อื่นๆ
รถเข็น กับความเห็นของ ทิชา
“เคยเห็นรถเข็น Supermarket มาจอดทิ้งไว้ตามข้างถนนบ้างมะ”
พ่อทิชา หันหน้าไปถามแม่ ที่นั่งอยู่บนรถข้างกัน ...
”ก็บ่อยอยู่นะ โดยเฉพาะแถวบริเวณที่มีห้าง
พวกที่ไม่ไกลจากห้าง ยังพออนุมานได้ว่า คนแถวนั้นเข็นออกมา
คงเพราะถือไม่ไหว อย่างบางคนแบกทั้งข้าวสาร น้ำขวดใหญ่
แค่อาศัยว่าคอนโดอยู่ใกล้ๆ เลยคิดว่าใช้รถเข็นดีกว่า
แต่ไอ้ที่ไปจอดอยู่คนละถนนกับห้างนี่สิ ก็ค่อนข้างแปลกดีนะ
บางคัน เราเข้าใจได้ว่า คนเร่ร่อน ใช้เป็นที่เก็บสัมภาระส่วนตัว
แล้วเข็นไปไหนมาไหนกับตัวได้ตลอด แต่กับบางคัน มันว่างๆ
และก็มาไกลเกิน ยังนึกไม่ออกว่า มาโผล่ตรงนั้นตรงนี้ได้ยังไง”
แม่ทิชา ออกความเห็น ...
“จริงๆ มันผิดกฎหมายมั้ยพ่อ กับคนเร่ร่อนที่เอารถเข็นเค้ามาใช้”
ทิชาที่นั่งอยู่เบาะหลัง ตั้งข้อสงสัย ...
“เต็มๆเลยล่ะ เข้าข่ายลักทรัพย์ ถือเป็นคดีอาญา
Advertisement
Advertisement
ต่อให้เจออยู่ข้างถนน ก็ไม่มีสิทธิ์อ้างได้ว่า พบโดยบังเอิญ
แต่ทางห้างเค้าคงไม่มาดำเนินคดี ด้วยเรื่องแค่นี้กับคนเร่ร่อนหรอก
เพราะว่าได้ไม่คุ้มเสีย ต่อให้ชนะคดีก็ตาม
ชื่อเสียงห้างสำคัญกว่าการเป็นคดีความ”
”สมัยก่อน เคยเห็นศิลปินไทยชื่อ Mr.Pink man
นำเสนอศิลปะผสมผสาน โดยใส่ชุดสูทสีชมพูกับรถเข็น
ไปตามเหตุการณ์และสถานที่ต่างๆ ทั่วโลก
ก็ถือว่าเป็นความคิดสร้างสรรค์ แปลกใหม่
แต่พ่อรู้สึกว่า ที่เห็นตามท้องถนนบ้านเรา
Mr.Pink man คงไม่ได้เอามาวางไว้เพื่อให้เป็นศิลปะหรอกนะ”
“แล้วทำไม ทางห้างถึงไม่ส่งคนมาเก็บล่ะคะ” ทิชาซักต่อ ...
“ก็นั่นไง พ่อก็สงสัยเหมือนลูกล่ะ
อาจจะเห็นว่า ตัวรถไม่มีราคาอะไรมากมาย
แต่จะว่าไป คันนึงก็ไม่ใช่ถูกๆเลยนะ
ความจริงคนที่เอารถออกมา นี่ถือว่าเอาแต่ได้ ให้ตัวเองสบายไว้ก่อน
ความที่ไม่อยากแบกของ จึงใส่ในรถ แล้วเข็นไปที่คอนโด
Advertisement
Advertisement
แต่แทนที่จะเอาไปคืน ก็ปล่อยมันไว้ซะอย่างนั้น
พอคนนึงทำได้ หลายๆคน ก็เลยทำตาม เพราะไม่เห็นว่าเป็นเรื่องใหญ่
บางห้าง ที่เข้มงวด และมองเห็นปัญหานี้ จึงพยายามหาวิธีป้องกัน
ไม่ว่าจะเป็นการติดป้ายเตือน ห้ามนำรถเข็นออกจากบริเวณ
หรือแม่แต่กระทั่งติดตั้งเสา เว้นระยะห่างแค่พอคนเดินออกได้เท่านั้น
แต่พ่อว่าถึงแม้จะมีมาตราการยังไง
คนมันก็หาช่องเข็นออกมาได้อยู่ดี”
”อย่างคันนี้ พ่อเห็นมาเป็นเดือนละ น่าต่อว่าจริงๆ
ทั้งคนเข็นออกมา และเจ้าของห้าง ที่ไม่รู้จักให้คนมาเก็บ...”
”อ้าว !! ทิชา จะลงไปไหนล่ะ ?”
“จอดรอหนูแป๊บนึงนะแม่” แล้วนางก็วิ่งตรงไปที่รถ
เพื่อเข็นมันกลับไปที่ห้าง ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลกันมากนัก
“แน่ะ คุณดูลูกสาวเราสิ ก็ดีเนอะ ใช้ได้
รู้จักลงมือทำ ไม่เอาแต่ตำหนิ
สงสัยได้เลือดแม่มาเยอะ ไม่เหมือนบางคนเลย
Advertisement
Advertisement
เอาแต่นั่งบ่น ทนเห็นอยู่ได้ทุกวัน...”
สักพักใหญ่ ทิชาก็วิ่งเหนื่อยหอบกลับมา
“รอนานกันมั้ย หนูขอโทษนะคะ”
ทิชา เห็นแม่นั่งอมยิ้ม ขณะที่พ่อเอาแต่จิ้มโทรศัพท์
บ่นแค่ว่า อยากกลับบ้าน ๆ
………………………………………………… :)
Credit
ภาพหน้าปก โดย Felipe Paes จาก Pexels
ภาพที่ 1 โดย Natacha จาก Pexels
ภาพที่ 2 โดย Justin Vallée จาก Pexels
ภาพที่ 3 โดย Hong SON จาก Pexels
เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !
ความคิดเห็น
