อื่นๆ

ย้อนความหลังสมัครแอร์โฮสเตสแขก แบบ งง ๆ ฉบับที่ 2 

870
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
ย้อนความหลังสมัครแอร์โฮสเตสแขก แบบ งง ๆ ฉบับที่ 2 

ย้อนความหลังสมัครแอร์โฮสเตสแขกแบบงง ๆฉบับที่ 2

หลังจากได้รับอีเมลเชิญมาสัมภาษณ์งาน (Invitation letter) จากสายการบินตะวันออกกลาง ภายในระยะเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ เราก็พยายาม ค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับสายการบินให้มากที่สุด การสัมภาษณ์จะเป็นแนวทางไหน มีกี่ขั้นตอน อะไรบ้าง เทคนิคต่าง ๆ ที่ผู้สัมภาษณ์อาจจะทริคเรา หรืออะไรคือสิ่งที่สายการบินค้นหา และต้องการจากผู้สมัคร ซึ่งในอินเทอร์เน็ตเราสามารถค้นหาข้อมูลต่าง ๆ ได้เยอะเหมือนกัน เพราะว่ามีหลาย ๆ คนที่ได้ติดปีก แล้วมาแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ไว้มากมาย อีกอย่างเราจะต้องฝึกการแต่งหน้าด้วยตัวเอง เพราะปกติเวลาออกไปไหนมาไหน พี่สาวจะเป็นคนแต่งหน้าให้ตลอด อย่าว่าแต่การแต่งหน้าเลย แม้แต่การทำผม ก็ต้องฝึกด้วย เพราะเมื่อไปถึงประเทศมาเลเซียแล้ว อยู่ตรงจุดนั้นจะไปพึ่งใครก็ไม่ได้ ต้องพึ่งตัวเองอย่างเดียว ถ้าหากว่าสมัครที่ประเทศไทย เราก็อาจจะไปแต่งหน้าทำผมตามร้านต่าง ๆ ได้ แต่ที่นี่เราก็ไม่รู้ว่าอะไรเป็นยังไง

Advertisement

Advertisement

แถมยังเป็นครั้งแรกที่ไป Ipoh เลยคิดว่าฝึกไว้ดีกว่า เพราะถ้าไปถึงที่นั่นแล้วไม่มีร้านแต่งหน้าทำผมแบบเมืองไทย เราจะทำยังไง?​ (กันไว้ดีกว่าแก้เนอะ) ซึ่งจากที่ได้ดูการทำผมจากยูทูบ ทรงผมที่ง่ายที่สุด คือการเกล้าผมทรงโดนัทหรือทรงซาลาเปา เป็นทรงที่ถูกกฏระเบียบของทางสายการบิน และดูเรียบร้อยมากที่สุด ..​และนี่ก็คือ ภาพการเกล้าผมครั้งแรกของเราจ้า..​ ขออภัยในความซาลาเปาเบี้ยว

ทรงผมซาลาเปาและแล้ววันที่ต้องเดินทางก็มาถึง ซึ่งเราจะไปล่วงหน้าก่อนวันจริง 1 วัน เพราะจะได้ไปสำรวจสถานที่แล้วก็ไปดูว่า การเดินทางไปยังโรงแรมที่จะจัดสัมภาษณ์ไปยังไง ถ้าหากว่าต้องตกรอบแรกเพราะหาโรงแรมไม่เจอ หรือไปสาย ไปไม่ทัน คงจะโกรธตัวเองแน่ ๆ ก่อนออกเดินทางก็นะ สวดมนต์ ขอพร ไหว้พระ ตามสไตล์ ขอพรจากแม่ ซึ่งแม่ก็บอกมาสั้นๆ ว่า ....​“ขอให้ได้นะ อย่าให้เสียค่าตั๋วเครื่องบินฟรีแล้วกัน” ถึงจุด ๆ นั้นบอกได้เลยว่า ชั้นต้องทำได้ !

Advertisement

Advertisement

สนามบิน

สนามบิน

ticket เมื่อไปถึงประเทศมาเลเซีย ผ่าน ตม. ผ่านด่านคนเข้าเมือง รับกระเป๋า ก็นั่งรถไปยังโรงแรมที่จองไว้ ใกล้ ๆ สถานที่จัดสัมภาษณ์งาน (เราเลือกที่ใกล้ ๆ และไม่แพงไว้ก่อน) เช็กอินพร้อมอะไรพร้อม เก็บกระเป๋าอะไรเสร็จ ก็คิดว่าจะลองลงมาเดินสำรวจอะไรใกล้ ๆ โรงแรมซะหน่อย พอมาถึงล็อบบี้ ก็ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ยืนถามเส้นทางตรงล็อปบี้โรงแรม เราที่ยืนต่อคิวอยู่ ก็แอบได้ยิน (แอบฟังนั่นแหล่ะ TT) จับใจความได้ว่า นางก็จะมาสอบสัมภาษณ์เหมือนกัน ส่วนเราก็ประเภทที่ว่า สองหัวดีกว่าหัวเดียว เข้าไปสะกิด ๆ แล้วก็ถามว่า “ยูมาสมัครสายการบินนี้ด้วยเหมือนกันหรอ” คำถามนั้นคำถามเดียว นางก็ตกใจนิด ๆ แล้วก็ยิ้มกว้างออกมา แล้วก็บอกว่า ใช่ ๆ ชั้นมาที่นี่ครั้งแรกเหมือนกัน (นางเป็นคนมาเลเซีย แต่ไม่ได้อยู่ที่ เมือง Ipoh) อารมณ์ประมาณว่า เป็นคนกรุงเทพฯ แต่ว่ามาสัมภาษณ์งานที่หาดใหญ่ เลยไม่ค่อยรู้จักเส้นทางมากเท่าไรนัก  แต่ยังดีที่นางพูดภาษามาเลย์ได้ เราสองคนก็เลยแทคทีมกันเลยจ้าา

