ไลฟ์แฮ็ก

สำหรับคนที่อยากเห็นผี สวดมนต์เป็นประจำ แต่ไม่เคยเจอผีเป็นเพราะอะไร?

1.2k
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
สำหรับคนที่อยากเห็นผี สวดมนต์เป็นประจำ แต่ไม่เคยเจอผีเป็นเพราะอะไร?

วิญญาณโผบินภาพประกอบที่ 1 โดย แป้งร่ำ

1.คำถาม: สำหรับคนที่สวดมนต์เป็นประจำ แต่ไม่เคยเจอผีเป็นเพราะอะไร?=มันเป็นของสะสมมา แต่ละคน บางคนไม่ได้ฝึกมาทางนี้โดยตรง มันก็ไม่เจอ แม้แต่พระอรหันต์ ถ้าเป็นแบบสุกขวิปัสสโก ท่านก็ไม่เห็นผีนะ เพราะฉะนั้นถ้าเรายังไม่เห็น เราสวดมนต์แล้วยังไม่ได้ละกิเลสอะไรเลย ไม่เห็นผีก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่มันดีแน่นอนที่หมั่นสวดภาวนาไป ถ้าสวดคาถาพระมหาจักรพรรดิจนจิตเบา แจ่มใส ก็ขอบารมีหลวงพ่อดู่ รวมบุญแผ่บุญให้กับภพภูมิที่เกี่ยวข้องกับเราได้โปรดมาให้เห็นหน่อย


ภาวนา

ภาพประกอบที่ 2 โดย แป้งร่ำ


2.คำถาม:ปฏิบัติแล้วไม่เคยสัมผัสถึงพลังงานอะไรเลย ถ้าต้องการจะสัมผัสต้องทำยังไง?=มันไม่จำเป็นต้องสัมผัสนะ สำคัญของการปฏิบัติคือ โลภ-โกรธ-หลงให้ลดลง ต่อให้เห็นผีโลภโกรธ หลงลดลงหรือยัง ถ้ายังถือว่ามาไม่ถูกทางนะ ถ้าต้องการเห็นใช้ความรู้สึกเอาก็ได้ สวดไปบ่อยครั้ง เดี๋ยวพอมันเริ่มเข้าที่มันก็จะรู้สึกเอง

Advertisement

Advertisement


สวดมนต์ภาพประกอบที่ 3 โดย แป้งร่ำ

3.คำถาม:สวดมนต์ทุกวันแต่ไม่เคยเจอผี แสดงว่าจิตไม่เบาใช่ไหม?=ไม่ได้เกี่ยวกับการเห็นผีเห็นผีมันอยู่ที่แต่ละบุคคล ไม่เหมือนกัน แล้วก็ถามว่าทุกวันผ่านมากี่ปี กี่เดือนกี่ปีแล้วนะบางคน 4-5 ปีก็ยังไม่เห็นเลยนะ ก็ทำต่อไป

