อื่นๆ

หวีด/กรีด/มิติ

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
หวีด/กรีด/มิติ

หญิงชรารูปร่างซูบผอมผิวกร้านนอนบิดดิ้นครวญครางบนแคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน​ มือกุมท้อง​ ขณะอีกมือประคองขันน้ำ​ ปากก็พร่ำเรียกไม่ขาดปาก

"นวลเอ๊ย​ มาหายายหน่อย.. ยายคงไม่ไหวแล้ว.."

นวล​ สาวร่างบอบบาง​ ผิวขาว​ ผมยาวประบ่า​ เธอให้สงสารยายนัก​ พักหลังมายายปวดท้องบ่อย

"  ยายจ๋า​ ปวดอีกแล้ว​ เมื่อไหร่จะหายดื้อไปหาหมอซักที.." เธอเข้าประคองยายสีหน้าวิตก

"ไม่ๆ.. ยายรู้ตัวดีว่าเป็นอะไร.. นี่เอ็งรักยายมั้ย.. "

" ยายจ๋า​ ไม่น่าถามเลย​ ชีวิตนวลก็มีแต่ยายเท่านั้นนะ.. รักซีจ๊ะ​ รักมากด้วย.."

"ถ้าเอ็งรักยาย​ มาดื่มน้ำขันนี้ให้ยายที.."

แม้นวลจะแปลกใจ​ที่ยายพูดอย่างนั้น​ แต่ก็เดินไปหาแล้วนั่งลงที่แคร่​ คว้าขันน้ำหินใบเก่าขึ้นมาจ่อริมฝีปากหมายจะดื่ม.........


===============

ผมวางภู่กันลงอย่างอ่อนล้า​  วาดต่อไปไม่ไหวแล้ว​ ทั้งง่วงระคนอิดโรย​ โดยเฉพาะความง่วง​ มันรุมเร้าจนหนังตาหนักอึ้งราวกับหิน​  ผมเป็นนักเขียนการ์ตูนส่งนิตยสารฉบับหนึ่ง​ กำลังเขียนเรื่อง​ "ปอบ​ หวีด​ สยอง" นวล​  กับยาย​ที่เป็นปอบ​ และกำลังจะถ่ายทอดความเป็นปอบสู่หลานสาวโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลย.... แต่.. ขณะนี้ผมเขียนต่อไปไม่ไหวแล้ว​  กาแฟหลายถ้วยเอาไม่อยู่เลย คงต้องพักสักงีบหรืออาจนานกว่านั้น..

Advertisement

Advertisement

ผมหลับไหลไปนานแค่ไหนไม่รู้​ มารู้สึกตัวอีกทีอยู่ใต้พุ่มไม้เตี้ยๆโคนเสา บ้านชั้นเดียวที่ยกใต้ถุนสูง​ ต้นไม้รอบบ้านนี่มันบ้านเหมือนที่ผมเขียนการ์ตูนชัดๆ​  ห๋าา!! นั่นข้างหน้า​ หญิงสาวหน้าเหมือนนวลกับยาย​ เธอกำลังยกขันน้ำจ่อปาก​  เฮ้ยย!! น.. นี่มัน​ ในการ์ตูนของผมจริงๆ​ ผมหลุดมาในนี้ได้ไง

"อย่า​  นวล​ อย่ากินน้ำนั่น!!"

สองยายหลานหันมามองอย่างตกใจและแปลกใจ​ขันหลุดจากมือลงแคร่

"ว้าย​ ใคร​ ใครน่ะ​ เข้ามาในนี้ทำไม"

ผมคงไม่อธิบายเธอมาก​ รีบไปคว้าแขนดึงออกมา

"ไอ้หนุ่ม​ ไอ้โจร​ แกเป็นโจรแน่ๆ" ยายปอบพูดระคนตกใจ​   มือยังคว้าขันน้ำที่ยังพอเหลือ

" ปล่อยๆชั้น​ ยายจ๋า​ ช่วยด้วยๆ.."

