อื่นๆ
ย้อนความหลังสมัครแอร์โฮสเตสแขก แบบ งง ๆ ฉบับที่ 2
ย้อนความหลังสมัครแอร์โฮสเตสแขกแบบงง ๆฉบับที่ 2
หลังจากได้รับอีเมลเชิญมาสัมภาษณ์งาน (Invitation letter) จากสายการบินตะวันออกกลาง ภายในระยะเวลาไม่ถึง 1 อาทิตย์ เราก็พยายาม ค้นคว้าหาข้อมูลเกี่ยวกับสายการบินให้มากที่สุด การสัมภาษณ์จะเป็นแนวทางไหน มีกี่ขั้นตอน อะไรบ้าง เทคนิคต่าง ๆ ที่ผู้สัมภาษณ์อาจจะทริคเรา หรืออะไรคือสิ่งที่สายการบินค้นหา และต้องการจากผู้สมัคร ซึ่งในอินเทอร์เน็ตเราสามารถค้นหาข้อมูลต่าง ๆ ได้เยอะเหมือนกัน เพราะว่ามีหลาย ๆ คนที่ได้ติดปีก แล้วมาแชร์ประสบการณ์ต่าง ๆ ไว้มากมาย อีกอย่างเราจะต้องฝึกการแต่งหน้าด้วยตัวเอง เพราะปกติเวลาออกไปไหนมาไหน พี่สาวจะเป็นคนแต่งหน้าให้ตลอด อย่าว่าแต่การแต่งหน้าเลย แม้แต่การทำผม ก็ต้องฝึกด้วย เพราะเมื่อไปถึงประเทศมาเลเซียแล้ว อยู่ตรงจุดนั้นจะไปพึ่งใครก็ไม่ได้ ต้องพึ่งตัวเองอย่างเดียว ถ้าหากว่าสมัครที่ประเทศไทย เราก็อาจจะไปแต่งหน้าทำผมตามร้านต่าง ๆ ได้ แต่ที่นี่เราก็ไม่รู้ว่าอะไรเป็นยังไง
Advertisement
Advertisement
แถมยังเป็นครั้งแรกที่ไป Ipoh เลยคิดว่าฝึกไว้ดีกว่า เพราะถ้าไปถึงที่นั่นแล้วไม่มีร้านแต่งหน้าทำผมแบบเมืองไทย เราจะทำยังไง? (กันไว้ดีกว่าแก้เนอะ) ซึ่งจากที่ได้ดูการทำผมจากยูทูบ ทรงผมที่ง่ายที่สุด คือการเกล้าผมทรงโดนัทหรือทรงซาลาเปา เป็นทรงที่ถูกกฏระเบียบของทางสายการบิน และดูเรียบร้อยมากที่สุด ..และนี่ก็คือ ภาพการเกล้าผมครั้งแรกของเราจ้า.. ขออภัยในความซาลาเปาเบี้ยว
และแล้ววันที่ต้องเดินทางก็มาถึง ซึ่งเราจะไปล่วงหน้าก่อนวันจริง 1 วัน เพราะจะได้ไปสำรวจสถานที่แล้วก็ไปดูว่า การเดินทางไปยังโรงแรมที่จะจัดสัมภาษณ์ไปยังไง ถ้าหากว่าต้องตกรอบแรกเพราะหาโรงแรมไม่เจอ หรือไปสาย ไปไม่ทัน คงจะโกรธตัวเองแน่ ๆ ก่อนออกเดินทางก็นะ สวดมนต์ ขอพร ไหว้พระ ตามสไตล์ ขอพรจากแม่ ซึ่งแม่ก็บอกมาสั้นๆ ว่า ....“ขอให้ได้นะ อย่าให้เสียค่าตั๋วเครื่องบินฟรีแล้วกัน” ถึงจุด ๆ นั้นบอกได้เลยว่า ชั้นต้องทำได้ !
Advertisement
Advertisement
เมื่อไปถึงประเทศมาเลเซีย ผ่าน ตม. ผ่านด่านคนเข้าเมือง รับกระเป๋า ก็นั่งรถไปยังโรงแรมที่จองไว้ ใกล้ ๆ สถานที่จัดสัมภาษณ์งาน (เราเลือกที่ใกล้ ๆ และไม่แพงไว้ก่อน) เช็กอินพร้อมอะไรพร้อม เก็บกระเป๋าอะไรเสร็จ ก็คิดว่าจะลองลงมาเดินสำรวจอะไรใกล้ ๆ โรงแรมซะหน่อย พอมาถึงล็อบบี้ ก็ไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ยืนถามเส้นทางตรงล็อปบี้โรงแรม เราที่ยืนต่อคิวอยู่ ก็แอบได้ยิน (แอบฟังนั่นแหล่ะ TT) จับใจความได้ว่า นางก็จะมาสอบสัมภาษณ์เหมือนกัน ส่วนเราก็ประเภทที่ว่า สองหัวดีกว่าหัวเดียว เข้าไปสะกิด ๆ แล้วก็ถามว่า “ยูมาสมัครสายการบินนี้ด้วยเหมือนกันหรอ” คำถามนั้นคำถามเดียว นางก็ตกใจนิด ๆ แล้วก็ยิ้มกว้างออกมา แล้วก็บอกว่า ใช่ ๆ ชั้นมาที่นี่ครั้งแรกเหมือนกัน (นางเป็นคนมาเลเซีย แต่ไม่ได้อยู่ที่ เมือง Ipoh) อารมณ์ประมาณว่า เป็นคนกรุงเทพฯ แต่ว่ามาสัมภาษณ์งานที่หาดใหญ่ เลยไม่ค่อยรู้จักเส้นทางมากเท่าไรนัก แต่ยังดีที่นางพูดภาษามาเลย์ได้ เราสองคนก็เลยแทคทีมกันเลยจ้าา
Advertisement
Advertisement
