ยอมรับด้านมืดในตัวเอง แล้วจะเข้าใจทั้งตัวเองและผู้อื่นมากขึ้น

680

Akine_noxx

08 มิ.ย. 2020|2 min read

อ่านบทความอื่นจาก Akine_noxx

คัดลอกลิงค์

แจ้งตรวจสอบ

ยอมรับด้านมืดในตัวเอง แล้วจะเข้าใจทั้งตัวเองและผู้อื่นมากขึ้น

เราอาจจะเคยชินกับในโลกของภาพยนตร์และละคร ที่มักจะมีการแบ่งแยกตัวร้ายกับตัวดีให้เห็นอย่างชัดเจนกันมาเสมอ แต่ถ้ามาลองพิจารณาในชีวิตจริงแล้ว บางครั้งมันก็ยากที่จะตัดสินไปอย่างชัดเจนนะ ว่าใครดีหรือเลวได้อย่างเด็ดขาดขนาดนั้น เพราะคนเราอาจจะทำไม่ดีในบางมุมบางมิติ หรือมีทั้งด้านดีและด้านเลว เช่น เขาอาจจะเป็นเพื่อนร่วมงานที่เลวร้ายของเรา แต่ว่าอาจจะเป็นแม่ที่ดีของลูก น้อยคนจริงๆ ที่จะเลวบริสุทธิ์ 100% ส่วนใหญ่ก็จะมีด้านขาวสะอาด ด้านสีเทาๆ และด้านดำมืดด้วยกันทั้งนั้น ในอัตราส่วนที่แตกต่างกันไป และอยู่ที่เราจะเลือกด้านไหนมาแสดงกับใครด้วย

แต่สิ่งที่สำคัญมากๆ เลยคือตัวของเราเองนี่แหละ ที่เคยสำรวจบ้างไหมว่าด้านสีเทา หรือด้านมืดของตัวเองมีอะไรบ้าง เพราะคนส่วนใหญ่มักจะมองแต่ด้านดีของตัวเอง ไม่ค่อยใส่ใจเวลาที่ตัวเองแสดงด้านร้ายๆ ด้านดำมืดกับผู้อื่น ดังนั้นบางทีกว่าจะรู้ตัวว่าตัวเองทำไม่ดีอยู่มันก็บิดเบี้ยวมากเกินจะเยียวยาไปแล้ว

ทั้งนี้ไม่ได้ต้องการที่จะมาบอกว่าคนเราควรที่จะปรับตัวหรือทำตัวให้ดี 100% นะ มันเป็นไปไม่ได้ขนาดนั้น เหมือนหยินและหยาง คนเรามีด้านขาว ก็ต้องมีด้านดำด้วย จะมากหรือจะน้อยอยู่ที่เราจะกำหนดและควบคุมเอง การที่จะเก็บกดจนไม่ยอมปล่อยพลังด้านลบด้านมืดออกมาบ้างก็ไม่ใช่เรื่องดี คนเราถ้าหากว่าเก็บกดมากๆ แล้ว อาจจะระเบิดความอัดอั้น หรือก่อให้เกิดปัญหาอยู่ภายในจิตใจจนส่งผลถึงขั้นเป็นจิตเภทเอาด้วย สภาพจิตของเราจะไม่แย่ ถ้าเรารู้จักรักษาสมดุลในจิตใจของตัวเอง