ผมก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง​ ผมรู้หมดทุกอย่าง​ ยายเธอเป็นปอบ​ กำลังจะให้เธอสืบทอด​ เธอสะบัดแขน​ ดูไม่พอใจ

"บ้ารึไง​ อยู่ๆมาว่ายายชั้น​ คุณเป็นใครมาจากไหนน่ะ​  "

Advertisement

Advertisement

" ช่างเถอะ​ ออกมาห่างๆไว้ก่อน​"  ผมพูดเตือนสติ​     ฝ่ายยายแก่นั่นเหมือนไม่พอใจ

" ไอ้หนุ่ม​ แกอย่าทำเป็นรู้ดี​ "

แววตาแกขุ่นแดงโร่อย่างชัดเจน​ ร่างผอมเกร็งที่ดูไร้เรี่ยวแรง​ ตอนนี้ลุกขึ้นยืนตาถมึงกระฉับกระเฉง   ผมคว้าแขนนวลวิ่งออกจากรั้วบ้านทันทีhttps://onscene-prod.s3-ap-southeast-1.amazonaws.com/files/styles/body_image_640w/public/inline-images/%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B5%E0%B8%94%E2%80%8B%20%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%94%E2%80%8B%20%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%B4.jpg?itok=Ju5ss7cVCr.ภาพ​http://www.thaithesims3.com/topic.php?topic=52148

" จะพาชั้นไปไหน​ ปล่อยๆ"

"  อยากเป็นปอบรึไงล่ะ  ยายเธอเป็นปอบรู้มั้ย"

ออกมาไกลพอได้​ ยายปอบนั่นคงไม่ตามมาแล้ว

" นี่คุณ​ อย่ามาใส่ร้ายยายนะ​ แกเป็นคนดีมีศีลธรรม.. แกคงไม่...."

นวลพูดยังไม่ทันจบ​  เหมือนมีเงาดำวูบลอยละลิ่วข้ามหัวไปตกข้างหน้าดังตุ้บ!! ยายปอบนั่นเอง​ แกกระโจนตามมาจนได้​ ยามนี้แกเส้นผมกระเซิง​ ตาแดงก่ำ​แล่บลิ้นแผล่บๆแม้แต่นวลหลานสาวยังตกใจ​

"มึง​ ไอ้หนุ่ม​ อย่ามายุ่ง​ เอาหลานกูคืนมา​ ไม่งั้นกูจะล้วงตับควักไส้มึงซะ "

Advertisement

Advertisement

" ยาย​ ยายเป็นอะไร.." นวล​ เธอชักกลัว

"จะเป็นไรล่ะ​ ยายเธอเป็บปอบกินคนน่ะสิ​  ไปเร็ว"

ผมคว้าแขนนวลหันหลังกลับ​ วิ่งไปคิดไป​ ผมคิดอะไรออกแล้ว​ กลับไปที่หลังบ้านตรงพุ่มไม้นั่น​ มันเป็นซอกหิน​ เราเข้าไปทันที!!เหมือนลอยละลิ่งเคว้งคว้าง....

ตกตุ้บมาที่ข้างโต๊ะทำงานผม​ ต้นฉบับการ์ตูนเกลื่อน​  นี่ผมออกมาจากกระดาษต้นฉบับงานนั่น​  ออกมาจากมิติการ์ตูน​ รอด​ เรารอดแล้ว​ ผมพูดไม่ขาดคำ​ มีแสงออกมาจากต้นฉบับอีกครั้ง​ นั่น​ ยายปอบตามมา​

"จะพาหลานกูหนีไปไหน​  ยังไงมันก็ต้องเป็นปอบวันยังค่ำ​"

แกคงเคียดแค้นสุดๆกระโจนพรวดพุ่งเข้ามา​ ผมถอยหลังติดโต๊ะทำงาน​ มือไปคว้าโดนกองๆต้นฉบับ​ แว่บนั้นผมคิดได้อีกครั้ง​  หยิบต้นฉบับงานมาฉีกทันที​ แคว้กกกก.... ขาดเป็นชิ้นๆ​ และ​ มันได้ผล​ ร่างยายปอบก็ฉีกขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยร่วงหล่นเป็นกระดาษไปกับพื้น​

" ฮ่าๆๆๆนวล​ ดูสิ​  มันได้ผล​ ในเมื่อผมเขียนปอบขึ้นมาผมก็ฉีกทำลายมันได้.."
แต่​ ทว่า.. ให้ตายเถอะ​ ผมกลับลืมไป​ นวล​ สาวน้อยที่อยู่ข้างๆผม​ ร่างเธอก็ถูกฉีกเป็นชิ้นๆยุ่ยสลายไปด้วยเป็นผงๆในบัดดล​

เพราะทั้งเธอและยายปอบต่างก็เป็นตัวละครในงานเขียนผมเองเหมือนกัน​ ผมเลือกทำลายใครคนหนึ่งไม่ได้​ นอกจากทำลายมันทั้งหมดเพื่อไม่ให้ทุกอย่างเกิดขึ้น​  พรุ่งนี้ผมจะเขียนเรื่องใหม่​ และสัญญากับตัวเองว่าจะไม่หลับคาต้นฉบับอีกแล้ว​ ////

=====================





คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์