ภาพถ่ายสมัยปี พ.ศ.2559 กับเพื่อนร่วมเดินทาง Louise
อ้อ ลืมบอกไป นางชื่อว่า Louise หรือ ลูอีซ นางเป็นคนมาเลเซีย และนี่ก็จะเป็นครั้งที่สามแล้วที่นางสมัครสายการบินนี้ เป็นความฝันนางมาตั้งแต่สมัยก่อน แต่ระหว่างที่นางสัมภาษณ์ นางก็ยังทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งอยู่ด้วยเหมือนกัน เราก็เดินไปตามแผนที่ ว่าจะต้องเดินไปทางไหน ซึ่งระหว่างเดินทาง ก็คุยสารทุกข์สุขดิบ แล้วนางก็เล่าให้ฟังว่า สองครั้งที่เคยสมัครมา รอบแรก นางตกรอบตั้งแต่ รอบยื่น Resume 3 วินาที ..นางก็ไม่เข้าใจว่า ผู้สัมภาษณ์หรือผู้คัดเลือก ต้องการอะไรจากผู้สมัคร ... บางคนแค่เดินเข้าไปยื่น ไม่ได้คุยอะไรสักคำ นางก็บอกว่า Thank you... คือ จบบ .. บางคนผ่านเข้ารอบถัดไป บางคนก็ไม่ผ่านซะงั้น นางคิดว่าเค้าจะดูตั้งแต่การเดินเข้าไป ลักษณะท่าทาง บุคลิก แล้วก็ความมั่นใจในตัวเอง (นี่คือความคิดนาง) ซึ่งเราก็เห็นด้วย เพราะว่า ผู้สัมภาษณ์เค้าก็คัดเลือกคนมาเป็นร้อยเป็นพัน เค้าคงมีสายตาเฉียบแหลมแล้วแหล่ะ... ตอนนั้นนางก็ตื่นเต้นประหม่า นางก็เลยคิดว่าเป็นเพราะอย่างนี้ นางเลยไม่เข้าตากรรมการ... แต่รอบที่สองที่นางมาสมัคร นางเข้าไปได้ถึงรอบ Group Discussion หรือการสนทนาแบบกลุ่ม ซึ่งเดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดว่าเป็นอย่างไร ... ลูอีซ บอกว่า นางโดนถามคำถามแล้วนางคิดคำตอบไม่ทัน ไม่รู้ว่าจะต้องตอบอะไร นางก็เลยไม่ผ่านการเข้ารอบ แต่มารอบนี้ นางมีความมั่นใจในระดับหนึ่ง เตรียมตัวมาอย่างดี เพราะนางบอกว่า ถ้านางไม่ได้ในครั้งนี้ นางก็จะกลับไปทำงานบริษัทเหมือนเดิม .. พอเราได้ฟังนางเล่า เราก็รู้สึกเฟล ๆ รู้สึกนอยด์ว่าทำไมคนสวย ๆ แล้วก็เก่ง ดูเป็นคนบุคลิกภาพมั่นใจถึงไม่ผ่าน แล้วเราหล่ะ? เตรียมตัวก็ไม่ได้เตรียมตัว ไม่มีประสบการณ์มาก่อน จะรอดไหมเนี่ย ? ...นางก็บอกว่า มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเก่งอย่างเดียว มันขึ้นอยู่กับโชคและความเฮงด้วย สู้ ๆ ไม่แน่ ยูอาจจะผ่านในรอบแรกเลยก็ได้ .. (เอาจริง ๆ นะ ถึงแม้ว่านางจะพูดมาซะขนาดนี้แล้ว มันก็ยังมีแอบตื่นเต้น ประหม่า ๆ อารมณ์ปะปนไปหมด มันต้องเป็นกันทุกคนอยู่แล้ว เชื่อสิ ส่วนสำหรับเรา ก็เพิ่มอารมณ์แบบ งง ๆ เข้าไปซ้ำด้วยอีก)
เมื่อมาถึงจุดหมาย เราก็กะเวลาได้แล้วว่า ระยะเวลาเดินทางจากโรงแรมมาถึงที่นี่ใช้เวลากี่นาที หมายความว่าเราต้องตื่นกี่โมง จะได้ไม่สาย ..หลังจากนั้น เราสองคนก็ไปหาอะไรกินกัน พูดคุยสารทุกข์สุกดิบ แล้วก็กลับโรงแรม พร้อมนัดกันว่าพรุ่งนี้เราจะเจอกัน 8 โมงเช้า เพื่อไปตามล่าหาความฝันด้วยกัน ...
- ปล. สถานที่จัดการสัมภาษณ์งาน คือโรงแรม The Haven Resort Hotel, Ipoh มองไปทางไหนก็เจอแต่ต้นไม้
- ปล. 2 ขออภัยในความคมชัดและการถ่ายภาพ (ภาพถ่ายเมื่อ ปี 2559)
สถานที่จัดการสัมภาษณ์ มีแต่ต้นไม้ ร่มรื่นมาก ๆ เลยยย
แล้วติดตามกันตอนต่อไปนะคะ ว่าเรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไร
รูปภาพทั้งหมดโดย : ผู้เขียน
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
UAE | Thailand Woman in Black Travel, Photography Home is where my suitcase is ... ID: Cherry_kat
ความคิดเห็น