ไม่มีใครได้ดั่งใจไปทุกอย่าง แต่ยิ่งเติบโตเป็นผู้ใหญ่มากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งเก็บความรู้สึกด้านแย่ด้านลบให้เก่งมากขึ้นเท่านั้น สิ่งเรานี้จะก่อให้เกิดความกดดันอยู่ภายในจิตใจของเรา ซึ่งความรู้สึกแบบนี้นี่แหละ...ที่เราต้องรู้จักระบายมันออกมาให้เป็น รวมถึงนิสัยที่ไม่ดีของตัวเองด้วย อย่างเช่น ตัวผู้เขียนเองยอมรับว่าตัวเองชอบคิดลบ บางครั้งมองอะไรแบบอคติมากเกินไปเหมือนกัน ชอบพูดจิกกัดเสียดแทงใจผู้อื่น เป็นต้น ในบางสถานการณ์ถ้าไม่ได้แสดงความคิดเห็นหรือบ่นอะไรออกไปบ้าง จะรู้สึกหงุดหงิดอารมณ์เสียได้และอาจจะไปแสดงด้านที่เลวร้ายกับคนอื่นแทน หรืออาจจะทำจนติดเป็นนิสัย นี่ก็ไม่ดีอย่างแน่นอน
แล้วจะควบคุมตัวเองได้อย่างไร

ก่อนอื่นเราต้องยอมรับด้านไม่ดี นิสัยแย่ๆ ของตัวเองให้ได้ ลองสังเกตคนที่นิสัยแย่ๆ พวกเขามักไม่ยอมรับด้านลบๆ ของตัวเอง มักเป็นที่อิดหนาระอาใจของคนอื่นอยู่เสมอ แล้วทำอย่างไรเราถึงจะยอมรับด้านที่ไม่ดีของตัวเองได้ ก็ต้องมีความรักและหวังดีกับตัวเองให้มากพอ ยอมรับว่าตัวเองมีส่วนที่แย่ ส่วนที่ไม่เพอร์เฟค เพราะเราก็เป็นคนธรรมดาที่มีรัก โลภ โกรธหลงอยู่ จากนั้นก็ควรมีสติและค่อยหมั่นสังเกตตัวเองเรื่อยๆ ว่าเราเริ่มที่จะแสดงออกด้านที่ไม่ดีออกมาหรือไม่ หาทางระบายอารมณ์ให้ถูก อาจจะไปลงกับกีฬา อย่างเช่น ชกเตะกระสอบทราย การปรับทุกข์ระบายอารมณ์กับคนที่ไว้ใจได้ หรือแม้แต่การร้องไห้เพื่อให้ใจรู้สึกโล่ง ทั้งเข้าใจและให้อภัยตัวเองให้เป็น ถ้าเรายอมรับด้านไม่ดีของตัวเองได้ เราก็จะมีความเข้าอกเข้าใจในตัวผู้อื่นมากขึ้นได้ไปด้วย

การมองโลกในแง่ดีก็เป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ถ้ามีมากเกินไป ก็จะกลายเป็นการปฏิเสธ ความรู้สึกด้านลบ จนกลายเป็นการไม่ยอมมองความจริงไปอีก อาจจะทำให้เราเข้าข้างตัวเองและคิดอะไรด้วยตรรกะที่บิดเบี้ยวไปก็ได้ โกรธโมโหแต่ไม่ยอมแสดงออก เสียใจแต่ไม่ยอมร้องไห้ ใจคนเรานั้นบอบบางเกินกว่าจะแบกรับความรู้สึกแบบนี้เอาไว้ได้ตลอดนะคะ เราควรซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองบ้าง เพื่อที่คนอื่นจะได้รู้และเข้าใจความรู้สึกของเราด้วย ความรู้สึกที่แย่บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องแบกรับไว้คนเดียว มีคนที่รักคุณอยู่รอบข้าง พร้อมช่วยแบ่งเบาไปจากคุณบ้างเหมือนกัน

ดังนั้นแล้วหันมามองด้านที่ไม่ดีของตัวเอง และยอมรับให้ได้ จัดการควบคุมความรู้สึกที่ไม่ดีของตัวเอง และระบายมันออกให้เป็น แม้ว่าเราจะไม่ใช่คนที่ดีบริสุทธิ์ 100% แต่ก็จะช่วยให้เรารักตัวเอง และอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข ดีกว่าการที่แสดงด้านที่ไม่ดีของตัวเองโดยไม่ยับยั้ง หรือห้ามปรามตัวเองเลย และไม่ถึงขั้นแคร์คนอื่นจนกดเก็บและทำร้ายจิตใจของตัวเองมากเกินไป