  • ในมุมมองของแป้งร่ำ ถ้ามองให้ลึก ความอยากเห็น  อยากรับรู้ที่มีมากเกินไป ก็ทำให้จิตหนัก จิตไม่เบา ไม่ผ่องใส หลายคนคงเคยคาดหวังในบางเรื่องมากเกินไปแต่ไม่เคยสมหวังมั้ย แต่เมื่อพอถึงเวลาเราเลิกคาดหวังกับสิ่งนั้นไปแล้ว กลับได้สิ่งที่หวังมาเสียดื้อๆ
  • ในมุมมองของแป้งร่ำ บางครั้งคาดหวังที่จะเห็นผีแบบเต็มตัว จนลืมสังเกตสัมผัสทางอ้อมอื่นๆ
  • ในมุมมองของแป้งร่ำ ภพภูมิทั้งหลาย ถ้าเปรียบเป็นพลังงาน ถ้ามีคลื่นความถี่ที่ไม่ตรงกันกับเรา ไม่ได้มีบุญหรือกรรมร่วมกันมาไม่ว่าจะกรรมทางตรงหรือทางอ้อม ก็ยากที่จะสัมผัสได้
  • ในมุมมองของแป้งร่ำ ภพภูมิที่ยากลำบาก โดยเฉพาะที่เขาเสียชีวิตผิดธรรมชาติ เขามีพลังน้อย ยากที่จะปรากฏให้เห็นได้ นอกเสียว่า เราแผ่บุญให้บ่อยๆ หรือเกี่ยวข้องกันกับเขา เหมือนอย่างกรณีเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์สีแดงนี้ ที่มีเสียงเล่านี้ว่าเฮี้ยน ก็มาจากคนในครอบครัวหรือคนสนิทกับเขาทั้งนั้น
  • ในมุมมองของแป้งร่ำ บางครั้ง ตรงที่ที่น่าจะมีวิญญาณสิงสู่ ก็อาจจะไม่มีเสมอไป บางทีเขาอาจหลุดจากตรงนั้นแล้วก็ได้ หรือไปที่อื่นแล้ว เป็นต้น

Advertisement

Advertisement

ตอนที่แป้งร่ำเด็กๆ แล้วอยากเห็นเทวดาเลยไปสถานที่ต่างๆ เพื่อให้ได้เห็น แม้แสดงออกทำนองว่าเชื่อ แต่ลึกๆ อาจมีคำค้านอยู่ในใจ และก็เพราะแค่อยากรู้ ซึ่งนั่นได้ทำให้จิตหนัก จิตมัว และถ้าแป้งร่ำเป็นเทวดาก็คงไม่มาเสียเวลาปรากฏตัวให้เห็นเหมือนกัน

มาถึงตรงนี้ก็ขอเล่าประสบการณ์ของแป้งร่ำ ให้ทุกท่านได้อ่าน เพื่อเป็นธรรมทาน

เป็นเรื่องจริงของต้นเรื่องคือ คุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้วของแป้งร่ำเอง (ขอหลวงพ่อดู่รวมบุญทั้งหมดทั้งมวลรวมกับกุศล หรือความดีที่เกิดจากเรื่องเล่านี้ ไม่ว่าจะทางตรงก็ดี ทางอ้อมก็ดี อุทิศแด่พ่อทวีศักดิ์ บานเย็น ผู้มรณะวันที่ 2 พฤษภาคม 2563 ขอให้ท่านอยู่ในภพภูมิที่เต็มไปด้วยความสุข ได้ปฏิบัติธรรม ตามแบบที่ตนปรารถนาจนกว่าจะถึงนิพพาน สาธุ)


พ่อเป็นคนที่สนใจโลกหลังความตาย พร้อมเชื่อเต็มหัวใจในเรื่องของจิตวิญญาณรวมถึงเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าจะทำอะไร พ่อก็เคารพนอบน้อมไว้ก่อน ไม่ว่าจะเป็นวิญญาณ สถานที่หรือกับคนเป็นก็ตาม (แม้ตอนที่พ่อไปทำคีโมรอบท้ายๆของชีวิต แล้วถึงคราวต้องกลับมาพักที่บ้าน ท่านก็ยังให้แป้งร่ำกับน้องชายช่วยกันเก็บเตียงผู้ป่วยที่พ่อนอนอยู่ให้เรียบร้อย พับของใช้คนไข้ วางเข้าที่ให้เป็นระเบียบ ท่านว่า “ตอนเรากลับบ้าน ก็ทำให้เรียบร้อยเหมือนตอนที่เรามาถึง” เมื่อจัดเสร็จพ่อก็ไม่ลืมเอาพวงมาลัยดอกมะลิที่ให้แป้งร่ำซื้อมา พนมมือไหว้ภาวนาอะไรไม่รู้ แล้วเอาพวงมาลัยนั้นวางไว้ที่หัวเตียง เพื่อขอบคุณภพภูมิที่เกี่ยวข้องกับเตียง ที่อนุญาตให้พ่อยืมเตียงใช้ อีกด้วย) ท่านทำให้แป้งร่ำเห็นด้วยการกระทำ90% ส่วนที่เหลือก็แล้วแต่ว่า เราสนใจแค่ไหน ซึ่งถ้าพ่อดูแล้วเราสนใจมาก พ่อก็จะสอนมากหน่อย จะเล่ามากหน่อย แต่ถ้ามองภาพรวมแล้วเห็นว่าเราน่าจะขัดแย้งทางแนวคิดกับพ่อ พ่อก็จะเฉยๆ ไม่พูดอะไร แต่จะทำให้ดู

Advertisement

Advertisement

ที่สุดท้ายภาพประกอบที่ 4 โดย แป้งร่ำ

ย้อนกลับไป พ่อและแป้งร่ำมีส่วนคล้ายกันอยู่หลายอย่าง ซึ่งหนึ่งในนั้นคือสนใจในโลกทิพย์ ส่วนของแป้งร่ำในตอนเด็กก็อยากเห็นเทวดา แต่สำหรับพ่อของแป้งร่ำเป็นคนที่อยากเห็นผีมาแต่ไหนแต่ไร ยิ่งเฮี้ยนยิ่งดี แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรพ่อก็ไม่เคยสัมผัสถึงภูตผีกับเขาซักครั้ง(ก็เหมือนที่แป้งร่ำตอนเด็กที่ไม่เคยเห็นเทวดานั่นแหละ) ถามว่าทำไมพ่อถึงอยากเห็นนัก?  ก็เพราะพ่อมีความสุขที่ได้ลุ้นรวยเดือนละสองครั้งไงเล่า พ่อค่อนข้างจะอินดี้ จะไม่ชอบไปลุ้นตามสถานที่ยอดนิยมกับคนอื่นให้เสียฟอร์ม ไม่ชอบตามใคร แถมไม่นิยมเอกชน เรื่องเลขพ่อมักพูดว่า “ถ้าคนจะถูก เลขจะเข้ามาหาเอง” แต่ไม่ว่ายังไง เลขเด็ดที่ควรจะเป็นรางวัลที่1 หรือแม้แต่เลขท้ายก็ไม่เคยเวียนมาหาพ่อสักครั้ง และโอกาสที่พ่อขอฝากไว้ ก็คงต้องขอจากผีแล้วหละ แต่ผีเจ้ากรรมไม่รู้กลัวอะไร ไม่เคยมาให้เห็น พ่อก็ทั้งจุดธูปขอให้มาพบปะกันหน่อย มาทักทายกันสักนิด ขนาดไม่ใช่เชื้อสายจีนก็ยังอุตส่าห์ตั้งน้ำชาให้ทุกวันไม่ขาด แถมมีไหว้เจ้าตามเทศกาลให้ด้วย ไหว้เจ้าที่แบบไทยก็จัดให้ทุกวันพระ มีจอมปลวกผุดขึ้นในที่ดิน ก็มีศาลให้อาศัย แต่ผีช่างใจร้ายใจดำ ไม่เคยมาแม้จะเอ่ยคำขอบคุณกันสักหน มาวันหนึ่งตอนแป้งร่ำอายุ16 ถ้าจำไม่ผิดคนรู้จักของปู่มาที่บ้านแล้วได้เล่าเรื่องแปลกๆ ให้ครอบครัวเราฟัง ตอนนั้นพ่อของแป้งร่ำก็อยู่ด้วย เขาเล่าว่า “มีคนขับรถมอเตอร์ไซค์แล้วถูกอัด ตายหน้ารถ(เขาบอกชื่อมาด้วย แต่แป้งร่ำจำชื่อไม่ได้) คนลือกันว่า รถคันนี้เฮี้ยนมาก เจอดีทุกราย ได้ข่าวว่า ภรรยาเจ้าของรถซ่อมเสร็จแล้วกำลังจะขาย สงสัยเอาไว้ที่บ้านไม่ได้ ก็คงเจอดีเข้ามั้ง แต่ก็นะใครจะไปซื้อรถผีสิงกันเล่า” เท่านั้นเอง “เขาขายเท่าไหร่!!” เสียงของพ่อแป้งร่ำ ลั่นสวนมากลางวงสนทนา ท่ามกลางสายตางงงวยของทุกคน ‘เอาแล้วไง!’ แป้งร่ำคิดในใจ เดาว่าปู่ของแป้งร่ำก็คงคิดทำนองเดียวกันแต่อาจมีคำด่าคลุกเคล้าไปกับความคิด หลังจากนั้นไม่เกินสัปดาห์ รถมอเตอร์ไซค์สองจังหวะ ถ้าจำไม่ผิด คือคันสีแดง ขี่มาจอดหน้าบ้านเพื่อให้ทุกคนครอบครัวได้ยลโฉม ‘มันดูเหมือนใหม่เอี่ยมจริงๆ ช่างเขาคงซ่อมมาดี’ ค่ำวันนั้นมันก็ไปจอดเท่อยู่ในบ้านของพ่อแป้งร่ำ(พ่อของแป้งร่ำอยู่บ้านอีกหลัง)

