกว่าข้อความ แต่สิ่งที่ค่อนข้างยากคือการเลือกภาพถ่ายให้เหมาะสมกับบทความ ภาพถ่ายที่ใช้ควรจะเน้นความสมจริง มีความเป็นเอกลักษณ์ และมีมุมมองที่แปลกใหม่รวมไปถึงการจัดวางองค์ประกอบของภาพ และจัดแสงที่เป็นธรรมชาติได้อย่างลงตัว

ในการเล่าเรื่องต่างๆ นอกจากคำแต่ละคำที่นำมาประกอบกันให้เกิดเป็นประโยคข้อความแล้ว ในภาพถ่ายจะมีความหมายและบ่งบอกถึงเรื่องราว ของภาพนั้นๆ  ตัวอย่างเช่น ผู้เขียนถ่ายภาพเมฆบนท้องฟ้าในขณะที่อากาศสดใส ทำให้ผู้เขียนนึกไปถึงเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมาเมื่อครั้งได้รับการบอกเล่าจากผู้ใหญ่ท่านหนึ่งว่าเมื่อเราแหนงหน้ามองท้องฟ้าแล้วจินตนาการว่าก้อนเมฆรวมตัวกันเป็นรูปอะไร เราจะมีความสุขใจที่ได้ใช้จินตนาการเป็นภาพต่างๆในห้วงคิดคำนึงของเรา แต่อาจมีบางคนมองว่าการมองท้องฟ้าดูจะไม่ค่อยปกติแต่ในโลกตะวันตกจะสอนให้เด็กรู้จักใช้จินตนาการแบบนี้ในการคิด เด็กในซีกโลกนั้นถึงมีจินตนาการกว้างไกลในขณะที่ในซีกโลกตะวันออกยังมองว่าไร้สาระ

สาเหตุที่ผู้เขียนนำเสนอการใช้ความคิดย้อนกลับก็เพราะ เมื่อเราเขียนบทความแล้วต้องการหาภาพประกอบแต่ค้นไม่เจอไม่ถูกใจการกลับไปค้นหาภาพถ่ายที่เคยถ่ายไว้และคิดถึงความคิดย้อนกลับ เป็นเหตุผลหนึ่งที่เมื่อถึงทางตันเราจะทำอย่างไร เช่นเดียวกับวิธีการที่ผู้เขียนได้เคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้ ภาวะชะงักงันของการเขียนบทความ หวังว่าคงเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย.

ภาพปก   โดย MadameCat-Art จาก Pixabay

ภาพที่ 1  โดย bertvthul จาก Pixabay

ภาพที่ 2 : 3 : 4 โดย ผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !