ลุงเก็บของเก่า

"ลุง ๆ วันนี้ผมมีขวดมาให้ลุงด้วยครับ"  ผมกล่าวกับชายคนหนึ่งในช่วงหัวค่ำของวันหนึ่ง  พร้อมกับจอดรถยนต์เดินออกไป ในมือหิ้วถุงพลาสติกใบหนึ่ง  ซึ่งภายในบรรจุขวดน้ำพลาสติกและกระป๋องเบียร์อีกหลายกระป๋องตรงไปยังชายคนที่ผมสนทนาด้วย

"ขอบใจนะพ่อหนุ่ม"  ลุงยิ้มให้ผมพร้อมกับกล่าวขอบน้ำใจ  จากนั้นผมก็ขับรถออกไปทำงานทันที

ผมเป็นหนุ่มโรงงาน  พักอยู่หอพักในชุมชนเดียวกับลุงคนดังกล่าว  แกชื่อลุงเจิม  ผมเพิ่งจะย้ายมาอยู่ได้ไม่ถึงปี  ในเวลาผมเข้างานกะดึกช่วงเวลา 2 ทุ่มกว่า ๆ ถ้าผมมีขวดพลาสติก  ขวดแก้ว  หรือกระป๋องเบียร์  ผมมักจะถือจากหอพักมาให้แกอยู่เสมอ  เพราะเวลาเห็นแกก้มลงคัดเลือกของเก่าจากถังขยะเพื่อนำไปขายแล้วก็รู้สึกสงสารแก

                                                       เครดิตภาพ  https://www.piqsels.com/th/public-domain-photo-ffcsz

จนมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมไม่เห็นแกมาเดินเก็บขยะหลายวันแล้ว จึงไปสอบถามคนในละแวกนั้นดูก็ได้ข่าวว่าแกไม่สบาย  แต่ผมก็ไม่มีเวลามากนัก  เพราะต้องทำงาน  ประกอบกับช่วงนั้นใกล้ถึงวันหยุดยาวที่ต้องเดินทางกลับบ้านต่างจังหวัด  กระทั่งผมกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในช่วงเทศกาลสงกรานต์ยาวนาน 5 วัน  จนผมลืมเรื่องของลุงไปเลย

พอผมขับรถออกไปเข้างานกะดึก  ผมก็ไม่ลืมนำของฝากติดมือไปด้วยเพื่อนำไปมอบให้ลุงเจิม  แต่พอผมขับไปถึงที่แกเก็บของเก่าประจำกลับไม่พบแกเลย  แล้วผมก็ไปทำงานตามปกติ  จนกระทั่งเลิกงานกลับมาในตอนเช้า  ผมเห็นชายคนหนึ่งในหมู่บ้านเดินเอาขยะมาทิ้งที่ถังขยะนั้น  จึงเข้าไปสอบถามว่าบ้านลุงเจิมอยู่ตรงไหน  ผมจะเอาของฝากไปให้  ชายคนนั้นได้ฟังก็ตกใจ  แล้วถามผมว่า  นายยังไม่รู้ใช่ไหมว่าลุงเจิมแกเสียแล้ว  เพิ่งเผาไปเมื่อวันก่อนนี้เอง  ผมได้แต่ยืนอึ้งอยู่พักใหญ่  จนชายคนนั้นขอตัวกลับไป

แสดงว่าเมื่อคืนวานนี้สิ่งที่เราเห็นคืออะไร  ผีลุงเจิมใช่ไหม  ผมยังคงถามตัวเองอยู่ตรงนั้นอยู่พักใหญ่  ก่อนจะขับรถกลับไปยังหอพัก

เรื่องราวก็จบลงเพียงเท่านี้  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

ขอบคุณภาพหน้าปก  ภาพโดย Aamir Mohd Khan จาก Pixabay