“พ่อ ซื้อมาทำไม เราก็มีรถมอเตอร์ไซค์ตั้งหลายคันแล้วไม่ใช่เหรอ? และนี้เขาเฮี้ยนด้วยนะ พ่อไม่กลัวเหรอ?”

“ มีผีนั่นละดี ขลัง จะได้ขอเลขซะเลย” พ่อตอบยิ้มๆ แป้งร่ำคิดในใจว่า ‘พ่อเราเจ๋งนะ ซื้อของคุ้มค่ามาก หาซื้อรถที่แถมเจ้าของรถ คนเก่ามาด้วย’ หลังจากวันนั้นพ่อก็ขับขี่อย่างปกติด้วยความเสียดาย ไม่ใช่เสียดายเรื่องการใช้งานไม่คุ้มค่า มันคุ้มเกินคาด แทบไม่ต้องซ่อมเลย แถมเคยจอดรถแล้วลืมเสียบกุญแจทิ้งไว้ก็ไม่มีใครมาขโมย แต่เสียดายตรงที่ไม่เคยเจอผีแม้แต่เงา แต่พ่อเล่าว่า คืนแรกพอขับเข้าบ้าน หมาหอนเกรียวกราวอยู่นะ แต่พอจุดธูปบอกเขา “มาอยู่ด้วยกันดีๆนะ แล้วก็มาให้โชคหน่อยนะ” เสียงหมาก็หยุดหอนไปเลย  ‘เอ๊ะ! ยังไง?! นึกว่าจะมีเสียงหอนนานกว่านี้’ พ่อคงคิดทำนองนี้ สรุปเรื่องนี้พ่อของแป้งร่ำทำให้เราเข้าใจว่า คนอยากเห็นผี แต่ไม่มีดวงจะเห็นได้ ก็ไม่เห็น ไม่ต้องไปแสวงหาหรือสนใจสิ่งเหล่านี้มากนัก หมั่นสวดมนต์ภาวนาเสมอดีที่สุด ต่อให้มองไม่เห็นอะไรก็ไม่ต้องท้อ แค่ภาวนาให้รัก โลภโกรธหลงลดลงก็พอ  แม้มองเห็นก็ยังลงนรกได้นะ แต่ถ้าโลภโกรธหลงลดลงในมันไม่ลงนรกนะ จุดสำคัญมันอยู่ตรงนั้นมากกว่า

สำหรับบทความนี้ก็สิ้นสุดเพียงเท่านี้ พบกันใหม่ บทความต่อไป

แป้งร่ำ


เปิดประสบการณ์ความบันเทิงที่หลากหลายสุดปัง บน App TrueID โหลดเลย ฟรี !

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์