Advertisement

Advertisement

Louiseภาพถ่ายสมัยปี พ.ศ.2559 กับเพื่อนร่วมเดินทาง Louise

อ้อ ลืมบอกไป นางชื่อว่า Louise หรือ ลูอีซ นางเป็นคนมาเลเซีย และนี่ก็จะเป็นครั้งที่สามแล้วที่นางสมัครสายการบินนี้ เป็นความฝันนางมาตั้งแต่สมัยก่อน แต่ระหว่างที่นางสัมภาษณ์ นางก็ยังทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งอยู่ด้วยเหมือนกัน เราก็เดินไปตามแผนที่ ว่าจะต้องเดินไปทางไหน ซึ่งระหว่างเดินทาง ก็คุยสารทุกข์สุขดิบ แล้วนางก็เล่าให้ฟังว่า สองครั้งที่เคยสมัครมา รอบแรก นางตกรอบตั้งแต่ รอบยื่น Resume 3 วินาที ..​นางก็ไม่เข้าใจว่า ผู้สัมภาษณ์หรือผู้คัดเลือก ต้องการอะไรจากผู้สมัคร ... บางคนแค่เดินเข้าไปยื่น ไม่ได้คุยอะไรสักคำ นางก็บอกว่า Thank you... ​คือ จบบ ..​ บางคนผ่านเข้ารอบถัดไป บางคนก็ไม่ผ่านซะงั้น นางคิดว่าเค้าจะดูตั้งแต่การเดินเข้าไป ลักษณะท่าทาง บุคลิก แล้วก็ความมั่นใจในตัวเอง (นี่คือความคิดนาง)​​ ซึ่งเราก็เห็นด้วย เพราะว่า ผู้สัมภาษณ์เค้าก็คัดเลือกคนมาเป็นร้อยเป็นพัน เค้าคงมีสายตาเฉียบแหลมแล้วแหล่ะ...​ ตอนนั้นนางก็ตื่นเต้นประหม่า นางก็เลยคิดว่าเป็นเพราะอย่างนี้ นางเลยไม่เข้าตากรรมการ..​. แต่รอบที่สองที่นางมาสมัคร นางเข้าไปได้ถึงรอบ Group Discussion หรือการสนทนาแบบกลุ่ม ซึ่งเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดว่าเป็นอย่างไร ... ​ลูอีซ บอกว่า นางโดนถามคำถามแล้วนางคิดคำตอบไม่ทัน ไม่รู้ว่าจะต้องตอบอะไร นางก็เลยไม่ผ่านการเข้ารอบ แต่มารอบนี้ นางมีความมั่นใจในระดับหนึ่ง เตรียมตัวมาอย่างดี เพราะนางบอกว่า ถ้านางไม่ได้ในครั้งนี้ นางก็จะกลับไปทำงานบริษัทเหมือนเดิม .. พอเราได้ฟังนางเล่า เราก็รู้สึกเฟล ๆ รู้สึกนอยด์ว่าทำไมคนสวย ๆ แล้วก็เก่ง ดูเป็นคนบุคลิกภาพมั่นใจถึงไม่ผ่าน แล้วเราหล่ะ?​ เตรียมตัวก็ไม่ได้เตรียมตัว ไม่มีประสบการณ์มาก่อน จะรอดไหมเนี่ย ?​ ...​นางก็บอกว่า มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเก่งอย่างเดียว มันขึ้นอยู่กับโชคและความเฮงด้วย สู้ ๆ ไม่แน่ ยูอาจจะผ่านในรอบแรกเลยก็ได้ ..​ (เอาจริง ๆ นะ ถึงแม้ว่านางจะพูดมาซะขนาดนี้แล้ว มันก็ยังมีแอบตื่นเต้น  ประหม่า ๆ อารมณ์ปะปนไปหมด มันต้องเป็นกันทุกคนอยู่แล้ว เชื่อสิ ส่วนสำหรับเรา ก็เพิ่มอารมณ์แบบ งง ๆ เข้าไปซ้ำด้วยอีก)

เมื่อมาถึงจุดหมาย เราก็กะเวลาได้แล้วว่า ระยะเวลาเดินทางจากโรงแรมมาถึงที่นี่ใช้เวลากี่นาที  หมายความว่าเราต้องตื่นกี่โมง จะได้ไม่สาย ..​หลังจากนั้น เราสองคนก็ไปหาอะไรกินกัน พูดคุยสารทุกข์สุกดิบ แล้วก็กลับโรงแรม พร้อมนัดกันว่าพรุ่งนี้เราจะเจอกัน 8 โมงเช้า เพื่อไปตามล่าหาความฝันด้วยกัน ...​

  • ปล. สถานที่จัดการสัมภาษณ์งาน คือโรงแรม The Haven Resort Hotel, Ipoh มองไปทางไหนก็เจอแต่ต้นไม้
  • ปล. 2 ขออภัยในความคมชัดและการถ่ายภาพ (ภาพถ่ายเมื่อ ปี 2559)

โรงแรมสถานที่จัดการสัมภาษณ์ มีแต่ต้นไม้ ร่มรื่นมาก ๆ เลยยย

โรงแรม

แล้วติดตามกันตอนต่อไปนะคะ ว่าเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร

รูปภาพทั้งหมดโดย : ผู้เขียน

เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
TicketCollection
TicketCollection
อ่านบทความอื่นจาก TicketCollection

UAE | Thailand Woman in Black Travel, Photography Home is where my suitcase is ... ID: Cherry_kat

ดูโปรไฟล์

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์